رقابت‌های لیگ برتر فوتبال تا کنون ۱۸ دوره برگزار شده و شرایط به وجود آمده در روزهای اخیر، تکلیف برگزاری بازی‌های لیگ نوزدهم را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.
در این گزارش به یازده بازیکن مطرح ایرانی که برخی از آن‌ها حتی سال‌ها پیراهن تیم ملی فوتبال کشورمان را هم بر تن کردند، اما موفق به کسب عنوان قهرمانی در لیگ نشدند، اشاره می‌شود.
استقلال دوره اول لیگ برتر را با یک بازی عجیب و خاطره‌انگیز در انزلی به پایان رساند و برد پرسپولیس در تهران مقابل فجر سپاسی شیراز، شانس قهرمانی استقلالِ پورحیدری را از بین برد. شاید تصاویر تلویزیونی هیچگاه گل خورده استقلال در آن بازی را به وضوح نشان نداد، اما هادی طباطبایی به خوبی رویای بر باد رفته آبی‌ها را از نزدیک تماشا کرد. طباطبایی با آمدن قلعه نویی به استقلال، از این تیم جدا شد و بعد‌ها با پیراهن صبا باطری و شهید قندی یزد در لیگ برتر به میدان رفت، اما شیر کوپنهاگن طعم قهرمانی در لیگ برتر را نچشید.
مدافع ثابت تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، در مجموع بیش از ۸۰ بازی برای تیم ملی انجام داد و پس از سال‌ها بازی در سری آ ایتالیا، سال ۸۷ تصمیم به بازگشت به ایران گرفت و پیراهن پرسپولیس را بر تن کرد. رضایی نه در آن سال و نه بعد از آن، با پیراهن شاهین بوشهر و پیکان قهرمان نشد.
مرتضی پورعلی گنجی یکی از بازیکنان مورد علاقه کارلوس کی‌روش در تیم ملی که با تصمیم مربی پرتغالی حاضر به تغییر پست در دوران حرفه‌ای خود شد، بیش از ۵ سال برای نفت تهران بازی کرد و این فرصت را داشت که در دوره چهاردهم لیگ برتر به همراه این تیم قهرمانی در لیگ ایران را تجربه کند، اما شانس با او و تیمش همراه نبود. این بازیکن ۲۸ ساله، با وجود گلزنی در بازی معروف هفته آخر مقابل تراکتور، در رسیدن به عنوان قهرمانی لیگ، ناکام ماند. پورعلی گنجی بعد‌ها با ژاوی هرناندز، اسطوره بارسلونا در السد قطر همبازی شد و در بین نفرات این گزارش، یکی از معدود افرادی است که شانس رسیدن به قهرمانی در لیگ ایران را دارد.
هافبک جنگجو و اهل انزلی فوتبال ایران تجربه ۱۱ دوره حضور در لیگ برتر را دارد. زارع، لیگ هشتم به پرسپولیسی که مدافع عنوان قهرمانی بود، اضافه شد، اما در سال‌های حضورش در پایتخت، تنها یک بار موفق به قهرمانی در جام حذفی به همراه این تیم شد.
بازیکن دو رگه و خوش استیل سال‌های نه‌چندان دور، برای اولین بار با پیراهن استیل آذین به لیگ ایران آمد. زندی بخشی از تیم کهکشانی استیل آذین بود که ناباورانه به لیگ آزادگان سقوط کرد. او پس از آن راهی استقلال شد. سال اول حضور زندی در استقلال با کسب یک جام حذفی به پایان رسید و سال بعد هم که استقلال با امیرقلعه نویی فاتح لیگ برتر شد، در میانه‌های فصل زندی راهی الاهلی قطر شد.
بازیکنی که سابقه حضور در لیگ جزیره با پیراهن فولام و بولتون را دارد، در ۲ مقطع پیراهن استقلال و تراکتور را در ایران به تن کرد، اما هیچگاه قهرمان نشد. آندو بخشی از تراکتوری بود که در سال ۹۳-۹۴ تا آستانه قهرمانی با این تیم رفت، اما سامورایی فوتبال ایران، موفق به قهرمانی نشد. آندو سال‌های آخر فوتبال خود را در تیم‌های ماشین سازی، گسترش فولاد، نفت تهران و سایپا گذراند.
کسب عنوان مرد سال فوتبال آسیا در سال ۲۰۰۳، کسب عنوان برترین فوتبالیست جوان آسیا در سال ۱۹۹۷، ۲ بار انتخاب به عنوان برترین بازیکن هامبورگ در بوندسلیگا آلمان، حضور در تیم قرن هامبورگ و خداحافظی از این تیم روی دوش رافائل فان در فارت، بخشی از افتخارات موشک فوتبال ایران در سال‌های فعالیتش است.
مهدوی کیا، در بازگشت مجدد به فوتبال ایران ابتدا با پیراهن استیل آذین و سپس با پیراهن تیم محبوبش یعنی پرسپولیس به میدان رفت، اما نه تنها در لیگ، بلکه در جام حذفی هم به قهرمانی نرسید و خداحافظی تلخی از مستطیل سبز در بازی معروف جام حذفی مقابل سپاهان در ورزشگاه آزادی داشت.
جادوگر فوتبال ایران هم سرنوشتی مشابه به مهدوی کیا داشت. کریمی در بازگشت به فوتبال ایران پیراهن پرسپولیس، تراکتور و استیل آذین را به تن کرد، اما او هم هیچگاه طعم قهرمانی در لیگ برتر را نچشید.
ششمین دوره لیگ برتر با قهرمانی سایپا تهران به پایان رسید، اما مسعود شجاعی پیش از آغاز این رقابت‌ها، ایران را به مقصد امارات و تیم الشارجه ترک کرد. کاپیتان حال حاضر تیم ملی فوتبال ایران، در بازگشت دوباره به ایران، به همراه دوست صمیمی خود اشکان دژاگاه در تبریز پیراهن پرشور‌ها را پوشید و همچنان قهرمان لیگ برتر ایران نشده است.
بازیکنی که تا مرز ۴۰ سالگی دست بردار فوتبال نبود و با ۳ تیم مختلف در لیگ ایران بازی کرد، یکی دیگر از بازیکنانی است که به همراه تیمش موفق به قهرمانی در لیگ برتر نشد. رجب‌زاده به همراه آرش برهانی و البته پس از غلامرضا عنایتی، با زدن ۱۱۵ گل، دومین گلزن نوزده دوره لیگ محسوب می‌شود.
بازیکن جوانی که فوتبال خود را از فتح و پاس تهران آغاز کرد. او سال‌های زیادی را در خارج از کشور به فوتبال خود ادامه داد. هاشمیان ۲ سال برای پرسپولیس در دوران مربیگری علی دایی بازی کرد اما قهرمان لیگ برتر نشد.
باشگاه خبرنگاران جوان
