به گزارش ایران اکونومیست؛ بسیاری از کارشناسان اقتصادی اخذ مالیات از خانههای خالی را راهی برای رونق بازار مسکن میدانند و معتقدند که اگر مالیاتی در میان نباشد، بازار مسکن راه سقوط را در پیش میگیرد و بحث اخذ مالیات به نفع عموم جامعه است. اما از طرفی دیگر عدهای دریافت مالیات را باعث افزایش قیمت در حوزه مسکن میدانند و مالیات را ابزاری مناسب برای تنظیم بازار نمیبینند.
عطا آیتاللهی کارشناس بازار مسکن، مالیات را راهی برای کم شدن احتکار و داشتن یک برنامه دقیق را لازمه اخذ مالیات از محتکران مسکن میداند میگوید: در جریان بحث اخذ مالیات از سرمایهگذارانی که به احتکار مسکن مشغول هستند اگر امکانات اجرایی آن را داشته باشند و بتوانند به درستی آن را انجام بدهند میتواند در بازار مسکن تاثیرات مثبتی را بگذارد. در خصوص چگونگی اخذ مالیات ایدههای خوبی وجود دارد و باید دید که این ایدهها قابل اجرا و عملی است یا خیر! اگر عملی باشد طبیعی است که ما شاهد تاثیرات مثبت آن خواهیم بود. افرادی که مسکن را احتکار میکنند شاید اهرم مالیات بتواند اینگونه افراد را به حرکت در بیاورد اما تمام این مسائل مشروط به آن است که ابزار و راهکارهای لازم همراه با یک برنامهریزی دقیق وجود داشته باشد.
وی میافزاید: البته در این میان باید بگویم که با اخذ مالیات نمیتوان این انتظار را داشت که پایان احتکار و سوداگری را در این بازار شاهد باشیم اما نمیتوان منکر موثر بودنش هم شویم. به هرحال یک ابزار و راهکاری است که میتواند بازار مسکن را به حرکت درآورد. اما نکتهای که وجود دارد این است، اخذ مالیات از احتکارکنندگان مسکن نمیتواند تاثیری در جلوگیری از افزایش قیمت داشته باشد و ما نباید این انتظار را داشته باشیم.
مصطفی قلی خسروی، کارشناس بازار مسکن نیز محتکران مسکن را مردم عادی در جامعه نمیداند و میگوید: ما باید بدانیم که محتکران مسکن را چگونه شناسایی میکنند. افرادی را در نظر بگیریم که کالایی خریداری میکنند و آن را در خانههایشان احتکار میکنند، آنها دیده نمیشوند و نمیتوان محتکران را به راحتی شناسایی کرد، اما اگر خانهای احتکار شود قابل دیدن است. مسئلهای وجود دارد و نمیتوان آن را نادیده گرفت، افرادی در سطح معمولی جامعه با درآمدهای متوسط قرار دارند، آنها وقتی مسکنی دارند آن را خالی نگه نمیدارند. ما باید چیزی بگوییم که نزدیک به واقعیت باشد. اما اکنون سوال پیش میآید که محتکران اصلی چه کسانی هستند؟ باید بگویم در این میان سرمایهدارانی هستند که با گرفتن وامهای کلان و پیدرپی خانههایی را میخرند و به نوعی با بانکها و وامهایشان بازی میکنند.
پس اینگونه احتکارها دست مردم عادی جامعه نیست، و دست یکسری سرمایهدار است که با بانکها در ارتباط هستند. باید در مقابل بانکهایی که به اینگونه خانهها وام دادهاند برنامهریزی دقیق داشت. باید طبق سازوکارهای مشخص فرصتی برای آنها در نظر گرفته شود که به عنوان مثال تا تاریخ مشخص شده باید خانهها را از طریق فروش و یا اجاره تحویل مردم بدهند در غیر اینصورت خانهها مصادره شوند. پس احتکار در بخش مسکن به آنصورتی که ببینیم و قابل مشاهده باشد نیست مگر اینکه سرمایهدارانی که با بانکها در ارتباط هستند اینگونه احتکارها را انجام دهند. خسروی مالیات را راهی برای تنظیم ثروت میداند و میگوید: مالیات تنظیمکننده و تعادلکننده ثروت است، اما باید بدانیم که زمان تعیین کردن مالیات در اقتصاد هر کشوری بسیار مهم و حائز اهمیت است.
برخی از کارشناسان اقتصادی بر این باورند که بسیاری از کشورها از جمله اتریش یا فرانسه وقتی بحران مالی پیدا کردند در همان زمان هم مالیات را افزایش دادهاند اما ما باید دقت کنیم که هر کشوری فرهنگ خاص خود را دارد و نمیتوان بر مبنی کشورهای دیگر مالیات را افزایش یا کاهش داد. در کشور ما وقتی صحبت از گرفتن مالیات به میان میآید سریع مسکن مقداری افزایش قیمت را تجربه میکند، به عبارتی دیگر تا بحث اخذ مالیات به نتیجه برسد این بازار شاهد نوسان قیمتی خواهد بود.
باید مالیات بر عایدات را به محض اینکه امروز مطرح میشود دو روز بعد در مجلس مصوب و بعد از آن سریع اجرا شود، یعنی فاصلهای در میان آن وجود نداشته باشد. من همیشه میگویم برای جلوگیری از به وجود آمدن مشکلات باید طمع نداشته باشیم، نخوانده چیزی را امضا نکنیم و رودربایستی نباشد، در اینصورت است که مشکلات کمتری بر سر راه ما قرار میگیرد مخصوصا در حوزه مسکن که برای خرید و فروش مشکلات بیشماری وجود دارد.