به گزارش خبرگزاری تسنیم، روزی که حمیدرضا گرشاسبی سر میز صبحانه و صبح روز دیدار حساس تیمش مقابل الجزیره امارات در مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا (24 اردیبهشت ماه سال 97) برگه قرارداد را جلوی برانکو ایوانکوویچ گذاشت و خواست او امضا نهایی را زیر برگه قرارداد بزند فکر این روز را نمی‌کرد که باشگاه پرسپولیس برای تسویه حساب با برانکو به چه کنم، چه کنم بیفتد، قراردادی که رقم آن 800 هزار بود و برخلاف سال‌های قبل به یورو بسته شد.
این رقم فقط دستمزد برانکو بود اما آنقدر آفر به این قرارداد اضافه شد که رقم آن در زمان پرداخت تقریباً دو برابر شد. گرشاسبی شاید این تصور را می‌کرد که پرسپولیس با از دست دادن پنج بازیکن و پنجره بسته نقل‌وانتقالاتی هرگز نخواهد توانست با مشکلات فراوان و دو پنجره بسته نقل‌وانتقالاتی تا فینال آسیا پیش رفته و در دو جام داخلی نیز قهرمان شود، در غیر این صورت برای هر مرحله صعود پرسپولیس و قهرمانی‌های داخلی این تیم پاداش‌های 50 تا 200 هزار یورویی برای برانکو در نظر نمی‌گرفت.
همین شرایط باعث شد ایرج عرب وقتی مدیریت باشگاه پرسپولیس را برعهده گرفت با قراردادی مواجه شود که یک ریال آن هم پرداخت نشده و با قهرمانی پرسپولیس در لیگ و جام حذفی هم تقریباً دو برابر شده بود، آن هم در شرایطی که قیمت یورو به 16 هزار تومان رسیده بود. هم‌اکنون باشگاه پرسپولیس مجبور است تقریباً یک میلیون یورو برای تسویه حساب با برانکو و دستیارانش بابت قرارداد فصل پیش آنها پرداخت کند که به ریال رقم قابل توجهی خواهد بود.
مسئله دیگر اینکه باشگاه پرسپولیس هنوز تقریباً نیمی از قرارداد‌های بازیکنانش را هم پرداخت نکرده و در قرارداد‌های آنها نیز آفر‌های زیادی از سوی مدیریت قبلی اضافه شده است.
