پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۳ - 2024 December 12 - ۹ جمادی الثانی ۱۴۴۶
۲۱ آبان ۱۳۹۸ - ۱۰:۵۹

خداحافظ هرکول ایرانی

ایران اکونومیست- اگر زمان ۱۰ سال به عقب بازگردد شاید شب کذایی گویانگ کره جنوبی برای نابغه وزنه‌برداری ایران به گونه‌ای دیگر رقم بخورد که پایان آن دوپینگ یا محرومیت نباشد.
خداحافظ هرکول ایرانی
کد خبر: ۳۲۹۹۲۱

پس از آنکه «حسین رضازاده» دارنده ۲ مدال طلای المپیک‌های سیدنی و آتن عطای حضور در المپیک پکن ۲۰۰۸ به لقایش بخشید و اعلام بازنشستگی کرد، برخی به دنبال وزنه‌بردار سنگین وزنی بودند که بتواند مانند قهرمان اردبیلی، ایران را به سکوی سنگین وزن این رشته برساند. شوک وداع رضازاده با پکن ۲۰۰۸ هنوز از ذهن‌ها پاک نشده بود که شایعه شد جوان دیگر از اردبیل در اردوهای تیم ملی توانسته بدون مشکل در تمرینات ۲۱۵ کیلوگرم را مهار کند و این اتفاق پیش چشم حسن رضازاده بود. صحت این خبر نه تایید شد و نه کسی آن را تکذیب کرد اما واقعیتی وجود داشت آن بود که علی‌حسینی رده سنی جوانان رکورد دنیا را شکسته بود و محیای شکستن رکورد جهان در بزرگسالان شد. در آن زمان رکورد تک‌ضرب جهان به ۲۱۳ کیلوگرم در اختیار حسین رضازاده بود.

او را آن زمان «هرکول ایرانی» نامیدند و می‌گفتند این توانایی را دارد که رکورد دو ضرب 263 کیلوگرمی رضازاده را بشکند.

نام علی‌حسینی بر سر زبان‌ها افتاد و از بدو ورود به دنیای قهرمانی در رده‌های سنی نامش با سکو، مدال طلا و رکوردشکنی همراه بود ۲ مدال طلا در رده سنی نوجوانان و ۲ طلای رده سنی جوانان از علی‌حسینی نابغه‌ای ساخت که چشم به سکوی المپیک ۲۰۱۲ لندن داشت. اما رویا همیشه نمی‌تواند در واقعیت تفسیر شود بلکه در برخی از مسیرهای هموار، موانعی نامریی قرار دارد که ترمز بلندپروازی‌های فرد را خواهد کشید؛ مهم نیست این موانع خودساخته باشد یا دیگران آن را در مسیر زندگی قهرمان قرار دهند بلکه مهم این بود که تله‌ای که در مسیر جوان اردبیلی قرار گرفته بود چاله‌ای از سیاه بختی‌ها بود که مسیر قهرمانی این ورزشکار را به سمت و سوی محرومیت بلند مدت سوق داد.

مسابقات قهرمانی جهان سال ۲۰۰۹ در «گویانگ» کره‌جنوبی برگزار می‌شد و ایران بدون رضازاده باید در سنگین وزن به مصاف رقیبان می‌رفت. ابزار این رقابت نیز جوانی به نام علی‌حسینی بود. اما داستان تلخ زندگی این جوان از شب مسابقات دسته سنگین وزن شروع و در نهایت یک جوان اردبیلی را از دنیای رقابت با فولاد سرد محروم کرد. در آن شب شایعه شد که وزنه‌بردار دسته سنگین وزن ایران مصدوم است و این شایعه موجب تعجب خود ورزشکار شد اما چرا مصدومیت؟ این سوال سرآغاز داستانی شد که تا کنون هیچ کسی نتوانسته است برای آن پاسخ مناسبی پیدا کند. نسخه مصدومیت او پیچیده شد و او در کره‌جنوبی نتوانست وزنه بزند این در حالی بود که همگان منتظر رکوردشکنی فرزند سبلان بودند. یکبار ادعا شد که رضازاده اجازه نداده که رکورد وی شکسته شود و در جایی دیگر عنوان کردند نظر «تاماش آیان» بر قهرمانی وزنه‌بردار کره جنوبی بود. ترس از دوپینگی بودن علی‌حسینی فرضیه دیگر بود و در نهایت اعلام شد «هادی پانزوان» در شب مسابقه با آرنج علی حسینی کاری کرده است که مصدوم نشان دهد.

اما هر چه بود این ادعاها به تابلویی ورود ممنوع برای جوان آن روزهای وزنه‌برداری ایران تبدیل شد تا بر روی تخته حاضر نشود. در کوتاه مدت پس از آن نسخه مصدومیت، رکورددار جوانان جهان دوپینگی اعلام شد و فدراسیون جهانی محرومیت مادام‌العمر برای او تصویب کرد. هر چند پس از سال‌ها علی حسینی بخشیده شد و به وزنه برداری برشت اما فلسفه مسابقه ندادن وی معمایی است که هر کس از ظن خود آن را تفسیر می‌کند.

نمونه آزمایش هرکول ایرانی برای دومین بار در رقابت‌های قهرمانی سال 2009 جهان در کره جنوبی مثبت اعلام شد و با محرومیت مادام العمر مواجه شد. پس از اعتراض به دادگاه عالی ورزش محرومیت علی حسینی به 12 سال و تا سال 2021 کاهش یافت. اما بر اساس قانون جدید فدراسیون جهانی، محرومیت وزنه بردارانی که برای بار دوم دوپینگ شان محرز شده تا هشت سال کاهش یافت.

علی حسینی پس از محرومیت امیدوار ماند و بدن خود را در شرایط مسابقه قرار داد. زمانی که از دوم آبان سال 96 (24 اکتبر 2017) محرومیت او به پایان رسید در نخستین رکوردگیری تیم ملی توانست در مجموع یک کیلوگرم بالاتر از بهداد سلیمی قهرمان المپیک وزنه‌ بزند و به رقابت های جهانی سال 2017 در آناهیم آمریکا رفت. جایی که وی توانست ۲ برنز و یک نقره جهانی را کسب کند و در سال ۲۰۱۸ در جاکارتا اندونزی به مدال نقره بازی‌های آسیایی رسید.

علی‌حسینی که از محرومیت المپیک را هدف قرار داده بود، اما این برنامه نیز برای مرد بدشانس وزنه‌برداری ایران مطابق میل پیش نرفت بلکه او با مصدومیت در اردوهای تمرینی از لیست اعزامی به مسابقات جهانی ۲۰۱۹ که در کشور تایلند برگزار شد کنار رفت و عملا امتیاز این مرحله از گزینشی را از دست داد. چون نام وی برای مسابقات سوییس رد نشده بود. علی حسینی مجبور به وداع با توکیو شد وداعی که تمام رویاهای وی را مانند سال ۲۰۰۹ کره جنوبی بر باد داد و این ورزشکار در نامه ای رسمی از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد.

خداحافظی که پایانی بر حضور فیزیکی نابغه وزنه برداری ایران است اما نمی‌تواند پایانی بر معمای محرومیت و مصدومیت او در کره‌جنوبی تلقی شود زیرا مشخص نشد که چه اتفاقی در گویانگ رخ داد که علی‌حسینی را از مسیر قهرمانی دور کرد. این یک سوال است که هزاران پاسخ می تواند برای آن مطرح شود.

 

 ایرنا

آخرین اخبار