این نمایشگر دربرگیرنده مجموعه‌ای از تجهیزات الکترونیکی، حسگر‌های هوشمند و ابزار‌های فوتونیک بوده و ساختار آن مستقیما انرژی را تحصیل و ذخیره می‌کند.
در توسعه این فناوری، محققان از الیاف چندجزئی استفاده کرده اند. برای این منظور هر جزء از الیاف مورد استفاده در بافت نمایشگر را با موادی پوشش دادند که توانایی تحمل کشش ایجاد شده در دستگاه نساجی را داشته باشد.
در نهایت اجزای مختلف الیاف را با استفاده از چسب‌های رسانا و جوش لیزری به هم متصل کردند. در نتیجه امکان ایجاد کارکرد‌های مختلف در یک پارچه بافته شده با استفاده از فرآیند‌های استاندارد نساجی فراهم شد.
پارچه‌ای که با استفاده از این فرآیند تولید می‌شود به عنوان نمایشگر، ابزاری برای دریافت سیگنال‌ها یا ابزار ذخیره‌سازی انرژی کاربرد دارد.
این پارچه قادر به تشخیص سیگنال‌های رادیویی، برخورد، نور و دما است. به سادگی لوله می‌شود و با توجه به این که برای تولید آن از فرآیند‌های استاندارد نساجی استفاده شده است، می‌توان آن را در ابعاد بزرگ تولید کرد.
این اولین بار است که یک سیستم بزرگ و مقیاس‌پذیر در ساختاری مشابه پارچه و با استفاده از فرآیند تولید مبتنی بر بافت فیبر‌ها تولید می‌شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
