روزنامه اطلاعات در یادداشتی به قلم ابوالقاسم قاسم زاده آورده است: دیروز اتفاق خبری مهمی انجام گرفت که متأسفانه با سانسور رسانه های غربی، به خصوص رسانه های بیگانه فارسی زبان مواجه شد. در داخل کشور هم آن گونه که باید به آن پرداخته نشد! خبر را «اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان در مراسم ارسال اولین محموله این کشور از ولایت نیمروز به بندر چابهار برای صادرات به هند اعلام کرد و گفت: «افغانستان اکنون با کمک ایران به چهار راه تجارت جهانی تبدیل شد.»
رئیس جمهور افغانستان در سخنرانی خود برای افتتاح مسیر تجاری خاکی ـ آبی افغانستان به جهان بیان کرد که همکاری های منطقهای، نقشه راه را تغییر میدهد. افغانستان تا 18 سال قبل فقط یک جزیره بسته بود و امروز با همکاری ایران و هند امکان تجارت با دنیا برای این کشور فراهم شده است. اشرف غنی با تشکر از اقدامها و همکاری های مستمر روحانی، رئیس جمهوری و «نارندا سودی» نخست وزیر هند گفت: با دو مقام ارشد دولت های ایران و هند به یک دیدگاه مشترک رسیدیم تا چابهار را به بهترین سطح خود برسانیم. این همکاری برای اقتصاد و تجارت افغانستان به 18سال گذشته باز میگردد. امروز دیگر حرفی از محرومیت ولایت نیمروز در میان نیست، چرا که این ولایت با 18سال پیش خود تفاوت دارد. افغانستان امروز دیگر محدود به خشکی نیست و با افتتاح بندر چابهار، قلب آسیا به جهان وصل شده و این کشور از یک کشور وارد کننده به کشور صادر کننده تبدیل خواهد شد.
صادرات افغانستان از یک میلیارد دلار تجاوز کرده است. این میزان در سال آینده به چهار برابر خواهد رسید. این تغییر پایدار است و هر کالایی که از افغانستان صادر میشود، صدها روستای این کشور را به جهان وصل میکند، چرا که زبان وصل امروز دنیا، زبان اقتصادی است.
بیتردید هیچ کشور همسایه با ایران به میزان نزدیکی فرهنگی، تاریخی افغانستان نیست. با پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل جمهوری اسلامی از زمان اشغال نظامی شوروی سابق و تشکیل دولت وابسته به مسکو تا حمله نظامی آمریکا و اشغال این کشور، در همه مراحل مبارزاتی مردم افغانستان برای کسب استقلال، ایران درکنار ملت افغانستان بود و برای نجات افغانستان از هجوم خارجی و ویرانی آن دفاع کرد.
آمریکا با اشغال نظامی افغانستان و تبلیغات گسترده، وعده ساختن کشوری آباد و مرّفه را به مردم افغانستان داد. اما امروز رئیس جمهور آمریکا ترامپ میگوید: «17سال میلیاردها دلار در افغانستان هزینه کردیم اما چیزی به دست نیاوردیم و من دستور دادهام تا به زودی ارتش آمریکا خاک این کشور را ترک کند.» حاصل این اشغال، فقرزدگی مردم و فراگیری فساد و نابودی امنیت افغانستان شد. جنگ داخلی، محصول و بازتاب حضور و اشغال نظامی آمریکا در افغانستان است. آمریکایی که مدام گروه طالبان را تروریست میخواند، اکنون تن به مذاکره مستقیم با آنها داده است. آن هم در حالی که به روایت های خبری، طالبان نزدیک به 60درصد از خاک افغانستان را در اختیار خود گرفته است. تاریخ را باید خواند و از آن عبرت گرفت. در سالهای جنگهای طولانی داخلی، سعودیها با کمک آمریکا، داعش را به سوی خاک افغانستان هدایت کردند و در عمل چتر حرکتهای تروریستی در این کشور را با دلارهای نفتی خود بسط و گسترش دادند.
گمان سعودی ها این بود که «داعش» عراق را خواهد گرفت و شیعه کشی در عراق چنان گسترده و عمیق خواهد شدکه فروپاشی جمهوری عراق از نتایج آن میشود. همزمان با نفوذ داعش به افغانستان، جبهه جنگی دیگر علیه جمهوری اسلامی ایران نیز سر بر خواهد آورد؛ چنانکه همه مرزهای طولانی شرقی ایران ناامن خواهد شد. دلارهای سعودیها و طراحی های نظامی ـ سیاسی آمریکا ـ اسرائیل بسترساز آن بود.
تا آنجا که ترامپ در دوران مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری به صورت علنی گفت: «داعش را، رؤسای جمهور آمریکا در کاخ سفید ساختهاند!» یادمان نرفته از هجوم نظامی طالبان برای اشغال کابل که در آن، 9نفر از دیپلمات های جمهوری اسلامی ایران از جمله کاردار سفارت ما در افغانستان به دست آنها به شهادت رسیدند. در تمامی این مسیر که بیش از چند دهه ادامه داشت، جمهوری اسلامی ایران همواره برای استقرار صلح، امنیت و ثبات افغانستان تلاش کرد و هزینه پرداز شد.
اما امروز دولت ترامپ در حالی که با گروه طالبان با شعار آتش بس در افغانستان و پایان بخشیدن به جنگ داخلی در آن مذاکره مستقیم میکند، ایران را کشوری مخرب برای صلح منطقه میخواند و جنگ اقتصادی علیه مردم ایران به راه انداخته است. پمپئو، وزیر خارجه ترامپ چند هفته قبل بعد از شکست نشست ورشو گفت: «ما آن قدر به مردم ایران فشار اقتصادی و مالی وارد میسازیم که از گرسنگی سر به شورش علیه جمهوری اسلامی بردارند!» پرسش این است، آیا وزیر خارجه ترامپ، سخنان رئیس جمهور افغانستان را دیده و خوانده است که «افغانستان اکنون با کمک ایران به چهارراه تجارت جهانی تبدیل شد»؟ آیا تاریخ، گذر و نتایج آن برای دولت آمریکا، عبرت است؟
*منبع: روزنامه اطلاعات