ایران اکونومیست- ماده مخدر و اعتیاد آور «گل» از گیاه شاهدانه تهیه می‌شود و مصرف آن آثار سوء جسمانی و روانی فراوانی به همراه دارد.
گل؛ بیشترین میزان مصرف را در بین جوان و نوجوان داشته که مهمترین علت آن شادی های کاذبی است که این ماده به همراه دارد.
سرهنگ حسین اردلان روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: تبلیغات کاذب مواد فروشان در مورد ماده مخدر گل سبب گرایش روزافزون نسل جوان و افراد به سمت این ماده مخدر شده است و مصرف این ماده صنعتی امسال در جنوب پایتخت 10 درصد افزایش یافته است.
وی تصریح کرد: برخی بر این باورند که گُل اعتیاد آور نیست اما داده های علمی گویای این است که مصرف کنندگان این نوع ماده مخدر بیش از سایر مواد مخدر اعتیادآور است.
اردلان اضافه کرد: دسترسیهای آسان ازعلل گرایش جوانان جنوب پایتخت به این ماده است و جوانان بر اساس تبلیغات سوء معتقدند که این ماده گیاهی بدون خطر است و همین موضوع سبب افزایش دامنه شده است.
وی بیان کرد: ماده «تتراهیدرو کانابینول» موجود در گل بر روی هورمون‌های عصبی فرد تاثیر گذاشته و او را دچار توهم و فراموشی می‌کند، ضمن اینکه میزان اعتیاد‌آوری این ماده مخدر 70 تا 80 برابر بیشتر از حشیش است.
رئیس پایگاه نهم مبارزه با مواد مخدر تهران بزرگ با بیان اینکه حافظه کوتاه مدت با مصرف گل از بین می‌رود و فرد خود را در یک فضای مجازی تصور می‌کند، عنوان کرد: گل به صورت مستقیم بر روی سلول‌های عصبی اثر می‌گذارد و کنترل ارادی را از مصرف کننده می‌گیرد.
وی با اشاره به اینکه ارتکاب جرائم خشن ارتباط مستقیم با مصرف گل داشته و فرد حتی ممکن است مرتکب قتل شود، گفت: عدم آشنایی اقشار مختلف جامعه، خانواده‌ها و حتی خود فرد مصرف‌کننده ازعوامل تاثیرگذار در پیشگیری از ماده مخدر گل است.
سرهنگ اردلان به اقدامات متعدد در راستای پیشگیری و کنترل ماده مخدر گل در بین جوانان اشاره کرد و افزود: کلاس های آموزشی در این زمینه برای خانواده ها، دانش آموزان، دهیاران و بخشداران در جنوب پایتخت برگزار می شود ولی کافی نیست.
وی اقدامات کنترل کننده را در کاهش مصرف ماده مخدر گل موثر دانست و عنوان کرد: مزارع جنوب پایتخت که قابلیت پرورش ماده مخدر گل را دارند، کنترل و پایش می شود.
رئیس پایگاه نهم مبارزه با مواد مخدر تهران بزرگ خلاء قانون را از دیگر دلایل شیوع مصرف این ماده مخدر بیان کرد و گفت: مصرف کننده گل طبق قانون بیمار تلقی می شود و مجرم نیست، بنابراین پلیس نمی تواند با این فرد برخورد کند.
وی اضافه کرد: جایگاه این گونه بیماران در مراکز درمانی، بهداشتی و بیمارستان ها است و پلیس طبق قانون قادر به دستگیری این معتادان نیست.
سرهنگ اردلان عنوان کرد: اینگونه افراد را نمی‌توان به بیمارستان‌های سطح شهر انتقال داد و باید فضاهای خاصی برای رسیدگی و کنترل آنها پیش بینی شود.
وی با اشاره به اینکه برنامه ریزی و آینده نگری برای معتادین پس از بهبودی مورد غفلت و بی توجهی قرار گرفته است، گفت: فضایی برای اینگونه بیماران پیش بینی نشده تا درمان، کنترل و نظارت بر روی آنها انجام شود.
رئیس پایگاه نهم مبارزه با مواد مخدر تهران بزرگ افزود: رها کردن معتاد در سطح جامعه او را به یک دمل چرکی تبدیل می کند چرا که با درمان ریشه ای است که این بیماران مداوا می شوند.
وی عنوان کرد: عدم برنامه ریزی مناسب و مراقبت های بعد از درمان موجب شده تا اماکنی در سطح پایتخت همچون هرندی، شوش و راه آهن به محل تجمع معتادان تبدیل شود.
رئیس پایگاه نهم مبارزه با مواد مخدر تهران بزرگ گفت: هم اکنون محلی برای بستری کردن این بیماران وجود ندارد و پلیس هم نمی تواند این بیماران را در بازداشتگاه نگهداری کند.
وی توصیه کرد: بهزیستی، بهداشت و درمان، آموزش عالی، دانشگاه های علوم پزشکی در کنار ستاد مبارزه با مواد مخدر باید ظرفیتی را برای جمع آوری معتادان در جامعه ایجاد کنند.
اردلان اظهار داشت: حرفه آموزی در مراکز ترک اعتیاد و همکاری دستگاه ها برای ایجاد اشتغال پس از بهبودی و خروج از این مراکز زمینه ای برای جلوگیری از بازگشت مجدد این افراد به اعتیاد می شود.
شهرستان ری (به مرکزیت شهرری) با جمعیتی بیش از یک میلیون و 400 هزار نفر در جنوب استان تهران واقع شده است.
