ایران اکونومیست- کنفرانس ورشو نشستی که از ماه ها پیش و با تبلیغات فراوان آمریکا خصوصا مایک پمپئو وزیر خارجه این کشور همراه بود و در حالی به پایان رسید که نه تنها توقعات آمریکا مبنی بر زیر سوال بردن ایران در جهان را بر آورده نکرد، بلکه بیش از پیش موجبات سر افکندگی آمریکا در جهان را پدید آورد. این در حالی است که تقریبا به موازات این نشست دو کنفرانس دیگر مبنی بر کنفرانس امنیتی مونیخ و همچنین نشست سوچی در نقاط دیگر جهان برگزار شد که مقایسه این سه اجلاس شاید حقایق زیادی را درباره نقش پررنگ ایران در جهان روشن کند.
حسین میرطاهر اظهار کرد: آمریکا در ماه‌های اخیر تلاش‌های بسیاری را در جهت تحت فشار قرار دادن ایران و همچنین لغو برجام انجام داده است که در ذیل موضوع اول یعنی تحت فشار قرار دادن ایران، برگزاری نشست ورشو را شاهد بودیم و به ادعای آمریکا از ۶۰ کشور جهان در سطح وزیر خارجه دعوت صورت گرفت.
وی ادامه داد: آمریکا درصدد بود تا ضمن ادامه جنگ اقتصادی با ایران جنگ سیاسی را هم بر ضد ایران با اعمال بی‌سابقه‌ترین تحریم‌ها به راه انداخته و به زعم خود در این جنگ پیروز شود. در همین راستا نیز اقدام به برگزاری نشست ورشو کردند. نشستی که شکست بزرگ دیگری در پرونده آمریکا بود چرا که بسیاری از بازیگران مهم بین‌المللی نظیر روسیه، چین و تروئیکای اروپا عملا یا از شرکت در این نشست خودداری کرده و یا در سطح وزیر خارجه شرکت نکردند. موضوعی که نشان می‌دهد بسیاری از بازیگران بین المللی اساساً با دیدگاه ضد برجامی آمریکا موافق نیستند.
میرطاهر با اشاره به حضور کمرنگ بازیگران بین المللی در نشست ورشو افزود: ناگفته نماند که روسیه و چین به این سبب که این اجلاس را گامی در راستای تضعیف برجام و پیش‌برد سیاست‌‌های منطقه ای آمریکا تلقی می‌کردند، از حضور در این اجلاس خودداری کردند. همچنین اتحادیه اروپا نیز با عدم حضور موگرینی در کنفرانس ورشو عملا با این نشست به مخالفت پرداخت.
کارشناس مسائل اتحادیه اروپا افزود: تنها کشور اتحادیه اروپا که در سطح وزیرخارجه در نشست ورشو حضور داشت، متحد استراتژیک آمریکا یعنی انگلیس بود. حضوری که البته به عنوان مشکل دیگری برای آمریکا بروز کرد، چرا که آن دسته از کشورهایی که در نشست ورشو حضور یافتند همان متحدان منطقه ای آمریکا یعنی شرکای عرب این کشور به همراه رژیم صهیونیستی بودند که تکلیف آنها هم روشن بوده و ضدیت آنها با ایران برای اولین بار نیست که رخ می‌دهد.
وی همچنین با اشاره به برگزاری کنفرانس سوچی در گوشه دیگری از جهان گفت: آمریکایی‌ها نمی‌توانند ادعا کنند که در نشست ورشو قادر به کسب اجماع بر ضد ایران شدند، چراکه حتی بیانیه پایانی که در پایان این نشست منتشر شد بیانیه میزبانان یعنی آمریکا و لهستان بود و حتی کشورهای شرکت کننده در این نشست هم با دیدگاه‌های آمریکا موافق نبودند. نکته جالب توجه دیگر هم این است که همزمان با این نشست کنفرانس دیگری در سوچی با شرکت روسای جمهور روسیه، ایران و ترکیه برگزار شد که علی رغم اقدامات و سیاست‌هایی که آمریکا در قبال سوریه در پیش گرفته است، گام‌های بلندی در مسیر حل و فصل سیاسی بحران سوریه برمی‌دارد.
میرطاهر همچنین مواضع اتحادیه اروپا را متفاوت با آمریکا دانست و تصریح کرد: در گذشته اروپایی‌ها در بسیاری از موارد مخصوصا مسائل ایران دنباله‌رو آمریکا بودند، اما الان این روند کاملا تغییر کرده است. در جریان کنفرانس امنیتی مونیخ اروپایی‌ها به صراحت از ادامه حمایت از برجام و ضرورت حفظ برجام سخن گفتند و این موضوعی است که کاملا برخلاف خواسته و سیاست آمریکاست.
میرطاهر ادامه داد: می‌توان گفت که اختلاف بین دو سوی اقیانوس اطلس روز به روز گسترده‌تر می‌شود و ابعاد جدیدی را در پیش می‌گیرد. این مسئله باعث می‌شود که در آینده ساختار و الگوی روابط اروپا و آمریکا به طور کلی تغییر کند.
وی همچنین برگزاری کنفرانس مونیخ را فرصت مهمی برای کشورمان دانست و افزود: برخلاف نشست ورشو که یک نشست کاملا ضد ایرانی بود کنفرانس امنیتی مونیخ فرصت بزرگی را برای ایران فراهم کرد که ضمن تبیین مواضعش از حمایت قدرت‌های جهانی و اروپایی برخوردار شود. در این نشست که با توجه به شرکت شمار زیادی از سران و وزرای خارجه و وزرای دفاع کشورهای زیادی از جهان اهمیت زیادی دارد، ظریف وزیر خارجه کشورمان از فرصت این نشست باید برای تبیین مواضع ایران استفاده کرد.
کارشناس مسائل اتحادیه اروپا با اشاره به دفاع اتحادیه اروپا از برجام تاکید کرد: واقعیت این است که تلاش اتحادیه اروپا و پافشاری‌ها آنها برای حفظ برجام بیش از این که بخاطر ایران باشد در راستای منافع سیاسی دیپلماتیک و امنیتی اروپاست و از همین رو آنها منتی بر سر ایران ندارند ضمن اینکه ایران هم اعلام کرده که به برجام تا زمانی پایبند است که منافعش در قبال آن حفظ شود. وعده‌های اروپایی‌ها در قبال حفظ برجام یعنی کاهش اثرات منفی تحریم‌های آمریکا تاکنون به طور کامل محقق نشده و همین مسئله اعتراض شدید ایران را برانگیخته است. در عین حال نباید فراموش کرد که اگر اتحادیه اروپا به هر حال تاکنون به برجام وفاداری نشان نمی‌داد و خواهان حفظ آن نبود، با خروج آمریکا در برجام زمینه فروپاشی آن فراهم می‌شد.
