حمله ایران به جايگاه سوم

تيم ملي واليبال كشورمان سرانجام بعد از چند هفته حضور در ايتاليا و كوبا بامداد چهارشنبه وارد تهران شد تا خود را براي ديدار مقابل آلمان در ورزشگاه 12 هزار نفري آزادي آماده كند. البته پيش از اين قرار بود از سوي مسئولان فدراسيون و همچنين همكاري دولت،هواپيماي اختصاصي براي ملي‌پوشان در نظر گرفته شود تا پرواز 18 ساعته آنها از هاوانا به تهران با خستگي كمتري همراه باشد اما مطابق معمول كار‌ها با مشكل پيش رفت و شاگردان ولاسكو مجبور شدند با روش معمولي و عرف وارد خاك كشورمان شوند.اما نكته جالب ورود آنها به تهران به استقبال گرم مردم مربوط مي‌شد.

آنهايي كه از بازي تيم ملي مقابل ايتاليا و كوبا راضي بودند خود را به فرودگاه امام خميني(ره) رساندند تا نشان دهند قدردان واليباليست‌هايي هستند كه با بازي خوب خود مردم را شاد كردند.در اين بين غيبت مسئولان ورزش كشور تعجب انگيز بود. اين تنها مسئولان فدراسيون واليبال بودند كه به استقبال ملي‌پوشان خود آمدند. انتظار مي‌رفت دست‌كم يكي از معاونين وزير ورزش و جوانان به خود قبول زحمت مي‌داد و به استقبال اين مردان غرور آفرين مي‌آمد.البته هيچيك از ملي‌پوشان و همچنين كادر فني از اين قضيه ناراحت نبودند و تنها نگراني آنها خستگي به جا مانده از سفر بود.بسياري از بازيكنان اعتقاد داشتند شايد براي بازي فردا مقابل آلمان اين خستگي براي آنها مشكل آفرين شود؛ موضوعي كه با چند كارشناس واليبال در ميان گذاشتيم و آنها هم متفق‌القول گفتند زمان كافي براي ريكاوري وجود ندارد. 

با توجه به نوزده امتيازي شدن ايتاليا و روسيه ما عملا هيچ شانسي براي صعود از گروه خود را نداريم از اين رو بازي با آلمان هيچ تاثيري در صعود ما ندارد اما نكات ديگري در دل اين بازي نهفته است كه ملي‌پوشان را مجاب مي‌كند تنها براي پيروزي مقابل ژرمن‌ها صف‌آرايي كنند. تيم ملي ما فردا جمعه و همچنين شنبه بايد دو بازي مقابل آلمان انجام دهد كه در بهترين حالات 6امتياز به تيم برنده مي‌رسد. آلمان‌ها با اين امتيازات مي‌توانند به‌جاي روسيه به‌عنوان تيم دوم يا حتي ايتاليا تيم اول صعود كنند اما اگر اين 6 امتياز به سبد ايران ريخته شود آن وقت ما به رده سوم جدول صعود مي‌كنيم. قطعا براي تيمي كه براي نخستين بار جواز حضور در ليگ جهاني را به‌ دست آورده،‌افتخار صيد چنين مكاني كم از صعود ندارد مضاف بر اينكه تيم ملي كشورمان در رنكينگ جهاني واليبال صعود چشمگيري خواهد داشت.اولين محصول صعود در رنكينگ اين است كه براي سال آينده ايران از امتيازات بيشتري براي ميزباني بر خوردار است. از اين رو بايد بازي با آلمان را همانند ديدار برابر صربستان جدي گرفت. اما نگاهي بيندازيم به سابقه بازي دو تيم برابر هم. تيم‌هاي ملي واليبال ايران و آلمان تاكنون در رده بزرگسالان به صورت رسمي با هم ديدار نكرده‌اند و تنها برخورد آنها سال گذشته در جام واگنر در اتريش بود كه ايران با نتيجه 3 بر صفر از اين تيم شكست خورد.حالا شرايط دو تيم با سال گذشته كاملا متفاوت است ولي يك وجه مشترك دارند؛هر دو تيم در بهترين وضعيت تاريخ خود هستند.

 ژرمن‌ها از يك تيم درجه 2 اروپايي به يك تيم مدعي اما بدون عنوان تبديل شدند. وقتي رائول لوزانو آرژانتيني، تيم ملي لهستان را در اوج قدرت رها كرد و هدايت آلمان را بر عهده گرفت، اين تيم وارد جمع بزرگان واليبال جهان شد و حالا با ويتال هينن بلژيكي در اوج دوران حيات خود قرار دارند.تيم ملي آلمان از 8 بازي گذشته خود، مثل ايران 4 پيروزي و 4 شكست دارد. اين تيم، ليگ جهاني را با 2 شكست در ايتاليا شروع كرد، سپس 2 پيروزي 3 امتيازي مقابل كوبا در آلمان كسب كرد. صربستان نيز بازي اول خود را به اين تيم واگذار كرد ولي در بازي دوم پيروز شد.روس‌ها مهمان بعدي تيم ملي آلمان بودند كه در بازي اول برنده شدند ولي در بازي دوم از ميزبان خود شكست خوردند. تيم ملي آلمان 18 ست برده، 16 ست باخته، 733 امتياز مثبت، 737 امتياز منفي و 14 امتياز دارد.تيم آلمان اميدوار است كه هر 6 امتياز يا 5 امتياز از بازي با ايران را بگيرد و به عنوان تيم اول يا شايد دوم به مرحله نهايي صعود كند. آنها با تمام قدرت به تهران مي‌آيند تا مقابل تيم خسته ايران كه 2 هفته را خارج از كشور گذرانده و 4 بازي سنگين با ايتاليا و كوبا برگزار كرده، صف‌آرايي كنند. در حال حاضر امتياز ميزباني تنها برگ برنده ولاسكو در اين بازي است.