ایران اکونومیست- کشتی در سال 1397 شروع و پایانی عجیب و سخت داشت. رسول خادم در پی ناراحتی از مسئولان بابت عدم حمایت‌شان از مجموعه کشتی در پی اتفاقی که در مسابقات امیدهای جهان رخ داد از ریاست فدراسیون کشتی استعفا کرد. مجمع فوق‌العاده در روزهای پایانی سال 1396 برگزار شد و همه اهالی مجمع متفق‌القول خواستار بازگشت رسول به فدراسیون شدند، درخواستی که در پایان این سال اجابت نشد و کشتی با وضعیتی مبهم و بدون رئیس سال 97 را آغاز کرد.
درحالیکه بسیاری از منتقدان خادم معتقد بودند که او دیگر به فدراسیون بازنخواهد گشت، چرا که فکر می‌کند کشتی در سال 97 شکست خواهد خورد اما رئیس مستعفی در پی تشکیل مجمع فوق‌العاده دوم، درحالیکه محمدرضا داورزنی معاون وزیر خواستار جانشینی حمید بنی‌تمیم تا زمان تعیین تکلیف فدراسیون شده بود، اعضای مجمع با حضور در زورخانه و ملاقات با خادم، او را مجاب به بازگشت کردند و کار به روال سابق پیگیری شد.
بوداپست در شوک!
تیم‌های رده‌های سنی مختلف مسابقات قهرمانی آسیا و سپس جهانی را در پیش داشتند. کار در دو رده سنی نوجوانان و جوانان بسیار خوب پیش رفت؛ سه تیم آزاد و فرنگی نوجوانان و فرنگی جوانان قهرمان جهان شدند و تیم آزاد جوانان هم بر سکوی سومی قرار گرفت. غلامرضا محمدی و فرشاد علیزاده که در آن زمان هدایت تیم‌های آزاد و فرنگی نوجوانان را برعهده داشتند، هر کدام با دو کشتی‌گیری که حالا شرایط سنی حضور در جوانان را پیدا کرده بودند راهی المپیک جوانان شدند و 4 مدال طلا و نقره نیز در بوینس‌آیرس به دست آمد اما کار در رده سنی بزرگسالان به آن خوبی تیم‌های پایه پیش نرفت.
کشتی ایران در بازی‌های آسیایی جاکارتا در 6 وزن آزاد و فرنگی روی تشک رفت که نیمی از تیم هم به مدال رسیدند و این نتیجه‌ای نسبتا خوب برای ورزش اول کشور به لحاظ مدالی، محسوب می‌شد.
بعد از جاکارتا رفته رفته مشکلات مالی فدراسیون کشتی هم در پی افزایش عجیب نرخ ارز شدت گرفت. فدراسیون خادم از وزارت ورزش خواست با توجه به نوسانات ارزی در ماه‌های منتهی به اعزام، ارز دولتی در اختیار کشتی قرار دهد که این موضوع با ابهامات زیادی مواجه شد و حتی کار به جایی کشید که فدراسیون خادم اعلام کرد در صورت عدم کمک مسئولان، تیم‌های ملی کشتی ایران یا به بوداپست اعزام نخواهند شد و یا اینکه با ترکیب ناقص راهی مجارستان می‌شوند، هرچند که کار به اینجا نکشید و دقیقه نود بودجه لازم مهیا شد اما تیم با استرس عدم اعزام روانه فرودگاه شد و ملی‌پوشان بعد از جهانی هم اعلام کردند که تا چه حد این موضوع روی تیم تاثیر منفی گذاشته بود.
شروع مسابقات جهانی هم برای تیم ملی ایران بدیمن بود؛ با شکست حسن یزدانی، امید اول طلای ایران در چند سال اخیر، در همان مبارزه اولش مغلوب تیلور آمریکایی شد تا شوکی بزرگ به تیم وارد شود. او که برای کسب سومین طلای متوالی‌اش یورش برده بود، ناباورانه، درحالیکه پایش به سکو نمی‌رفت، مدال برنز جهان را از آن خود کرد.
علیرضا کریمی و پرویز هادی هم کشتی‌های خوبی در بوداپست گرفتند اما هر دو با یک شکست، از رسیدن به فینال و کسب طلا دور مانده و به مدال برنز بسنده کردند. هفت کشتی‌گیر دیگر هم چیزی جز شکست و حذف از دور مسابقات عایدشان نشد تا همه نگاه‌ها به تیم ملی کشتی فرنگی معطوف شود که بلکه آنها کشتی را صاحب مدال طلا کنند اما آنها نتیجه‌ای به مراتب بدتر و دور از انتظارتر از آزاد گرفتند.
فرنگی‌کارانی که بعد از بازی‌های آسیایی جاکارتا با بحث تغییر سرمربی مواجه شده و چند روزی علی اشکانی به اردو فراخوانده نشد اما درنهایت کار با همین مربی جوان ادامه پیدا کرد، یکی پس از دیگری در بوداپست باختند و اگر مهدی علیاری هم عزمش را برای رفتن روی سکو جزم نکرده بود (مدال برنز)، کار این تیم بدون کسب مدال در جهانی 2018 تمام می‌شد.
