ایران اکونومیست- چم رستمیان در 35 کیلومتری جنوب غربی پلدختر و نزدیک رودخانه سیمره قرار دارد و سیل اخیر و طغیان آب رودخانه بیشترین خسارت را به آن وارد کرد.
این روستا 30 خانوار و حدود 120 نفر جمعیت دارد که بسیاری از خانه های آن تخریب و تنها جاده دسترسی روستا به پلدختر و خرم آباد مرکز استان لرستان نیز قطع شده است.
با وجود گذشت 17 روز از سیل ویرانگر لرستان هنوز مسیر این روستا بسته است و اهالی نمی توانند به جاهای دیگر دسترسی داشته باشند.
به گفته اهالی چم رستمیان، با وجود خسارت های سنگین و آسیب های زیاد به روستاییان تاکنون هیچ کمکی به آنان نشده است.
یکی از اهالی در گفت و گو با خبرنگار اعزامی ایرنا به پلدختر اظهار کرد: در این مدت حتی یک مسوول شهرستان و استان از روستا دیدن و سرکشی نکرده و مردم سیل زده به حال خویش رها شده اند.
«محمد رستمی» گفت: اهالی انتظار کمک دارند و مسوولان باید به داد مشکلات و سختی های آنان برسند.
«اسماعیل رستمی» یکی دیگر از ساکنان روستا بیان کرد: سیل هستی و نیستی مردم محروم این روستا را نابود کرد و همه دارایی اهالی را با خود برد.
او یاد آور شد: سیل خانه ها، زمین های کشاورزی ، تجهیزات و پمپ ها و لوله های انتقال های آب مزارع را از بین برد و شکست و هیچ باقی نگذاشت.
رستمی ادامه داد: امروز 17 روز است راه دسترسی روستا به علت سیل تخریب شده و مردم هیچ ارتباطی با بیرون از روستا ندارند.
«رحمان آزاد بخت» دیگر ساکن روستای چم رستمیان گفت: روستاییان هیچ راهی برای دسترسی به شهر پلدختر و سایر مناطق ندارند و تنها با پای پیاده می توان مسیر 12 کیلومتری روستا تا جاده اصلی به پلدختر را پیمود که این با توجه به پستی و بلندها و خستگی طول راه سه ساعت زمان می برد.
او نیز با بیان اینکه هیچ مقام و مسوول دولتی و اجرایی تا امروز از این روستا دیدن و از اهالی دلجویی نکرده است، افزود: تاکنون برای کمک و سرکشی مسوولان چندین بار پیاده مسیر روستا به پلدختر را طی کرده ایم و درخواست مکتوب اهالی مبنی بر بازگشایی راه و دیدار و سرکشی از روستا را تحویل فرماندار و دیگر مسوولان داده ایم اما هنوز هیچ نتیجه ای نگرفته ایم.
آزادبخت افزود: ساکنان روستا اکنون در شرایط سختی به سر می برند و از نظر غذایی، پوشاک، اقلام بهداشتی و دارو و درمان در تنگنا هستند که اگر کمک به آنان نرسد وضعیت بسیار وخیم خواهد شد.
سیل سهمگین، طغیان رودخانه ها و رانش زمین در نیمه نخست فروردین زیرساخت های اقتصادی از جمله خانه ها، مغازه ها، مزارع و باغ ها و راه های دسترسی دهها روستای شهرستان پلدختر را تخریب کرد.
گستردگی و شدت بی سابقه سیل و حجم بالای آوردهای کشکان در پلدختر و روستاهای مسیر این رودخانه سبب شده با وجود بسیج همه امکانات لرستان و استان های معین در کنار خدمات نیروهای مسلح و گروه های جهادی راه های چندین روستا به علت شرایط خشن جغرافیایی و توپوگرافی سخت منطقه همچنان بسته باشد.
این عوامل سبب شده با وجود سپری شدن 17 روز از سیل لرستان، جاده های 34 روستا همچنان قطع باشد و بازگشایی آنها با جانمایی مسیرهای جدید یا زمانبر بودن کار بازسازی و مرمت جاده های کنونی به طول بینجامد.
قطع راه دسترسی این روستاها مشکلات سخت و چالش های بسیاری برای ساکنان ایجاد کرده که اصلی ترین آنها کمبود مواد غذایی، بهداشتی و دارو و درمان است.
