به گزارش ایران اکونومیست": فینیان کانینگام نویسنده و کارشناس ایرلندی مسائل خاورمیانه و شرق آفریقا طی مقالهای که در پرس تی وی منتشر شده مینویسد؛ زمانی که حقیقت با لفاظی و اغراق تحریف میشود، لازم است که با کلمات ساده از آن حقیقت تحریف زدایی شود.
به نقل از تسنیم؛ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه حقیقت را میگوید. جان کری، وزیر خارجه امریکا یک دروغگوی بیشرم است. و فقط کری اینگونه نیست. باراک اوباما حتی دروغگوی بزرگتری است و این واقعیت در مورد تمام اعضای کاخ سفید از جمله چاک هیگل، وزیر دفاع و مارتین دمپسی، رئیس ستاد مشترک ارتش امریکا نیز صدق میکند.
همه آنها وقتی که ادعا میکنند، جنگ آتی و جنایتکارانه امریکا با سوریه «محدود» و «تنبیهی» خواهد بود، سر تا پا دروغ میگویند. نه اینکه چنین توصیفی از جنگ با سوریه، آن را کمتر جنایتکارانه کند، اما حقیقت این است که امریکا آماده جنگی تمام عیار و همه جانبه علیه این کشور عربی میشود. رهبران امریکا در تلاشند قتل عامی را که قصد دارند علیه مردم سوریه رقم بزنند، از طریق فریبکاری و دروغ کم اهمیت جلوه دهند.
براستی اگر رهبران واشنگتن حتی نمینوانند در مورد طرحهای احتمالی نظامی خود علیه سوریه به مردم امریکا حقیقت را بگویند، پس چرا ما باید دیگر ادعاهای آنها در مورد سلاحهای شیمیایی استفاده شده در این کشور را باور کنیم؟ آنچه آنها در پیش گرفتهاند، شیادی و حقه بازی است و مردم امریکا به خوبی از این حقیقت آگاهند. علاوه بر این، باراک اوباما، دروغگوی اعظم و شرکای جرم وی نیز میدانند که مردم از این حقیقت آگاهند.
به همین علت است که کاخ سفید قصد دارد در هفته جاری دست به یک «هجمه رسانهای» بزند؛ هجمهای که طی آن اوباما و مشاوران ارشد وی به شبکههای تلویزیونی هجوم خواهند برد تا مردم امریکا و کنگره را به حمایت از طرح حمله به سوریه - کشوری با 22 میلیون جمعیت که یک سوم آن پناهنده هستند و هیچ تهدیدی برای امریکا محسوب نمیشود - متقاعد کنند.
این بمباران رسانهای مردم امریکا قبل از بمباران فیزیکی مردم سوریه، خود حکایت از تلاش مذبوحانه کاخ سفید دارد. نظرسنجیها یکی پس از دیگری نشان میدهند که مردم امریکا در مورد صداقت سیاستمداران خود در ارتباط با ادعای آنها علیه دولت سوریه تردید دارند.
وقتی رهبران خارجی همچون ولادیمیر پوتین یا حتی بشار اسد، رئیس جمهور سوریه - که با برچسب دیکتاتور خودکامه روبرو شده است - برای مردم امریکا اعتبار و جایگاه اخلاقی بالاتری نسبت به رهبران خود آنها دارند، باید به این نتیجه رسید که مقام ریاست جمهوری امریکا در حال از دست دادن مشروعیت خود است.
مردم امریکا، درست میگویند. دولتهای امریکا و به طور ویژه، دولت اوباما، به بیماری دروغ گویی مزمن مبتلا هستند. آنها در مورد تک تک مداخلات نظامی گذشته و اخیر خود، از کوزوو گرفته تا افغانستان، از عراق گرفته تا لیبی و دلایل انسان دوستانه یا امنیتی که ادعا میشود انگیزه آغاز این جنگها بوده است، دروغ گفتهاند.
جنگهای امریکا اقتصاد این کشور را ورشکسته کرده و میلیونها تن از شهروندان امریکا را به فقر کشانده و به طور عمده و قابل ملاحظهای وضعیت مردم در کشورهای هدف را وخیمتر کرده است. جنگهای امریکا حقوق و قوانین بین الملل را به یک شوخی تبدیل کرده و از طرفی به ناامنی جهانی افزوده است. این جنگها دقیقا مخالف آنچه را که هدف از آنها اعلام شده بود، رقم زدند.
جدیدترین دروغ بزرگ این است که کاخ سفید به مردم امریکا و جهان میگوید که امریکا با سوریه «وارد جنگ نمیشود.»
اوباما، رئیس جمهور امریکا میگوید: «افغانستان یا عراقی دیگر تکرار نمیشود. نیروهای امریکا به سوریه اعزام نمیشوند. دست به هر اقدامی بزنیم، هم از نظر زمان و هم از نظر مقیاس، محدود خواهد بود و هدف از آن جلوگیری از حمله شیمیایی دوباره دولت سوریه به مردم خود و از بین بردن توانایی دمشق در انجام چنین کاری است.»
جان کری، دیپلمات ارشد امریکا در سفر اخیر خود به لندن به ظرافت هرچه تمام دروغی دیگر گفت: «ما قصد ورود به جنگ نداریم. هدف از این حمله مجازات اسد از طریق اقدامی محدود، بسیار هدفمند و بسیار کوتاه و در مقیاس به شدت کوچک است.»
در این اظهارات صدای رقت انگیز و حقیر یک فرد مبتلا به دروغگویی مزمن را میشنویم که حتی توان پی بردن به مضحک بودن اظهارات خود را هم از دست داده است.
