به گزارش ایران اکونومیست از پایگاه خبری ساینس دیلی، زمین و اغلب اجرام موجود در منظومه شمسی در یک صفحه مسطح و نزدیک به استوای خورشید به دور آن گردش می کنند. ماهواره ها و فضاپیماهایی نیز که به فضا پرتاب می شوند، در همین صفحه حرکت می کنند. حرکت اجرام در این صفحه که با عنوان دایره البروج شناخته می شود حاصل دیسک غبار عظیمی است که در زمان تولد خورشید به دور آن در گردش بوده و مواد سازنده سیارات منظومه شمسی را فراهم کرده است.
پیش از این تنها یک ماهواره به نام اولیسه Ulysses در مداری خارج از دایره البروج به دور خورشید گردش کرده و از فاصله 322 میلیون کیلومتری قطب آن عبور کرده است. اما این ماهواره فاقد دوربین و هرگونه وسیله تصویربرداری بود.
هنگامی که فضاپیمایی به مشاهده اتمسفر خورشید می پردازد، تمام داده های موجود در خط دید خود را گردآوری می کند. محققان با استفاده از این داده ها می توانند ساختار و شکل مناطق قطبی خورشید را پیش بینی کنند. ماهواره PROBA-2 نیز با استفاده از طول موج های ماورای بنفش توانسته است تمام داده های مورد نیاز برای بازسازی قطب خورشید را گردآوری کند و محققان آژانس فضایی اروپا از ماه ژوئن سال جاری میلادی تلاش کردند تا با استفاده از این داده ها تصویری از قطب شمال خورشید را بازسازی کنند.
این تصویر در کنار داده های فضاپیمای اولیسه اطلاعات زیادی را درباره مناطق قطبی خورشید به دست می دهد.
قرار است آژانس فضایی اروپا در سال 2020 ماهواره خورشید گرد خود را به فضا پرتاب کند تا در ارتفاع مناسب تصاویری را از سطح خورشید و قطب های آن تهیه کرده و در اختیار محققان قرار دهد.
