به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، دانشمندان "دانشگاه کمبریج"(University of Cambridge) و "کالج سلطنتی لندن"(King's College London) در مطالعه اخیرشان به این نتیجه رسیده‌اند که داروی درمان آکنه "مینوسایکلین" (minocycline) با جلوگیری از تصلب شرایین از بروز حملات قلبی و سکته مغزی جلوگیری می‌کند.
تصلب شرایین هنگامی رخ می‌دهد که کلسیم در عروق انباشته می‌شود و این موضوع باعث می‌شود که جریان خون به اندام‌های حیاتی محدود شود.
تَصَلُّبِ شَرایین یا سختاک سرخرگ‌ها آترواسکلروزیس(atherosclerosis) نام یک بیماری در رگ‌ها و نوعی آرتریواسکلروزیس است که با رسوب لیپید و کلسترول کم‌چگال بر روی دیواره داخلی سرخ‌رگ‌های با قطر متوسط و بزرگ، مشخص می‌گردد.
طی این مطالعه دانشمندان دریافتند مولکول‌های موجود در آنتی بیوتیک مینوسایکلین می‌توانند مسیری را که باعث انباشته شدن کلسیم در شریانها می‌شود، مسدود کند.
پزشکان این دارو را اغلب برای درمان آکنه تجویز می‌کنند اما طی این مطالعه دانشمندان با آزمایش بر روی موش‌ها دریافتند این آنتی بیوتیک تأثیر قابل توجهی در جلوگیری از تشکیل پلاک در موش‌هایی که در معرض خطر سکته هستند، دارد.
پروفسور "ملیندا دور"(Melinda Duer) یکی از پژوهشگران این مطالعه از دانشکده شیمی دانشگاه کمبریج و پروفسور "کتی شاناهان"(Cathy Shanahan) یکی از پژوهشگران این مطالعه از کالج سلطنتی لندن گفتند: تصلب شرایین ممکن است برای هر شخصی اتفاق بیفتد حتی ممکن است کودکان نیز به این بیماری مبتلا شوند. ما تاکنون اطلاع نداشتیم که چگونه می‌توانیم این بیماری را کنترل و درمان کنیم. ما طی این مطالعه قصد داشتیم دریابیم چه چیزی می‌تواند باعث تشکیل بلورهای فسفات کلسیم شود.
دانشمندان پیش از این ارتباط میان آنزیم"PAR" و بازسازی دی.ان.ای درون و برون سلولی و نقش آن در تولید استخوان را دریافته بودند، بنابراین طی این مطالعه آنها فرض را بر این گذاشتند که آنزیم "PAR" می‌تواند منجر به "کانی‌سازی زیستی"(biomineralisation) یا سختی شریانها شود.
محققان پس از تجزیه و تحلیل ساختار مولکولی سلول‌ها دریافتند آنها PAR را آزاد می‌کنند.
PAR به شدت به یون‌های کلسیم متصل می‌شوند و آنها را به قطرات بزرگ‌تر متصل می‌کند. اینها سپس به مواد داخل دیواره‌های شریانی که آنها را انعطاف پذیر می‌کنند، متصل می‌شوند. این قطرات در نهایت کریستال‌های جامد را تشکیل می‌دهند که باعث می‌شود که شریانها سخت‌تر شوند.
دور افزود: ما تاکنون تصور نمی‌کردیم که آنزیم PAR باعث این موضوع می‌شود. این یک کشف تصادفی بود.
محققان پس از کشف ارتباط بین PAR، استخوان و تصلب شرایین، به فکر چگونه مسدود کردن این مسیر از طریق مهار کننده PARP افتادند.
محققان با کمک داروسازان، شش مولکول را شناسایی کردند که ممکن است آنزیم‌های PARP را مهار کنند.
آنها سپس این مولکول‌ها را که در مینوسایکلین یافت می‌شد، بر روی موش‌هایی که مبتلا به بیماری مزمن کلیه(CKD) بودند آزمایش کردند. بیماری مزمن کلیه به بیماری تصلب شرایین مرتبط است.
نتایج نشان داد که این آنتی بیوتیک در جلوگیری از سخت شدن عروق موش‌ها بسیار مؤثر بود.
اکنون این درمان ثبت شده و مجوز توسعه را نیز گرفته است. محققان امیدوارند اولین آزمایشات بر روی بیماران مبتلا به تصلب شرایین را طی ۱۲ تا ۱۸ ماه آینده انجام دهند.
یافته‌های این مطالعه در مجله" Cell Reports" منتشر شد.
