بیش از ۲ سال از همه گیری ویروس کرونا در کشورمان گذشته و این ویروس اکنون بر خلاف روزهای نخستین ورودش به کشور که اتفاقی نا شناخته بود، به بیماری تبدیل شده است که حداقل هر کدام از ما به نحوی با آن مواجه شده ایم.
بعضا به این ویروس مبتلا شده ایم و یا افرادی که به آنها نزدیک هستیم، گرفتار کرونا شده اند.
ویروسی که شکلهای مختلفی به خود گرفته است و گاهی نیز بخش خاصی از جامعه را مورد هدف قرار میدهد.
کرونا این بار با سویه امیکرون بر خلاف گذشته که اعلام میشد چندان نمیتواند کودکان را مورد حمله قرار دهد، کودکان و نوجوانان را مبتلا کرده است. گروه هدفی که واکسیناسیون خود را به شکل کامل انجام نداده اند و شاید کمتر از سایر افراد جامعه به فکر رعایت شیوه نامههای بهداشتی نیز بوده اند.
کرونا با سویه امیکرون که اکنون بیشتر کودکان را درگیر خود کرده است؛ بیش از این و در این ۲ سال با تعطیل کردن مدارس و دور کردن دانش آموزان از تحصیل ضربهای محکم به دانش آموزان وارد کرده است. ضربهای که به نظر کارشناسان باعث شده است، دانش آموزان خصوصا در پایههای تحصیلی نخست با افت تهسیلی شدیدی مواجه شوند.
رضوان حکیمزاده، معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش در این خصوص گفت: بعد از بازگشایی حضوری مدارس، معلمانی که به صورت حضوری با دانشآموزان پایههای دوم و سوم کار میکردند، گزارشی دادند مبنی بر این که دانشآموزانی که در دو سال گذشته در پایههای اول و دوم ابتدایی بوده اند و در فضای مجازی بدون این که ارتباطی با معلم و مدرسه داشته باشند، تحصیل کرده اند؛ ضعفهای اساسی در مهارتهای خواندن و نوشتن، خصوصاً مهارت نوشتن دارند.
او گفت: کسب مهارت نوشتن نیاز به تمرین و تکرار زیر نظر معلم، آن هم در مدرسه دارد. بچهها در فضای مجازی شاید مهارتهای مربوط به خواندن و ارائه دادن مطالب را تا حدودی تمرین کرده باشند؛ اما چون نظارت کافی بر مهارت نوشتن نبوده است، در این زمینه ضعف جدی دارند.
با وجود این اتفاق روند آموزش هم تغییر کرد و آموزش از کلاس درس حضوری به فضای مجازی و یا استفاده از برنامههای تلویزیونی تغییر پیدا کرد. البته امسال، شرایط کمی متفاوتتر شد و تعداد مدارسی که به سمت بازگشایی رفتند، بیشتر شد؛ اما شرایط شیوع سویه جدید کرونا باز هم باعث شد که کلاسهای مجازی نقش اول را در تحصیل دانش آموزان در پایان سال ۱۴۰۰ ایفا کند.
طبق آمارهای یونسکو از وضعیت بازگشایی مدارس در دنیا، از میان ۳۷ میلیون و ۷۳۷ هزار و ۸۱۵ محصل در سراسر دنیا، تنها ۷ کشور، مدارسشان را برای دانش آموزان بازگشایی نکرده اند؛ البته در آمارهای جهانی، ایران جزء آن دسته از کشورهایی بود که بازگشایی مدارس را انجام داده است. بازگشایی که چندان جدی نبوده است و میتوان گفت به صورت ناموفق اجرایی شد.
یوسف نوری، وزیر آموزش و پرورش نیز در یکی از آخرین صحبتهایش مخالفت خود با تعطیلی مدارس را نشان داد و عنوان کرد: تقریبا مدت ۲ سال است که مدارس کشور باز نشده اند و دانش آموزان ما به این روش ناقص (آموزش مجازی) در حال اُنس گرفتن هستند؛ بنابراین باید از این مکمل تنها برای عقب ماندگی یا جبران جاماندگیها استفاده شود.
وزیر آموزش و پرورش در این مدت بارها بر بازگشایی مدارس تاکید کرده است؛ اما هر بار با اوج گیری ویروس کرونا در کشور و قرمز شدن رنگ شهرها، مدارس باز هم در بازگشایی کامل خود ناموفق بوده اند.
طبق آخرین آماری که وزارت بهداشت در ۲۸ بهمن ۱۴۰۰ ارائه کرده است؛ با گسترش سویه اُمیکرون در کشور و از سوی دیگر کاهش رعایت شیوه نامه های بهداشتی، تعداد شهرهای با وضعیت قرمز در کشور از ۲۴۷ به ۳۳۷ شهر افزایش یافته است. اتفاقی که میتواند امید برای بازگشایی کامل مدارس را در سال ۱۴۰۰ به پایان برساند و باز هم دانش آموزان و والدین را به آغوش آموزش مجازی بازگرداند.