به نقل از فارین پالیسی، علیرغم ادامه اعتراضات در بغداد که باعث خروج بسیاری از دیپلمات های خارجی شده ، روسیه حضور خود را تقویت کرده است. طی ناآرامی‌های اخیر، نه تنها سفارت روسیه همچنان باز است بلکه سرگی لاوروف، وزیر امور خارجه این کشور هم ماه گذشته از بغداد و اربیل دیدار کرد.
دیدار او مانند یک ماموریت دیپلماتیک معمولی نبود. هیچ قرارداد رسمی امضا نشد. به نظر می‌رسید سیاست، سوریه و تروریسم مسائل ثانویه هستند و تعداد دیپلمات ها در این رویداد در اقلیت است. در واقع اکثر شرکت کنندگان را تاجران تشکیل می‌دادند که شامل نمایندگانی از شرکت های نفت و گاز روسیه می شدند مانند رزنفت، گزپروم نفت،سویوزنفت و لوک اویل. همچنین نمایندگانی از شرکت تکنوپرامکسپورت روسیه، سازنده تاسیسات انرژی حضور داشتند و هم چنین افرادی از سرویس فدرال همکاری‌های نظامی فنی روسیه. یکی از منابع آگاه گفت روسیه می خواسته مطمئن شود همه چیز به آرامی طبق پروژه های شرکتهای انرژی آن در عراق پیش می رود.
پس از سرمایه گذاری بیش از 10 میلیارد دلار در بخش انرژی عراق طی 9 سال گذشته، تعجبی ندارد که روسیه بیشتر به مسائل اقتصادی و تجاری در این کشور علاقه مند باشد.
شرکتهای روسی در حال حاضر حضور خوبی در میان شرکتهای نفت حاضر در عراق دارند. با توجه به قراردادهای بلندمدت نفت و گاز بین روسیه و عراق، سهم بازار روسیه در عراق با گذشت زمان افزایش خواهد یافت. در 2009 شرکت لو یکی از اولین قراردادهای نفتی در عراق را برای توسعه پروژه قرنه 2 در بصره برنده شد. این پروژه قرار است 25 سال طول بکشد و هدف آن رسیدن به تولید 800 هزار بشکه در روز تا پایان 2024 است.
یکی از دیگر قراردادهایی که پس از 2011 بسته شد سرمایه گذاری 2.5 میلیارد دلاری گزپروم و شرکایش در مرکز عراق و منطقه کردستان است. در ماه سپتامبر شرکت روسی استروی ترنسگس یک قرارداد 34 ساله برای اکتشاف نفت و گاز در استان انبار عراق را برنده شد. لاوروف در دیدارش از عراق مخصوصاً به خاطر امضای این قرارداد تشکر کرد.
شرکت رزنفت مالک 60 درصد خط لوله نفت کردستان عراق است که مهمترین خط صادرات این کشور است. این شرکت همچنین در بهار 2018 امضای یک قرارداد با وزارت منابع طبیعی کردستان عراق را برای توسعه زیرساخت های نفت و گاز آن اعلام کرد. به گفته یکی از سیاستمداران عراق، روسیه با این قرارداد قدرت سیاسی بسیاری در عراق به دست آورد. نفت حدود 96 درصد صادرات عراق را تشکیل می‌دهد ولی بدون یک خط لوله صادراتی، نفت هیچ ارزشی برای این کشور ندارد و حالا روسیه این صادرات را کنترل می‌کند.
روسیه همیشه تا این حد درگیر بخش نفت و گاز عراق نبوده است. پس از سقوط رژیم صدام حسین در 2003 و به دنبال اشغال عراق، شرکتهای روسی در این کشور غایب بودند. همه‌چیز با افزایش درگیری های داخلی در 2009 تغییر کرد. در آن زمان بسیاری از شرکتهای غربی مثل اکسون موبیل و چورون منطقه را به خاطر نگرانی های امنیتی ترک کردند و شرکتهای روسی که تمایل بیشتری به ریسک داشتند جای آنها را گرفتند.
تسنیم
