از همین بازیهای المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی بود که کشتی ایران برای نخستین مرتبه توانست بعد از وزنه‌برداری مدال‌آوری داشته باشد.
در این دوره از بازیهای المپیک و در کشتی آزاد با سرمربیگری «صائیم آریکان» از ترکیه و مربیگری زنده یاد «حبیب‌الله بلور» تیم ملی ایران موفق به کسب ۲ نقره و ۳ برنز شد.
«محمود ملاقاسمی» در وزن ۵۲ کیلوگرم، «توفیق جهانبخت» در وزن ۶۷ کیلوگرم و «عبدالله مجتبوی» در وزن ۷۳ کیلوگرم ۳ مدال برنز و «ناصر گیوه‌چی» در وزن ۶۲ کیلوگرم و جهان پهلوان «غلامرضا تختی» در وزن ۷۹ کیلوگرم ۲ مدال نقره برای تیم ملی ایران کسب کردند و تیم ایران از نظر تیمی نیز در جایگاه سوم قرار گرفت.
در شرایطی که تختی مدال نقره پیکارهای جهانی سال ۱۹۵۱ هلسینکی را نیز در المپیک تکرار کرد. پیکارهای جهانی سال ۱۹۵۱ هلسینکی (فنلاند) برای تختی آغار راهی بود که طی ۱۶ سال ادامه داشت.
امروز ۳۱ تیر ۱۳۹۹ دقیقا ۶۸ سال از مدال نقره المپیک جهان پهلوان تختی در هلسینکی می‌گذرد.
شادروان «غلامرضا تختی» در سال ۱۳۳۱ (۱۹۵۲) در نخستین حضور خود در المپیک با کسب ۶ پیروزی و قبول یک شکست برابر «دیوید جیماگوریدزه» از شوروی سابق مدال نقره گرفت. وی در این مسابقه ها توانست «حیدر ظفر» ترک را که سال پیش با غلبه بر تختی قهرمان جهان شده بود را شکست دهد.
تختی از لحاظ تعداد مدال جهانی و المپیک (۹ مدال طلا و نقره) و استمرار مدال‌آوری (۱۱ مدال در مدت ۱۶ سال عضویت خود در تیم ملی کشتی آزاد ایران) در تاریخ ورزش ایران رکورددار است. او در چهار دوره بازیهای المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی، ۱۹۵۶ ملبورن، ۱۹۶۰ رم و ۱۹۶۴ توکیو شرکت کرد و از این نظر جزو نوادر ورزش جهان است چرا که تعداد ورزشکاران دنیا در همه رشته‌ها از ابتدای بازیهای المپیک تا به امروز توانسته‌اند در چهار دوره پی در پی بازی های المپیک شرکت کنند، از انگشتان دو دست تجاوز نمی کند.
آقا تختی از سه دوره حضور خود در بازی های المپیک، صاحب یک مدال طلا و دو نقره (۱۹۵۶ ملبورن مدال طلا و ۱۹۵۲ هلسینکی و ۱۹۶۰ رم مدال نقره) شد و در المپیک ۱۹۶۴ توکیو با وجود شرایط بسیار نامساعد روحی و بدنی که برایش ایجاد کرده بودند، به مقام چهارم رسید.
مرحوم «ناصر گیوه‌چی» از دوستان و همدوره‌ای جهان پهلوان تختی در خصوص بازیهای المپیک ۱۹۵۲ المپیک هلسینکی گفته بود که در آن سال «عباس زندی» به خاطر رفاقتی که با تختی داشت یک وزن بالاتر رفت تا با هم روبه‌رو نشوند. زندی و تختی هم‌وزن و رفیق بودند. در المپیک هلسینکی حق من و تختی طلا بود که به حق‌مان نرسیدیم. در آن زمان خیلی در کشتی حق‌کشی می‌کردند. زندی هم حقش مدال بود که به آن نرسید. داوران در کشتی او در حالی که داشت حریف را خاک می‌کرد، زنگ را چند ثانیه زودتر به صدا درآوردند تا کشتی را ببازد و به جای حضور در کشتی فینال، مجبور شد برای پنجمی کشتی بگیرد. هیچکس هم نبود که از حق ما در آنجا دفاع کند.
آقا تختی در ۱۶ سال حضور خود در عرصه‌های کشتی جهان و المپیک، مبارزات بسیاری با کشتی گیران شوروی سابق داشت و در اکثر کشتی‌های خود با روس‌ها به پیروزی رسید. در واقع اوج مبارزات و هنر کشتی‌گیری آقا تختی و گل کشتی‌های او، مبارزه با کشتی‌گیران سرسخت و قدرتمند سنگین وزن روس و یا شوروی سابق بود که از جمله آنها می‌توان به کشتی‌گیرانی چون «دیوید جیماگوریدزه»، «بوریس کولایف»، «آندره گورویچ»، «آناتولی آلبول»، «پرویز داداش‌اف» و «الکساندر مدوید» اشاره کرد.
پس از روس‌ها، ترک‌ها و بلغاری‌ها دیگر حریفان سرسخت و قدرتمند جهان پهلوان تختی در مسابقه‌های جهانی و المپیک بودند که در بین آنها «حسن کنکورد»، «عصمت آتلی»، «احمد آئیک» و «حمید کاپلان» از ترکیه و «پتکو سیراکوف» و «سعید مصطفی‌اف» از بلغارستان از بقیه مشهورترند.
ایرنا
