به گزارش ایران اکونومیست، ارتباطات سیاسی همانند بسیاری از مقولات علوم انسانی به دلیل تنوع دیدگاه‌ها و نظرات و ورود اندیشمندانی از مکاتب گوناگون در مباحث، تعریف مشخصی را برنمی‌تابند و هر دیدگاه، تعریف خاص خود را ارائه می‌دهد.
همین امر سبب می‌شود که عنوان کتاب «چیستی ارتباطات سیاسی» اشاره‌ای مستقیم باشد به محتوایی که قرار است بررسی مجموع و البته اجمالی تعاریفی از مساله‌ای باشد که اتفاق نظری در مورد آن وجود ندارد.
نویسنده با اشاره به پیشینه مطالعات ارتباطی و پیوند ارتباط با سیاست که به دوران باستان باز می‌گردد، ظهور و تجلی دوباره این مقوله را مرهون رسانه‌های جمعی می‌داند و با همین نگاه به ارتباطات سیاسی و تعاریف آن می‌نگرد.
در این نوع نگاه به ارتباطات سیاسی، حضور و تاثیر رسانه از خود پیام و قدرت سیاسی مهمتر تلقی می‌شود؛ چرا که در غیاب رسانه «حتی اگر پیام‌هایی کاملا سیاسی ولی به صورت فردی و خصوصی میان نهادها و شخصیت‌های حقیقی و حقوقی دارای قدرت سیاسی رد و بدل شود، نمی‌تواند محور اصلی مطالعه و بررسی در ارتباطات سیاسی به معنای خاص و امروز آن قرار بگیرد».
نویسنده در فصول هفتگانه این کتاب با مرور اصول پایه‌ای مربوط به ارتباطات سیاسی از جمله عناصر، مدل ها و تعاریف مهم ارائه شده در این حوزه، تلاش کرده است تا نقش رسانه ها را در میان دیگر عناصر ارتباطات سیاسی برجسته کند چرا که از نگاه او، بدون حضور وسایل ارتباط جمعی تاثیرگذاری هدفمند بر روند تعاملات انسانی تقریبا غیرممکن است.
گواه تاثیر انکارنشدنی رسانه بر ارتباطات سیاسی، آن که امروزه با پیشرفت فناوری‌های ارتباطی و تنوع و تکثر رسانه‌های ارتباط جمعی، به ویژه رسانه‌های جدید و شبکه‌های اجتماعی و ارتباطی اینترنت پایه و موبایل پایه، ارتباطات سیاسی وارد عصر تازه‌ای شده است، به گونه ای که با کمی اغماض می توان هر نوع ارتباطی را که از مجرای رسانه های جمعی صورت می گیرد در چارچوب مباحث مربوط به ارتباطات سیاسی نیز مورد مطالعه قرار داد.
در فرازی از بخش پایانی این کتاب می‌خوانیم: هزاران راه برای برقراری ارتباط سیاسی وجود دارد. وقتی که نخبگانِ عرصه سرگرمی و هنر، رهبران رسمی سیاسی یا نخبگانِ دنیای تجارت و اقتصاد به‌طور مستقیم از طریق رسانه‌های جمعی از جمله برنامه‌های متعدد تلویزیونی و روزنامه‌ها با ما ارتباط برقرار می‌کنند، این ارتباط، گونه‌ای از ارتباطات سیاسی است. همچنین وقتی نخبگان به‌طور غیرمستقیم با مردم ارتباط برقرار می‌کنند تا ارزش‌ها، اخلاقیات و هنجارهای اجتماعی مدنظر خود را به جامعه تزریق کنند، این عمل هم جزو ارتباطات سیاسی است. حتی وقتی توده‌های مردم اعتراض می‌کنند و از راه‌های خشونت‌بار یا صلح‌آمیز به دولت‌های خود پیام می‌دهند، باز هم ارتباط سیاسی اتفاق افتاده است.
کتاب چیستی ارتباطات سیاسی در 226 صفحه و بهمن ماه 1397 از سوی انتشارات جوینده روانه بازار کتاب شد.
کتاب‌های رسانه و سیاست خارجی (تالیف) و رسانه‌های جدید و آینده دیپلماسی (ترجمه) از دیگر آثار مسعود میرزایی در حوزه سیاست و رسانه است.
