به گزارش ایران اکونومیست، یک دکتری زلزله‌شناسی گفت: شاید بتوان گفت به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران و دیگر مراکز زلزله‌شناسی در ایران نیازی نیست چراکه یک‌سوم دستگاه‌های زلزله‌نگار کشور کار نمی‌کنند و اطلاعات چندانی را نمی‌توان از همین تعدادی که کار می‌کنند به دست آورد.
دکتر محمد کاویی در آستانه 5 دی ماه روز ایمنی در برابر زلزله و کاهش اثرات بلایای طبیعی در گفت: پس از وقوع زلزله خونریزی، خفگی، حمله موش‌های زنده خوار که تعداد آن‌ها برای مثال در شهر تهران سه میلیون اعلام شده از آسیب‌های اصلی منجر به مرگ و صدمات جدی خواهد بود.
هیچ راه فراری از زلزله نداریم
وی با تأکید بر اینکه از عوامل مخرب در زلزله وجود بافت فرسوده در شهر بندرعباس و دیگر کلان‌شهرهای کشور است، تصریح کرد: همچنین باید گفت زیرساخت‌های شهری شهر بندرعباس با چالش‌های بزرگی روبه‌رو است، قطعی برق و شبکه برق‌رسانی ضعیف، شکست لوله‌های آب و گاز می‌تواند در زمان وقوع زلزله بسیار خطرناک باشد.
این استاد دانشگاه عنوان کرد: باید در هنگام زلزله این نکته را در نظر بگیریم که هیچ راه فراری از زلزله نداریم و باید از طریق آموزش مقابله با بحران‌هایی چون زلزله و سایر بلایای طبیعی یاد بگیریم چگونه با این مسئله رو شویم؛ به‌گونه‌ای که کمترین خسارت‌های جانی را داشته باشیم.
کاویی ادامه داد: برای مثال باید تمامی نقاط امن را در منزل و محل کار خود شناسایی کرده و به‌صورت مداوم به‌خصوص برای بچه‌ها این نقاط را مرور و پناه بردن به این نقاط را تمرین کنیم.
باید طرح جامع مدیریت بحران برآورد خسارت جانی و مالی در هر شهر اجرا شود
وی با بیان اینکه باید طرح جامع مدیریت بحران برآورد خسارت جانی و مالی در هر شهر اجرا شود به‌گونه‌ای که پس از وقوع زلزله دسترسی به مواد غذایی و آب تازه و تاریخ‌مصرف نگذشته امکان‌پذیر باشد، خاطرنشان کرد: باید دید آیا در حال حاضر در شهرهای ما مدیریت بحران تحت یک برنامه جامع قادر به کمک‌رسانی در هنگام وقوع بحران هست یا خیر؟!
این دکتری زلزله‌شناسی اضافه کرد: توجه به اینکه 12 میلیون نفر دانش‌آموز در کشور داریم این سؤال مطرح می‌شود که آیا مدارس ما ایمن هستند؟
عمر دست خداست اما منطق چه می‌گوید؟!
کاوئی با اشاره به اینکه برخی مسئولین می‌گویند عمر دست خداست، بله عمر دست خداست اما باید دید منطق چه می‌گوید، بیان کرد: نمی‌توان با نداشتن مدیریت درست و زیرساخت‌ها و آموزش‌های لازم خود را در معرض خطر بگذاریم و بگوییم عمر دست خداست.
وی با بیان اینکه یکی دیگر از نکاتی که باید در نظر گرفت دقایق طلایی در زمان وقوع زلزله است، افزود: باید در سریع‌ترین زمان ممکن در مناطق امنی که از قبل شناسایی شده مثل زیر میزها، چهارچوب در، محل‌های اتصال تیر به ستون و .. پناه گرفت و از رفتارهای پرخطری مثل فرار و استفاده از آسانسور خودداری کرد.
این استاد دانشگاه گفت: شوک زلزله از موارد دیگری است که می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری را در پی داشته باشد، ازاین‌رو باید برای تقویت اعتمادبه‌نفس خود برای مقابله با بحران تلاش کنیم.
کاویی با اشاره به اینکه همراه داشتن چراغ‌قوه و یک رادیو کوچک، مراجعه به پارک‌ها و دوری از ساختمان‌های بلند، از اقداماتی است که هنگام وقوع زلزله می‌تواند کمک‌کننده باشد، اظهار کرد: باید توجه داشت که هیچ‌گونه دیواری از هیچ نوعی ایمن نیست و باید در هنگام وقوع زلزله از نزدیک شدن به دیوارها خودداری کرد.
عدم وجود ایمنی کافی در بیمارستان‌ها نگران کننده است
وی افزود: از مسائلی که می‌تواند در هنگام زلزله و هر بحران دیگری مشکل‌ساز باشد، عدم وجود ایمنی کافی در بیمارستان‌های شهر است برای مثال می‌توان به بیمارستان اسلام غرب و سرپل ذهاب در زلزله کرمانشاه در سال 96 اشاره کرد؛ ناکارآمدی بیمارستان‌های ساخته شده توسط دولت در کشور اثبات شده است.
این دکتری زلزله‌شناسی تصریح کرد: بیمارستان شهید محمدی که تنها بیمارستان مجهز استان هرمزگان و شهر بندرعباس است در سال 1359 به بهره‌برداری رسیده و این سؤال مطرح می‌شود آیا بیمارستانی که نزدیک به 40 سال از ساخت آن می‌گذرد در هنگام وقوع زلزله ایمنی لازم را دارد؟
کاویی با بیان اینکه مطالعات نشان داده که در طی قرن بیستم بیش از هزار و 100 زمین‌لرزه بزرگ در سراسر جهان اتفاق افتاده است، عنوان کرد: این زمین‌لرزه‌ها عامل صدمه به بیش از یک و نیم میلیون نفر شده و 90 درصد این صدمات به مرگ منتهی شده‌اند؛ لازم به ذکر است بیشتر این صدمات به دلیل فرو ریختن ساختمان‌ها بوده است.
یک‌سوم دستگاه‌های زلزله‌نگار کشور کار نمی‌کنند
وی خاطرنشان کرد: افراد خوب و کارآزموده‌ای درزمینهٔ زلزله‌شناسی در داخل کشور وجود دارند اما متأسفانه از این افراد در سیستم مدیریتی کشور و در مراکز مدیریت بحران و بلایای طبیعی استفاده نمی‌شود.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه اولین آیین‌نامه زلزله در سال 1343 توسط علی‌اکبر معین فر نوشته شده است، بیان کرد: با گذشت 50 سال از این آیین‌نامه متأسفانه در اجرا کمتر مورداستفاده قرار گرفته است.
کاویی اضافه کرد: شاید بتوان گفت به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران و دیگر مراکز زلزله‌شناسی در ایران نیازی نیست چراکه یک‌سوم دستگاه‌های زلزله‌نگار کشور کار نمی‌کنند و اطلاعات چندانی را نمی‌توان از همین تعدادی که کار می‌کنند به دست آورد؛ ضمن اینکه بیش از دو هزار ایستگاه زلزله‌نگاری در دنیا زلزله‌های ایران را ثبت می‌کنند.
