محمدجواد ابطحی در گفتگو با خبرنگار ایسنا، در خصوص کمبود نیرو در آموزش و پروش استان اصفهان و به کارگیری معلمان بازنشسته در مدارس، اظهار کرد: در حال حاضر در استان اصفهان، ۱۵ هزار نیرو برای آغاز سال تحصیلی جدید در مهر ۹۸، کمبود داریم.
با استخدام فارغ‌التحصیلان تربیت معلم که تحصیل ۴ ساله‌شان به پایان رسیده، استفاده از ظرفیت دانشگاه فرهنگیان، اجرای قانون تعیین تکلیف حق‌التدریس‌ها و استفاده از سرباز معلم‌ها و بازنشستگان فرهنگی، اگر تمام این کار‌ها انجام شود باز هم ۴۵۰۰ نیرو کمبود داریم.
وی با بیان اینکه این کمبود ۴۵۰۰ نیرو را از چند طریق می‌توان حل کرد، افزود: مدارسی وجود دارند که تنها ۵ تا ۱۰ دانش‌آموز دارند که باید به مجتمع تبدیل بشوند. یکی دیگر از راه‌ها این است که تراکم را بالا ببرند و در هر کلاس به جای ۱۰ دانش‌آموز، ۴۰ دانش‌آموز قرار دهند و حتی معاونان مدارس هم تدریس کنند.
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی، گفت: باید ظرفیت قانون ماده ۲۸ دانشگاه فرهنگیان را افزایش داد، خیلی از نیرو‌های فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های معتبر هم‌اکنون بیکار هستند، این نیرو‌ها باید دوره‌های فشرده تربیت معلم را ببینند و با گزینش درست به کار گرفته شوند.
ابطحی ادامه داد: از ظرفیت معلمان حق‌التدریس باید به نحو احسن استفاده شود، طبق قانون تعیین تکلیف معلمان حق‌التدریس که در سال ۹۵ به تصویب رسیده است، آموزش و پرورش می‌تواند از این نیرو‌ها استفاده کند.
نماینده مردم خمینی‌شهر در مجلس شورای اسلامی گفت: فعلاً در استان ۱۵ هزار نفر کمبود نیرو داریم، اما تا سال ۱۴۰۰، ۱۸۰ هزار نفر در آموزش و پرورش بازنشسته می‌شوند و به روایت دیگری ۳۰۰ هزار معلم بازنشست خواهند شد. دانشگاه فرهنگیان به هیچ وجه به این اندازه پذیرش ندارد و در بهترین حالت شاید بتواند ۳۰ هزار نفر ظرفیت پذیرش داشته باشد.
وی افزود: بنابراین دولت نباید آموزش و پرورش را کوچک انگاری تلقی کند، باید بزرگ بداند و اهمیت تعلیم و تربیت را درک کند، به طوری که نخستین وزارتخانه‌ای که باید تأمین مالی شود را آموزش و پرورش قرار دهد تا مشکل تأمین و استخدام نیرو نداشته باشیم.
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه افزایش دادن تعداد مدارس غیرانتفاعی دردی را دوا نمی‌کند، اظهار کرد: با توجه به وضع معیشتی مردم، والدین فرزندان خود را در این مدارس ثبت نام نمی‌کنند.
ابطحی ادامه داد: آموزش و پرورش از زمان دولت سازندگی به بعد یک دستگاه هزینه بر تلقی شد نه مولد و تولیدی. تربیت انسان را تولید نمی‌دانند که برداشت اشتباهی است. این تفکرات به آموزش و پرورش ضربه زده است، معتقدم صاحبان امر باید خودشان از جنس معلم باشند و رنج معلمی را لمس کرده باشند.
وی افزود: یکی از ده‌ها دلیل کوچ کردن روستائیان به شهر، نبود همین امکانات آموزشی است. در عمل باید مشکلات را دید و نگاه مولد به آموزش و پرورش داشت. به جای اینکه به معیشت معلمان و بهبود وضعیت آموزش و پرورش بپردازیم بیشتر به توسعه شهر‌ها و برپایی همایش‌های بی‌حاصل پرداخته‌ایم.
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی، خاطرنشان کرد: معلمان بیشتر دوست دارند وزیری سر کار بیاید که بتواند از سازمان برنامه‌ریزی پول بگیرد تا وضع معیشتی‌شان را ارتقا دهد.
