کمتر کسی پیدا می‌شود که سیاره مشتری را نشناسد اما قطعا تعداد زیادی هستند که نمی دانند دانشمندان به این سیاره لقب فرشته نجات زمین را داده‌اند. مشتری چهارمین جسم درخشان در آسمان پس از خورشید، ماه و زهره به شمار می رود. جرم مشتری ۲٫۵ بار از مجموع جرم دیگر سیاره‌های منظومه شمسی بیشتر است. جرم مشتری ۳۱۸ بار بیشتر از جرم زمین است. قطر آن ۱۱ برابر قطر زمین است. مشتری می‌تواند ۱۳۰۰ زمین را درخود جای دهد. میانگین دوری آن از خورشید در حدود ۷۷۸ میلیون و ۵۰۰ هزار کیلومتر است یعنی بیشتر از ۵ برابر دوری زمین از خورشید. ستاره‌شناسان با تلسکوپ‌های برپاشده در زمین و ماهوارههائی که در مدار زمین می‌گردند به بررسی مشتری می‌پردازند. ایالات متحده تا کنون ۶ فضاپیمای بدون سرنشین را به مشتری فرستاده‌است.
مشتری در یک مدار کم‌وبیش بیضی شکل به دور خورشید می‌چرخد. هر دور، نزدیک به ۱۲ سال زمینی زمان می برد. همچنین او دارای ۷۹ قمر شناخته شده‌است که ۱۶ ماه آن قطری بیش از ۱۰ کیلومتر است و چهار ماه از بزرگترین ماه‌های مشتری به ترتیب دوری از این سیاره عبارتند از: آیو، اروپا، گانیمد و کالیستو که این چهار ماهک را ماه‌های گالیله‌ای می‌نامند.
سیاره مشتری دارای سه حلقه باریک در اطراف استوای خود دارد این حلقه‌ها بسیار کم‌نورتر از حلقه‌های کیوان هستند. به نظر می‌آید حلقه‌های مشتری بیشتر از ذرات ریز غبار ساخته شده باشند. حلقه اصلی در حدود ۳۰ کیلومتر ضخامت و بیشتر از ۶۴۰۰ کیلومتر پهنا دارد.
طی سال ها مشتری با توجه به مقیاس خود با زمین باعث جلوگیری شهاب سنگ هایی که ممکن است با زمین برخورد کنند می شود و جلوی آن ها قرار می گیرد.
باشگاه خبرنگاران جوان
