یافته‌های این بررسی که بوسیله پژوهشگران دانشکده بهداشت عمومی «تی‌اچ چن» دانشگاه هاروارد انجام شده است در ژورنال معتبر «ساینس» منتشر شده است. این پژوهشگران بیش از ۱۰ میلیون فرد بزرگسال جوان را که در دوره خدمت را در ارتش می‌گذراندند، بررسی کردند و ۹۵۵ نفر را یافتند که در طول دوره خدمت به ام‌اس مبتلا شده بودند.
این پژوهشگران نمونه‌هایی را که هر دو سال یک بار از این نیروهای نظامی گرفته شده بود، از لحاظ وجود ویروس اپشتین-بار و رابطه این عفونت با شروع ام‌اس بررسی کردند.
در میان افراد این بررسی، خطر دچار شدن به ام‌اس پس از عفونت با ویروس اپشتین-بار ۳۲ برابر افزایش یافته بود.
این پژوهشگران همچنین دریافتند در این افراد میزان‌های یک ماده شاخص زیستی تحلیل‌رفتگی عصبی که نشانگر بیماری ام‌اس است، ققط پس از عفونت با ویروس اپشتین-بار افزایش می‌یابد.
گرچه فرضیه دخیل بودن ویروس اپشتین-بار در ایجاد بیماری ام‌اس چند سال است که مطرح شده است، اما به گفته این پژوهشگران این نخستین باری است که شواهد قانع‌کننده‌ای درباره رابطه سببی این دو به دست می‌آید.
هنگامی که شخصی به بیماری «ام‌اس» یا «اسکلروز متعدد» مبتلا می‌شود، دستگاه ایمنی‌اش به دستگاه عصبی مرکزی‌اش (مغز و نخاع) حمله می‌کند. این حمله باعث می‌شود انتقال پیام میان مغز و اعضای بدن مختل شود و آسیب‌های دائمی به وجود آید.
ام‌اس ممکن است در هر سنی تشخیص داده شود، اما معمولا شروع آن در فاصله ۲۰ تا ۴۰ سالگی است. اگر پدر و مادر یا خواهر و برادر شخصی به ام‌اس مبتلا باشند، خطر دچار شدن او به ام‌اس بیشتر می‌شود.
ویروس اپشتین-بار یکی از شایع‌ترین ویروس‌های انسانی است. این ویروس معمولا از طریق مایعات بدنی مانند بزاق منتقل می‌شود و بیماری «مونونوکلئوز عفونی» را ایجاد می‌کند.
پژوهشگران دانشگاه هاروارد می‌گویند با توجه به اینکه ۹۵ درصد بزرگسالان در نهایت به این ویروس مبتلا می‌شوند، ربط دادن این ویروس با بیمار نسبتا نادر ام‌اس که ممکن است حدود ۱۰ سال پس از عفونت با این ویروس بروز کند، تا به حال کار مشکلی بوده است.
این پژوهشگران می‌گویند یافته‌هایشان «گام بزرگی» شمرده می‌شود، زیرا «این احتمال را مطرح می‌کند که بتوان با پیشگیری از عفونت با ویروس اپشتین-بار از اغلب موارد ام‌اس جلوگیری کرد و هدف قرار دادن این ویروس ممکن ست به کشف علاجی برای ام‌اس منتهی شود.»
