رستمی؛ سازی که همچنان ناکوک می زند

 پدیده آن سال های وزنه برداری ایران نه تنها ترک عادت نکرد بلکه دامنه قهر و آشتی ها را به اردوهای بعدی تیم ملی کشاند و در نهایت با اعلام استقلال از تمام برنامه های فدراسیون و کادر فنی، شخصا اقدام به تمرین کرد و برادرش را نیز به عنوان محرم راز انتخاب نمود.
راهبرد رستمی در کوتاه مدت کارساز افتاد و وی با تمرینات انفرادی و تکیه بر قدرت بدنی خود توانست عنوان قهرمانی المپیک ریو 2016 را به دست آورد. اما تغییر وزن و پافشاری بر تمرینات انفرادی، دیگر برای رستمی خوش یمن نبود، بلکه حذف از پیکارهای قهرمانی سال 2017 جهان در آمریکا و بازی های آسیایی 2018 جاکارتا، پایانی بر گرو کشی او از فدراسیون بود؛ علی مرادی رییس فدراسیون پس از حذف رستمی از بازی های آسیایی اعلام کرد که او جایی در تیم اعزامی به رقابت های قهرمانی سال 2018 جهان در ترکمنستان ندارد.
او در حالی که باید شش مرحله انتخابی المپیک 2020 را به پایان برساند از ثبت نام در رقابت های قطر خودداری کرد اما پس از برگزاری جلسه با رییس کمیته ملی المپیک و رییس فدراسیون، مقرر شد او به جام پادشاهی تایلند اعزام شد. هر چند در آن جلسه با برگزاری اردوی برون مرزی او مخالفت شد.
حال انصراف یکباره او از رقابت های قهرمانی آسیا نشان از آن داشت که رستمی همچنان بر محور خودسری در حرکت است و در زمان ناکامی همچنان فدراسیون را سیبل انتقاد قرار می دهد.
هر چند که ظرفیت کیانوش رستمی در مسیر کسب موفقیت، راه را برای تن دادن فدراسیون به خواسته های او هموار می کرد اما رستمی نشان داد که در ذات خود یک ورزشکار هنجار شکن و نافرمان از قوانین حرفه ای ورزش است.
قهرمان المپیک 2016 ریو که بدون توجه به نیت فدراسیون در تن دادن به خواسته ها، خود را دانای ارشد در این رشته می داند، فراموش کرده آنچه موجب شده تا فدراسیون به خواسته های وی تن دهد ظرفیت مدال آوری نایب قهرمان المپیک لندن است. او به مانند هر ورزشکار حرفه ای دیگر باید در قامت یک قهرمان ملی بپذیرد که اختلاف نظر و سلیقه در هر کاری یک امر عادی به شمار می رود و ورزشکاری که خود را مطیع قانون و مقررات می داند بدون توجه به این اختلاف نظرها برای سربلندی کشور تلاش خواهد کرد؛ کشوری که با سرمایه گذاری بر روی نخبگان ورزشی و پرورش آنان به دنبال آن است که با برافراشته شدن پرچمش راه را برای کسب وجهه جهانی در میدان های ورزشی فراهم کند.
دارنده دو مدال المپیک در شرایط سخت کنونی که بسیاری از کشورهای دنیا برای کسب تک سهمیه های المپیکی تلاش می کنند بدون هیچ مشورتی خودسرانه اقدام به انصراف از رقابت ها می کند و دلیل این کار خود را نیز به فدراسیون حواله می دهد، قهرمان المپیک 2016 ریو هیچگاه به افکار عمومی و ورزش دوستان پاسخ نمی دهد که چگونه است فدراسیون و وزارت ورزش در چند سال گذشه با ساز ناکوک وی همنوا می شوند اما او همچنان به دنبال گریز می باشد و از مسیر در پیش گرفته خود هیچگاه بازگشتی ندارد.
رستمی در مصاحبه های خود گفته بود که با کسب مدال طلای المپیک 2020 توکیو به پرافتخارترین ورزشکار تاریخ ایران تبدیل می شود. برای رسیدن به این آرزو لازم است این ورزشکار آمال و آرزوهایش با واقعیت ها بسنجد، جایی که او برای رسیدن به این هدف، نخست در گزینشی های المپیک حضور داشته باشد و پس از آن نیز از رقیب سرسخت خود سهراب مرادی عبور کند.
موانعی که شاید عبور از مرحله گزینشی آن راحت باشد اما با توجه به قوانین جدید فدراسیون بین المللی وزنه برداری که امکان حضور بیش از یک نماینده در هر وزن برای کشورها وجود ندارد حضور وی در المپیک 2020 در هاله ای از ابهام قرار داده است زیرا رستمی پس از موفقیت در گزینشی ها به سد محکمی به نام مرادی برخورد خواهد کرد که عبور از رکوردهای وی در شرایط کنونی غیر قابل تصور است.
حال جای تعجب است که رستمی بعد از پیکارهای قهرمانی جهان به دنبال حضور در مسابقات گزینشی المپیک بود و حتی به تنهایی در جام پادشاهی تایلند شرکت کرده بود، چه چیزی سبب شده که او از حضور در این مسابقات قهرمانی آسیا انصراف دهد؟ آنطور که خودش اعلام کرده فدراسیون و کمیته ملی المپیک از او حمایت نکرده اند و به طور حتم این موضوع نمی تواند دلیل موجه ای برای انصراف از رقابت های قهرمانی آسیا باشد.
کیانوش رستمی بعد از حذف از رقابت های قهرمانی جهان و بازی های آسیایی در حالی نامش برای حضور در رقابت های قهرمانی آسیا در چین اعلام شد که رقیب اصلی او یعنی سهراب مرادی به دلیل مصدومیت این مسابقات را از دست داد و همه علاقمندان در این عرصه از او انتظاری جز مدال طلا نداشتند.
شاید حضور برخی چهره های نامدار وزنه برداری جهان همچون «تیان تائو» از چین به عنوان رقیب اصلی سهراب مرادی در سال های اخیر در دسته 96 کیلوگرم، سبب شده تا رستمی قید حضور در این مسابقات را بزند.
وزنه بردار کرمانشاهی تیم ملی به خوبی می داند که سن مفید در این رشته مانند دیگر رشته ها بالا نیست و آوردگاه توکیو برای این وزنه بردار 27 ساله شاید پایان این رشته به شمار رود. لذا تداوم سرپیچی وی از قوانین فدراسیون، قهرمان المپیک را به سمت و سویی هدایت می کند که در نهایت او باید زودتر از آنچه تصور می کرد غزل خداحافظی را در این رشته بسراید.
مسابقات وزنه برداری قهرمانی سال 2019 آسیا یکی از مراحل گزینشی و کسب سهمیه المپیک2020 توکیو به حساب می آید، 18 تا 28 آپریل (29 فروردین تا 8 اردیبهشت ماه) به میزبانی شهر نانگبو کشور چین برگزار می‌شود.
اسامی ملی پوشان به شرح زیر است:
89 کیلوگرم: مسعود چترایی و علی میری
96 کیلوگرم: سیدایوب موسوی
102 کیلوگرم: امیر حقوقی و رضا بیرالوند
109 کیلوگرم: کیا قدمی و علی هاشمی
109+ کیلوگرم: سعید علی‌حسینی و علی داودی
محسن دادرس در دسته به اضافه 109 کیلوگرم و میرمصطفی جوادی در دسته 81 کیلوگرم دو ملی پوش ذخیره برای این مسابقات هستند که با انصراف رستمی، جوادی به جای او راهی این مسابقات خواهد شد.
منبع: ایرنا