منصور شریعتی، مدیرعامل یک شرکت دانش بنیان، گفت: آبساز دارویی تا این اواخر در داخل کشور تولید نمی‌شد و شرکت های داروساز، این دستگاه را از مسیر واردات تامین می‌کردند؛ همین موضوع، سالانه حدود ۳۰ میلیون دلار ارز را از کشور خارجی می‌کرد.
وی افزود: آب در تمام فرآیندهای ساخت و تولید دارو، نظافت اتاق تمیز، شستشوی ماشین آلات دارویی و نیز آزمایشگاه کنترل کیفیت به کار می رود. توجه به دستگاه آبساز دارویی به همین علت ضرورت دارد و کیفیت این دستگاه ها همواره مورد توجه نهادهای نظارتی بوده است.
وی ادامه داد: دستگاه آبساز دارویی علاوه بر آن که باید املاح آب را تا حد قابل قبول حذف کرده و یون زدایی کند، متناسب با گرید آب دارویی مستلزم تهیه آبی عاری از میکروارگانیسم ها و یا حتی اندوتوکسین است تا بتوان از آن ها حتی به عنوان آب قابل تزریق استفاده کرد.
به گفته شریعتی، برای استحصال هریک از آب‌های دارویی، روش و فرآیندی متناسب با همان مرحله آب دارویی به کار می‌رود تا بتوان علاوه بر خالص‌سازی آب تا حد مطلوب، ریسک آلودگی میکروبی را به حداقل ممکن رساند.
مدیر شرکت خاطر نشان کرد: این موضوع در مورد دستگاه های تهیه آب تزریقی اهمیتی ویژه پیدا می‌کند که همین امر موجب می شود در تعیین نوع فرآیند خالص‌سازی، دقت بیش‌تری نیاز باشد؛ از سوی دیگر، نوع فرآیند انتخابی در خالص‌سازی باید به گونه‌ای باشد تا هزینه اضافی بر ساخت دستگاه تحمیل نکند.
وی با بیان اینکه سیستم‌های خالص‌سازی آب دارویی از جمله سیستم‌های تولید، ذخیره و توزیع باید طبق الزامات مربوطه طراحی شده و ساخته شوند، گفت: به صورت کلی آب دارویی مورد استفاده در ایران، تحت دو سطح آب خالص برای مصارف خوراکی، موضعی و نیز آب قابل تزریق برای مصارف سرم‌سازی و تزریق به کار می رود.
