به گزارش ایران اکونومیست,، اسرائیل بار دیگر به مدد دوستانش از مهلکه گریخت. هر چند اسرائیلی‌ها سال‌هاست فعالیت‌های هستهای ایران را تهدیدی برای موجودیت خود قلمداد می‌کنند، اما خود هرگز زیر بار پیوستن به پیمان منع اشاعه هستهای یا همان ان‌پی‌تی و نظارت آژانس بر فعالیت‌هایشان نرفته‌اند. با وجود اینکه اسرائیل از پذیرش یا رد مالکیت تسلیحات هستهای خودداری می‌کند، اما اعتقاد بر این است که این رژیم صاحب بیش از 200 کلاهک هستهای است؛ نکته‌ای که جیمی کارتر، رئیس جمهور اسبق آمریکا نیز آن را تایید کرده و گفته اسرائیل از 200 تا 300 کلاهک هستهای برخوردار است.
فارس؛در واقع، تل‌آویو از سال 1958 میلادی ساخت تاسیسات فرآوری و پلوتونیوم را در شهر دیمونا واقع در صحرای «نقب» آغاز کرده است و با در اختیار داشتن ده‌ها کلاهک هستهای به تنها دارنده تسلیحات هستهای در منطقه تبدیل شده. با این حال، در شرایطی که حدود یک دهه است ایران به خاطر برنامه مسالمت‌آمیز هستهای خود تحت بی‌سابقه‌ترین فشارهای بین‌المللی قرار گرفته، این رژیم به کمک دوستان و متحدان خود توانسته از زیر بار پیوستن به ان‌پی‌تی شانه خالی کند.
شاید اولین باری که در یک نشست بین‌المللی بحث هستهای اسرائیل مورد خطاب قرار گرفت، اجلاس بازنگری پیمان منع اشاعه هستهای در سال 2010 بود. قطعنامه‌ای 28 صفحه‌ای این اجلاس خواستار بر پایی یک کنفرانس بین‌المللی برای دست یافتن به خاورمیانه عاری از سلاح هستهای، به عنوان هدف همیشگی اعراب منطقه به رهبری مصر شد. اجلاس در عین حال، آشکارا از اسرائیل خواست این پیمان را امضا کند و درهای تاسیسات هستهای خود را به روی بازرسان بین‌المللی باز کند.
اما اسرائیل در واکنش خشم‌آلود به درخواست این اجلاس، در حالی که قطعنامه را «عمیقا خدشه‌دار و ریاکارانه» می‌خواند، اعلام کرد از پذیرش آن خودداری خواهد کرد که چنین نیز کرد.
البته کوره تحقیقات هستهای و نیز مرکزی اسرائیل که در منطقه «شورک» قرار دارد، زیر نظارت آژانس بین‌المللی انرژی هستهای قرار دارد، اما، در مجتمع تحقیقات هستهای در منطقه دیمونا در جنوب اسرائیل که بر اساس گزارش‌های منابع غربی در آن کلاهک‌های هستهای اسرائیل نگهداری می‌شود، به روی ناظران آژانس بسته است.
با این حال، دو سال بعد، در سال 2012، 170 کشور عضو مجمع عمومی سازمان ملل دست به کار شدند تا قطعنامه‌ای را درباره اسرائیل به تصویب برسانند و ضمن فراخواندن سران این رژیم به «شفافیت در برنامه هستهای خود»، از آن بخواهند به پیمان منع اشاعه هستهای بپیوندد.
حامیان قطعنامه بر لزوم نظارت بر طرح‌های هستهای اسرائیل و باز شدن فوری درهای تمامی تاسیسات اتمی این رژیم به روی ناظران آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و امضا سریع پیمان منع گسترش جنگ‌افزارهای اتمی به دست اسرائیل تاکید کردند.
این شمار حامیان تصویب قطعنامه علیه اسرائیل، شامل اکثریتی بالا‌تر از هر مصوبه دیگر در نهادهای جهانی در تمامی دهه‌های اخیر پیرامون لزوم شفافیت برنامه اتمی اسرائیل به شمار می‌آمد که به دست کشورهای عربی ارائه شده بود. اما به خاطر مخالفت تنها 6 کشور و نیز خروج 6 عضو دیگر از جمله اسرائیل، آمریکا، کانادا، جزیره مارشال، جزیره میکرونزی و جمهوری پالائو از جلسه به نشانه اعتراض، موجب شد رای غایبان به عنوان رای ممتنع به ثبت برسد و در نهایت قطعنامه‌ای «الزام‌آور» نباشد.
با این حال، صدور قطعنامه در همین حد هم برای بسیاری از اعضا «خشنودکننده» بود چراکه به‌رغم وجود طرح‌های هستهای اسرائیل از دهه 60 میلادی، از آن زمان تاکنون، این رژیم سیاست «ابهام عمدی» را در زمینه توانایی اتمی خود در پیش گرفته و تا چندی پیش کمتر کشوری در جهان از این توانایی سخن می‌گفت.
باوجود بی‌ثمر بودن همه این تلاش‌ها برای وادار کردن اسرائیل به پیوستن به ان‌پی‌تی که با حمایت آمریکا صورت گرفت، کشورهای عربی عضو آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بار دیگر دست به کار شدند و قصد داشتند در نشست سالانه کشورهای عضو این نهاد نظارتی سازمان ملل، با تصویب قطعنامه، تسلیحات کشتار جمعی اسرائیل و تلاش برای نظارت بر آن را به میدان توجه آورند.
اگر قطعنامه مورد حمایت کشورهای عربی تصویب می‌شد، اسرائیل پس از سال‌ها وادار به پیوستن به معاهده منع گسترش تسلیحات اتمی (ان‌پی‌تی) می‌شد و تاسیسات اتمی این رژیم زیر نظارت آژانس قرار می‌گرفت. اما آمریکا به همراه 55 کشور دیگر به این قطعنامه رای منفی دادند و 43 کشور نیز رای مثبت دادند.
به این ترتیب این بار نیز در راستای خواست آمریکا که در برهه‌های مختلف از نظارت بین‌المللی بر تسلیحات کشتار جمعی اسرائیل جلوگیری به عمل می‌‌آورد، تیر کشورهای عربی به سنگ خورد. جالب اینکه آمریکا در توجیه رای منفی خود گفت، «این اقدام باعث به خطر افتادن تلاش‌های دیپلماتیک گسترده‌تر برای ایجاد منطقه عاری از سلاح‌های هستهای خواهد شد». اسرائیل هم آن را مخل تلاش‌ها برای برگزاری گفت‌وگوها در منطقه قلمداد کرد.
همه این توجیه‌ها و مخالفت‌‌ها با پیوستن اسرائیل به ان‌پی‌تی در حالی صورت می‌گیرد که فعالیت‌های هستهای ایران تحت نظارت 24 ساعته آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارد و تاکنون هیچ مدرکی دال بر نظامی بودن این فعالیت‌ها به دست نیامده است. با این حال، اسرائیل هم‌پای آمریکا در تلاش است جامعه بین‌المللی را علیه ایران بسیج کند.
انتهای پیام
