به گزارش ایران اکونومیست، خرمشاد در مورد پژوهش های علوم انسانی در دانشگاهای کشور گفت: علوم انسانی کشور به لحاظ کلان در حوزه پژوهش از مفید نبودن به مثابه اینکه مرهم زخمی برای مشکلات کشور شود، رنج می برد.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: این امر باعث شده است فضای عمومی؛ یعنی مردم و جامعه این تلقی را پیدا کنند که پژوهش های علوم انسانی نتوانسته مشکلات آنها را برطرف کند. این امر بزرگترین آفت علوم انسانی در ایران است.
وی افزود: بنابراین اگر علوم انسانی در حوزه تحقیق و پژوهش می خواهد به موفقیت دست یاب،د باید مفید بودن خود را اثبات کند.
خرمشاد در پاسخ به این سوال که چرا این تلقی در بین مردم و جامعه شکل گرفته است، بیان کرد: این اتفاق به دلایل کارگزاری و ساختاری رخ داده است. یعنی از منظر ساختاری در متولیان امر این ذهنیت وجود ندارد که مشکلات کشور را با ارجاع به علوم انسانی می توان حل کرد.
این پژوهشگر جامعه شناسی سیاسی ادامه داد: کارگزاران و محققان عرصه پژوهش هم متاسفانه گرفتار مجموعه ای از یافته های پژوهشی هستند که از بکارگرفتن آن یافته ها برای حل مشکلات کشور عاجز هستند و در سطح مفاهیم نظری مانده اند.
خرمشاد اظهار داشت: این دو عامل باعث شده است مشکلات حوزه پژوهشی همدیگر را بازتولید کنند و پژوهش های علوم انسانی از اثر بخشی لازم برای حل مشکلات کشور عاجز بماند.
