شریف نظام مافی در مورد سیاست تهاتری در کشور اظهار کرد: این روش کار کوتاه مدت بوده و چاره‌ای از بخش صنعتی و به خصوص تولید را نمی‌تواند برطرف کند. تهاتر در تاریخ بشریت، روشی مربوط به قبل از به وجود آمدن واحد پولی است و یقینا دلیلی وجود داشته که دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. اگر برنامه برای پیشرفت صنعت، اشتغال و صادرات داریم نمی‌توانیم نیازهای خود را با تهاتر حل کنیم.
وی با اشاره به تهاتر چای سریلانکا با نفت گفت: جای تاسف است که ما ذخایر ملی خود را صرف مواد مصرفی آن هم محصولی مانند چای می‌کنیم که نیاز مبرم یا مرگ و زندگی ما نیست. چه بسا می‌شد این تهاتر را در زمینه دارو برای بیماران سرطانی یا اقلامی استفاده کرد که باعث پیشرفت اقتصاد شود. چای یا دیگر اقلام برای اساس عادت مصرف می‌شود و نیاز مبرمی به آن نداریم بنابراین می‌توان گفت که ما ذخایر ملی خود را صرف یک عادت می‌کنیم.
رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و سوئیس بیان کرد: بعید است که کشورهای پیشرفته حاضر باشند در زمینه تجارت روش‌هایی مانند تهاتر را استفاده کنند. بنابراین برای رفع نیازهای تولیدی و صادراتی ما کشورهایی که از نظر اقتصادی پیشرفته هستند، حاضر به چنین کاری نمی‌شوند چراکه ارزش افزوده کالای تولیدی این کشورها در معامله‌ای که تکنولوژی در مقابل نفت بدهند از بین می‌رود. اگر بخواهند این کار را انجام دهند ترجیح می‌دهند که مکانیزم با پول یا اعتبار باشد.
وی ادامه داد: نهایتا بتوان با کشورهای جهان سوم تهاتر را پیش برد؛ برای مثال می‌توان به سریلانکا اشاره کرد که به تازگی از یک جنگ داخلی وحشتناک خارج شده و اقتصاد این کشور بسیار ضعیف بوده و تنها بر اساس کشاورزی است.
وی در ادامه اضافه کرد: بنابراین موضوع مورد اهمیت دیگر انتقال تکنولوژی است که ما نمی‌توانیم با روش تهاتر آن را وارد کشور کنیم. کشورهای صاحب تکنولوژی قبول نخواهند کرد که در مقابل نفت به ایران تکنولوژی دهند چراکه آنها مواد خام را با مشقت زیاد تبدیل به محصولی کرده‌اند که این فرآیند تبدیل یک ارزش افزوده ایجاد کرده است. بنابراین حاضر نمی‌شوند تکنولوژی را در مقابل مواد خام بفروشند.
نظام مافی گفت: بعد از خروج امریکا از برجام، بسیاری از شرکت‌های سوئیسی از ایران خارج نشدند. اما بیشتر شرکت‌هایی که همچنان در ایران کار می‌کنند با سرمایه انباشته‌ای مواجه هستند که نمی‌توانند سود آن را خارج کنند یا پول سهامداران را بپردازند یا حتی نمی‌توانند برای واردات مواد اولیه و قطعات پرداخت داشته باشند. مشکلات بسیار بسیار زیاد است و من تعجب نخواهم کرد اگر در صورتی که در سال آینده مذاکرات برجام به نتیجه نرسد، تعداد این شرکت‌ها در ایران کمتر شود.
وی همچنین خاطرنشان ساخت: تعداد زیادی از شرکت‌های سوئیسی در ایران سرمایه‌گذاری دارند که بیشتر در حوزه‌های دارو، صنایع غذایی، مصالح ساختمانی و ... است، اما این شرکت‌ها مشکلات زیادی دارند.
رییس اتاق ایران و سوئیس تصریح کرد: چرخه تولید و سرمایه شرکت‌های سوئیسی در ایران نمی‌چرخد، مشکلات بانکی باعث شده که این شرکت‌ها نتوانند در ایران کار کنند. وقتی مشکلات انباشته شود دیگر به مرز شکنندگی می‌رسد، ما در حال نزدیک شدن به نقطه شکننده برای برخی از شرکت‌های بزرگی هستیم که در ایران حضور دارند.
ایلنا
