«یکی از مسائلی که بعد از مرگ دیگو مارادونا مطرح شد، مربوط به تغییر نام ورزشگاه خانگی ناپولی بود؛ تیمی که اسطوره آرژانتینی درخشان‌ترین دوران بازی باشگاهی‌اش را آنجا پشت سر گذاشت.
این اتفاق سرانجام به طور رسمی رخ داد و ورزشگاه خانگی تیم ایتالیایی که ۵۴ هزار نفر گنجایش دارد، از «سن‌پائولی» به «دیگو مارادونا» تغییر نام داد. البته پیش‌تر یک ورزشگاه به اسم مارادونا در آرژانتین داشتیم که با گنجایش ۲۶ هزار نفری در شهر بوئنوس‌آیرس معمولا میزبان مسابقات محلی و منطقه‌ای بود اما خب حالا اسم مارادونا خیلی بیش از قبل مطرح خواهد شد. به طور کلی تغییر نام استادیوم‌ها در سراسر جهان می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد اما غالبا دو عامل مهم اقتصادی و نیز احترام به اساطیر باعث انجام این کار می‌شود.
دلایل اقتصادی
سال‌هاست که بسیاری از باشگاه‌های جهان با انگیزه کسب درآمد، اسم ورزشگاه خانگی خود را اجاره می‌دهند. این امر بسیار رایج است و دامنه‌اش از مهم‌ترین باشگاه‌های دنیا تا تیم‌های معمولی و درجه دو و سه را دربرمی‌گیرد. به عنوان مثال باشگاه منچسترسیتی نام ورزشگاه خانگی‌اش را به مدت ۱۰ سال و در ازای ۱۵۰ میلیون پوند در اختیار هواپیمایی اتحاد قرار داده است. بایرن‌مونیخ هم نام ورزشگاه خانگی‌اش «آلیانس آره‌نا» را به یک گروه ارائه‌دهنده خدمات مالی واگذار کرده؛ قراردادی که طول مدت آن ۳۰ سال است. یوونتوس نیز اسم ورزشگاه خانگی‌اش را به یک همان گروه آلیانتس اجاره داده است. هامبورگ، شالکه، دورتموند، آرسنال و حتی تیم‌های سطح پایین‌تر مثل ویارئال، لستر، ساسولو، اوینزه و رئال سوسیداد هم از این منبع درآمدی استفاده کرده یا می‌کنند. این یکی از کلیدی‌ترین منابع درآمدی در فوتبال جهان است که در ایران جا نیفتاده؛ هرچند بیشتر تیم‌های ایرانی اصلا ورزشگاه خانگی ندارند که قرار باشد با اجاره دادن اسم آن درآمدزایی کنند.
احترام به اساطیر
تغییر نام ورزشگاه خانگی ناپولی به دیگو مارادونا در همین دسته می‌گنجد. تا به حال نام شمار زیادی از استادیوم‌های جهان به اسم اسطوره‌های محبوب تغییر کرده است. به عنوان یکی از مشهورترین نمونه‌ها، می‌توان به ورزشگاه خانگی رئال مادرید اشاره کرد؛ استادیومی که در گذشته چامارتین نام داشت و از سال ۱۹۵۵ به افتخار یکی از بازیکنان و مدیران اثرگذار باشگاه به سانتیاگو برنابئو تغییر نام داد. در ایتالیا ورزشگاه سن‌سیرو که استادیوم خانگی مشترک میلان و اینتر است، در سال ۱۹۷۲ و پس از درگذشت جوزپه مه‌آتزا، به نام این اسطوره باشگاه اینتر تغییر نام داد؛ هرچند عمده هواداران میلان ترجیح می‌دهند آنجا را همچنان سن‌سیرو صدا کنند. تغییر نام ورزشگاه خانگی آژاکس به یوهان کرایف هم از مثال‌های دیگر است.
برای پایان‌بندی گزارش اجازه بدهید به دو نمونه متفاوت اشاره کنیم. ورزشگاه ماراکانا در ریودوژانیرو برزیل در سال ۱۹۶۶ در پی مرگ یک روزنامه‌نگار مشهور برزیلی به ماریو فیلیو تغییر نام داد؛ گرچه بیشتر مردم دنیا همچنان آنجا را با نام قدیمی‌اش یعنی ماراکانا به یاد می‌آورند. در آلمان هم اسم ورزشگاه خانگی و ۱۶ هزار نفری دارمشتات به نام هوادار وفادار این تیم که در اثر سرطان درگذشت، به جاناتان هایمز تغییر کرده است.»
دنیای اقتصاد
