به گزارش ایران اکونومیست, به نقل از شبکه المنار نوشت: آن ماری لیزین رئیس پیشین مجلس سنای بلژیک در مصاحبه با شبکه المنار گفت: یک گروه کوچک در سرویس جاسوسی فرانسه مسئله استفاده از سلاح شیمیایی در سوریه را مطرح کرد.
آنچه میخوانید متن کامل مصاحبه این مقام سابق اروپایی در مورد تحولات سوریه و مواضع کشورهای غربی در قبال این کشور است.
تسنیم؛نظر شما درباره مخالفت افکار عمومی اروپا با جنگ علیه سوریه چیست؟
معتقدم واتیکان با طرح ایده هدفمندانه دعا برای رفع مشکل سوریه بر افکار عمومی اروپا بسیار تأثیر گذاشت. این اقدام در زمان مناسب انجام شد، چرا که ملتهای اروپا خواهان نبرد نیستند و در فرانسه این اقدام، با استقبال راستگرایان که متأثر از مسیحیان شرق بخصوص مسیحیان سوریه هستند، روبرو شد. در بلژیک موضع مسیحیان و واتیکان بر افکار عمومی ( بخصوص کسانی که هیچ شناختی نسبت به اوضاع سوریه ندارند و فکر میکنند مسیحیان شرق در خطر هستند) تأثیر گذاشت.
در اروپا اشتون در وضعیت مطلوبی به سر نمی برد. 28 کشور عضو اتحادیه از جنگ استقبال نمیکنند و وی باید آنها را بترساند. البته موضع فرانسه را نیز باید مد نظر قرار داد. اشتون انگلیسی و وابسته به حزب کارگر است. گفته میشود حزب کارگر، کامرون را از ورود به جنگ منصرف کرد. بنابراین اشتون نمیتواند پا را از آنچه انجام داده، فراتر بگذارد هر چند فرانسه بیش از این را از اتحادیه مطالبه نماید.
80 درصد بلژیکیها مخالف جنگ هستند و هیچ بحث جدی در این باره صورت نگرفته است. در بلژیک، شخصیتهای برجسته کرد وجود دارد که با هیئتها و شخصیتهای سیاسی در تعامل هستند. کردها در همایشهای عمومی و تخصصی خود به تبیین نبردهای خود با مخالفان و جبهه النصره میپردازند و به نظر من این موضوع در فهم آنچه در جریان است، بسیار تأثیرگذار است.
کردها دارای نیروی شبه نظامی هستند. با این حال آنها برخلاف دولت سوریه که به دیکتاتوری متهم می شود، دیکتاتور نیستند. آنها کشاورزان عادی هستند که سایه جبهه النصره و افراطیون را بر بالای سر خود برنمی تابند. بلژیکیها نسبت به مشکلات منطقهای بسیار حساس هستند و به خوبی موضع کردها را درک میکنند.
سرسختی فرانسویها در مواضع خود را چگونه تفسیر می کنید؟
دوستان فرانسوی من به خوبی از اوضاع سوریه مطلع هستند. آنها در آغاز موافق سیاست خارجی ( کی دورسیه) نبودند. بنا به دلایلی که از آن بیخبریم عدهای در کنار سفیر فرانسه در سوریه قرار دارند که احساس میکنند در این موضوع به سمت افراطیگری سوق داده میشوند. آنها در مسائل خارجی به دور وزیر حلقه زده و ترکیب کاملی را بوجود آورده اند. بنابراین فابیوس (وزیر) و اریک شوالیه سفیر فرانسه در دمشق این راه را انتخاب کردند. معتقدم جان کری فرد محتاطی است و اطمینان بخشی فابیوس، جان کری را به سمت پافشاری بر استفاده از سلاح شیمیایی در سوریه سوق داد. اوباما زمانی که احساس کرد هیچ یک از این مواضع، کمکی به وی نمیکند بیش از زمانی که گفت میخواهم بر اساس رأی و نظر جمهوری خواهان عمل کنم، راه احتیاط را در پیش گرفت.
یک مشکل در فرانسه به وجود آمد که چنین تمایلی به سمت سرسختی بر موضع استفاده از سلاح شیمیایی را ایجاد کرد. در اینجا باید گفت رژیم صهیونیستی، فابیوس را تحریک کرد. این موضوع ضروری نیست اما آنچه باید بر آن تأکید کرد این است که رژیم مذکور از طولانی شدن بحران سوریه و افزایش تعداد کشته شدگان ناراحت نمیشود. طبیعی است که آشکارا این موضوع را بیان نکند اما در جلسات خصوصی خود آن را مطرح می کند.
در جنگ ایران و عراق ما از یک طرف برای تضعیف طرف دیگر حمایت میکردیم. این فرایند همچنان برای طولانی کردن جنگ ادامه دارد. به اعتقاد من بعد از گذشت چند ماه از جنگ، موضع اسرائیلیها این خواهد بود که: بگذارید همدیگر را بکشند.