به گزارش ایران اکونومیست، حسین نادری‌منش استاد دانشگاه و معاون آموزشیاسبق وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در خصوص طرح پژوهانه گفت: طرح پژوهانه در سال ۸۹ و در دولت دهم با صحبت‌های زیادی که در وزارت علوم بین بنده و همکاران معاونت پژوهشی صورت گرفت، تصویب شد، این طرح در حقیقت حاصل تعامل معاونت آموزشی و معاونت پژوهشی وزارت علوم بود.
نادری‌منش ادامه داد: دانشجویان دکتری باید تمام وقت درگیر تحقیقات پژوهشی باشند، از این رو باید به دانشجویان دکتری در خصوص تأمین مخارجشان کمک کرد؛ در کشورهای دنیا از ۲ طریق از دانشجویان دکتری حمایت می‌شود؛ یکی در سازمان‌هایی نظیر WHO به اساتید در قالب یک بودجه مشخص برای یک پروژه مبلغی می‌دهند که روشی مناسب است، زیرا استاد پاسخگوی موضوعی است که نیاز کشور را حل می‌کند. طبیعی است که استاد نیز برای موفقیت در پروژه به دنبال دانشجویی است که بتواند به خوبی موضوع را حل کند.
در کنار این نوع از حمایت‌های مالی بودجه‌هایی را نیز به صورت وام می‌دهند که اقساط آن پس از اتمام تحصیل شروع می‌شود و دانشجو با فعالیتی که انجام می‌دهد می‌تواند اقدام به بازپرداخت وام کند.
معاون آموزشی اسبق وزارت علوم با بیان اینکه طرح پژوهانه به صورت صددرصدی اجرا نشد، گفت: به دلیل کمبود منابع همه دانشجویان دکتری نمی‌توانستند از پژوهانه استفاده کنند، از این رو سعی شد بیشتر از طرح‌های ممتاز حمایت شود البته صنعت هم حدودی کمک کرد و برخی شرکت‌های صنعتی حامی مالی طرح پژوهانه شدند؛ اصل طرح پژوهانه در اصل امر خوبی بود، اینکه این طرح ادامه پیدا نکرد نشان دهنده ضعف نظام آموزشی است.
عدم ارتباط موثر دانشگاه و صنعت مانعی برای فعالیت‌های پژوهشی
وی با بیان اینکه عدم ارتباط موثر دانشگاه و صنعت مانع از فعالیت‌های پژوهشی می‌شود، گفت: در خارج از کشور بیش از ۹۰ درصد کمک به دانشجویان نخبه و دانشجویان تحصیلات عالیه توسط شرکت‌های صنعتی صورت می‌گیرد؛ در کشور کره جنوبی ۵۱ تا ۵۲ میلیارد دلار به آموزش عالی کمک می‌شود که دو سوم از این مبلغ توسط بخش خصوصی تأمین می‌شود؛ در کشورهای غربی حتی بیشتر از این میزان و نزدیک به ۸۰ درصد کمک‌ها به طرح‌های پژوهشی دانشگاه‌ها را شرکت‌های صنعتی خصوصی پرداخت می‌کنند.
نادری‌منش یادآوری کرد: صنایع ما تولیدمحور نیست، بلکه بیشتر مونتاژی است، اگر برای مثال ایران خودرو اقدام به تولید طرح‌های داخلی می‌کرد بیشتر شاهد ارتباط صنعت و دانشگاه بودیم.
