ستاره‌شناسان یک ستاره نوترونی کشف کردند که توانسته است لقب بزرگترین ستاره نوترونی جهان را به نام خود ثبت کند. نگاه مختصر به تعریف ستاره نوترونی به ما یادآوری می‌کند که این اجرام فضایی چیزی نیستند جز هسته یک ستاره غول‌پیکر از هم پاشیده. این ستاره‌ها معمولاً جرمی حدود ۱.۴ برابر خورشید دارند؛ در حالی که قطر آنها فقط حدود ۱۰ کیلومتر است! در حقیقت ستاره نوترونی یکی از عجیب‌ترین اجرام فضایی است که هنوز به درستی نمی‌توانیم رفتار آنها را درک کنیم.
با در نظر گرفتن جرم زیاد و قطر بسیار کم ستاره نوترونی و یک محاسبه سرانگشتی می‌توان به راحتی متوجه تراکم بسیار بالای آنها شد. هر چند ستاره نوترونی جدید کشف شده حتی از این هم شگفت‌انگیزتر است. MSP J0740+6620 نام ستاره‌ای است که اخیراً کشف شده است و یک تفاوت مهم با ستاره‌های نوترونی دیگر دارد. جرم این ستاره تقریباً ۲ خورشید است و این احتمالاً حداکثر جرمی است که یک ستاره نوترونی می‌تواند داشته باشد! ولی چرا؟
بررسی ستاره نوترونی به ما این امکان را می‌دهد که درک بهتری از رفتار ماده در شرایط مختلف داشته باشیم. کشف ستاره نوترونی با چنین جرم زیادی می‌تواند محاسبات و در نتیجه درک ما از رفتار ماده را تا حد زیادی تغییر دهد. دانشمندان بیش از یک دهه است که ستاره‌های نوترونی را تحت نظر دارند و هدف از این کار یافتن امواج گرانشی با فرکانس پایین بوده است؛ مشابه امواجی که لایگو (LIGO) مدتی بیش کشف کرد. با این حال مشاهدات اجرام فضایی گاهی به کشف‌های دیگری هم منجر می‌شود، مثل کشف بزرگترین ستاره نوترونی.
ستاره J0740+6620 از نظر دسته‌بندی جزو تپ اخترها (Pulsar) محسوب می‌شود. ستاره‌های نوترونی که با سرعت بسیار زیاد می‌چرخند و در نتیجه پالس‌هایی از انرژی تابشی و میدان مغناطیسی منتشر می‌کنند. البته سنگین‌ترین ستاره نوترونی کشف شده در کنار یک کوتوله سفید قرار گرفته است. این دو جرم به دور یکدیگر می‌چرخند. این چرخش بر روی پالس‌هایی که ستاره نوترونی تولید می‌کند تأثیر می‌گذارند. این اثر متقابل پایه و اساس تحلیل‌های ستاره شناسان را تشکیل می‌دهد.