چیزی که کنگره امریکا هفته جاری در مورد آن رای گیری میکند، طرحی است که به واشنگتن مهلتی 90 روزه برای حمله به سوریه میدهد. این طرح همچنین شامل بندی میشود که به موجب آن امریکا میتواند تحت لوای «عملیات کاوش و نجات» به صورت نامحدود دست به حملات نظامی زده و نیروهای خود را به سوریه بفرستد.
در حالی که از یک سو کاخ سفید حرف از «حملاتی محدود و هدفمند برای جلوگیری از حملات شیمیایی» میزند تا کنگره را به رای مثبت به طرح حمله متقاعد کند، از سوی دیگر شواهد و حتی اظهارات خود مقامات کاخ سفید نشان از برنامه ریزی برای جنگی همه جانبه علیه سوریه دارد.
4 ناوشکن امریکا در آبهای نزدیک به سوریه به 200 موشک کروز تاماهاک مجهز هستند. ناو هواپیما بر یواساس نیمیتز و گروهی دیگر از ناوشکنهای امریکا هم در راه رسیدن به سوریه هستند.
مقامات امریکا به نیویورک تایمز و دیگر نشریات گفتهاند هدف این است که «اکثریت مطلق آن موشکها» به سمت سوریه پرتاب شوند.
چاک هیگل، وزیر دفاع امریکا هفته گذشته به کنگره گفت، هزینه هجمه نظامی امریکا «دهها میلیون دلار» خواهد بود. خوب؛ این هم دروغی دیگر که هدف از آن کم اهمیت جلوه دادن جنایت ِ حمله به سوریه است. پرتاب 400 موشک کروز که هر کدام 1 میلیون دلار ارزش دارند، هزینه جنگ را به رقم 400 میلیون دلار میرساند. و این بدون احتساب همه هزینههای دیگر برای ترتیب دادن این حملات است.
علاوه بر این، گزارش رسانهها حاکی از این است که امریکا قصد دارد از آمریکای شمالی بمب افکنهای دور برد بی-52 و بی-2 مستقر کند و در قطر نیز بمب افکن بی-1 مستقر کند. همه این هواپیماها قادر هستند که خارج از حریم هوایی سوریه موشک کروز به سمت این کشور پرتاب کنند. با برآوردی محافظه کارانه، هزینه جنگ با سوریه چیزی حدود 1 میلیارد دلار یا به عبارت دیگر صدها برابر میزان ادعایی هیگل خواهد شد.
نکته این است که کاخ سفید و پنتاگون آماده جنگی همه جانبه و تمام عیار و نه اقدامی محدود و تنبیهی میشوند.
نیویورک تایمز در گزارشی نوشت: «آقای اوباما... اکنون مصمم است که روی بخش «تضعیف» که در مورد هدف از حمله به سوریه گفته شده بود، تمرکز کند تا بدین ترتیب توانایی آقای اسد در استفاده از سلاحهای شیمیایی را «کاهش دهد». این بدان معناست که فهرست اولیه هدفها از 50 سایت عمده فراتر میرود.»
جالب اینجاست که رسانههای امریکا به شکل ناهماهنگی از اوباما نقل کردند که «وی تشنه اقدام نظامی (علیه سوریه) نیست».
شبکه ایبیسی نیوز در مورد فهرست بسط داده شدهٔ اهداف در سوریه که اوباما و ژنرالهای وی در حال تهیه آن هستند، گزارش داد: «به گفته ژنرال مارتین دمپسی، طراحان نظامی روی اهدافی تمرکز دارند که به طور مستقیم به کنترل سلاحهای شیمیایی مربوط هستند اما در عین حال به دنبال این هستند که امنیت این سلاحها را از بین نبرده و آنها را در دسترس قرار ندهند. اهداف دوم، ابزار انتقال تجهیزات و اهداف سوم، چیزهایی مانند دفاع هوایی و موشکهای دور بردی است که رژیم برای حفاظت از تسلیحات شیمیایی خود یا در بعضی موارد برای به کار بردن سلاح شیمیایی، از آنها استفاده میکند.»
این فهرست بیپایان و بدون انتها - که در اظهاراتی دروغین به سلاحهای شیمیایی خلاصه میشود - تک تک تاسیسات نظامی سوریه و حتی زیر ساختهای این کشور را در بر میگیرد. این چندمین بار است که آنها این نمایش مضحک و مزخرف را اجرا میکنند؟
به این موضوع فکر کنید. حتی اگر اتهام آژانسهای اطلاعاتی امریکا مبنی بر استفاده دولت اسد از سلاحهای شیمیایی درست باشد، - چیزی که بر اساس گزارشهای مستقل کارشناسان روس و بسیاری از منابع دیگر، درست نیست - هجمه گسترده نظامی امریکا برای حمله به سوریه، تحت هیچ شرایطی «محدود» یا «تنبیهی» به شمار نمیرود.
گفتن چیزی غیر از این، بیمعنی است. در عین حال، این چیزی است که باراک اوباما، دروغگوی اعظم و ژنرالهای وی در حال گفتن آن به مردم امریکا و جهان هستند. آنها در مورد طرح جنایتکارانه خود برای تغییر رژیم یک کشور مستقل و کشتن هزاران نفر در پی «خسارات جانبی»، در روز روشن دروغ میگویند؛
اگر دروغگوی اعظم، باراک اوباما قادر نیست که حتی در مورد آغاز جنگی که توجه تمام جهان را به خود جلب کرده، حقیقت را بگوید، بنابراین نباید برای هیچ یک از اظهارات مقامات کاخ سفید کوچکترین، مطلقا کوچکترین احترامی قائل شد. اوباما و دار و دسته وی در واشنگتن در حقیقت باید همگی به صف با محاکماتی همچون محاکمات نورمبرگ روبرو شوند.