بعد از این نتایج، رسول خادم از سمت خود استعفا کرد و در بیانیه پایانی‌اش گفت که دیگر قصد بازگشت ندارد.
پایان حسرت فینال در امیدهای جهان؛ بنی‌تمیم جانشین موقت خادم
بعد از استعفای خادم، اعضای مجمع فدراسیون کشتی از وزارت ورزش خواستند که حکم سرپرستی برای حمید بنی‌تمیم نایب‌رئیس فدراسیون خادم صادر شود که سلطانی‌فر خواسته اهالی کشتی را اجابت کرد و کار با بنی‌تمیم که قبلا رسول خادم هم مسئولیت ریاست فدراسیون را به دلیل درگیری با مسائل فنی تیم ملی کشتی آزاد به او تفویض کرده بود، ادامه پیدا کرد.
تیم‌های ملی آزاد و فرنگی امید روانه مسابقات جهانی شدند، درحالیکه پیش از آن صحبت از احتمال عدم اعزام آنها مطرح بود. درحالیکه پیش از آن در 39 وزن از راهیابی به فینال بازمانده بودیم، کامران قاسم‌پور در وزن 86 کیلوی کشتی آزاد امید فینالیست و صاحب مدال طلا شد. این تیم، در بین 4 تیم آزاد و فرنگی بزرگسالان و امید تنها تیمی بود که فینالیست داشت و روی سکوی جهانی (سومی) رفت.
بعد از پایان این رقابت‌ها، پرونده مسابقات جهانی کشتی در سال 2018 میلادی بسته شد و در آذر ماه نیز از لیگ جهانی میزبانی کردیم که در هر دو بخش جام قهرمانی در ایران ماند.
رفته رفته حمید بنی‌تمیم تغییراتی در کادرفنی تیم‌های ملی ایجاد کرد. غلامرضا محمدی در تیم ملی بزرگسالان جانشین رسول خادم مستعفی شد. امیر توکلیان نیز جای غلامرضا محمدی را در تیم ملی نوجوانان گرفت و محمد طلایی به جای تقی اکبرنژاد سرمربی تیم ملی جوانان آزاد شد.
در بخش فرنگی هم فقط تیم ملی بزرگسالان شاهد تغییری بزرگ بود و آن هم بازگشت دوباره محمد بنا به تیم ملی بود. او جایگزین علی اشکانی شد و حمید باوفا و فرشاد علیزاده به کار خود در رده‌های سنی جوانان و نوجوانان ادامه دادند. علیرضا رضایی نیز با حفظ سمت در تیم ملی امید، نایب‌رئیس فدراسیون کشتی شد و جمشید خیرآبادی نیز همچنان به کارش در تیم ملی امید فرنگی ادامه داد.
لایق: کشتی در سال ٩٧ عملکرد موفقی داشت/ تا پایان انتخابات در فدراسیون می‌مانم
کشتی در بهار رئیس جدیدش را می‌شناسد
درشرایطی که همه به یقین رسیده بودند قرار نیست حالا حالاها ثبت‌نام از کاندیداهای ریاست فدراسیون کشتی آغاز شود و حتی صحبت از اداره کشتی با سرپرست تا المپیک 2020 مطرح بود و برخی نیز می‌گفتند وزارت ورزش قصد حمایت از رئیسی خارج از خانواده کشتی را دارد، عصر روز 14 اسفند اعلام شد که ثبت‌نام از 15 اسفند به مدت 10 روز کاری در دبیرخانه فدارسیون کشتی انجام خواهد شد.
در روز اول، امیررضا خادم برای ثبت‌نام اقدام کرد تا به اما و اگرهای موجود در خصوص بازگشتش به کشتی خاتمه دهد و با برگزاری نشستی مطبوعاتی برنامه‌هایش را اعلام کرد تا مشخص شود قصد دارد تا پایان در رقابت حضور داشته باشد.
در هشتمین و نهمین روز از ثبت‌نام نیز علیرضا دبیر، علیرضا حیدری و مجید خدایی ثبت‌نام کردند. چیزی که مشخص است کشتی سال 97 را هم بدون رئیس و با سرپرست به پایان خواهد رساند.
به نظر می‌رسد که با توجه به زمانی که بعد از تعطیلات برای تایید صلاحیت‌ها وقت لازم خواهد بود، انتخابات کشتی در اردیبهشت ماه سال آینده برگزار شود.
به هرشکل کشتی با تمام کامیابی و ناکامی‌هایش در سال 97 و در حالیکه دو استعفا را تجربه کرد و آغاز و پایان مبهمی داشته، به استقبال بهار خواهد رفت، بهاری که در آن رئیس جدید فدراسیون مشخص خواهد شد.
