به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از گیزمگ، موقعیت‌های تحقیقاتی گوناگونی وجود دارد که برای قرار دادن الکترودها در مغز، از درمان شرایط عصبی گرفته تا احتمالا بازگرداندن عملکرد اندام‌های فلج شده استفاده می‌شود.
اما یک هیدروژل تازه تولید شده می‌تواند یک بار برای همیشه جایگزین چنین الکترودهایی شود، به طوری که امکان عملکرد بهتر آنها را فراهم کند.
الکترودهای معمولی که در رابط‌های عصبی مورد استفاده قرار می‌گیرند معمولا از فلزات سفت و سخت مانند طلا یا پلاتین ساخته می‌شوند. از آنجا که این مواد با بافت نرم عصبی سازگاری ندارند، معمولا با یک پلیمر انعطاف‌پذیر رسانا پوشش داده می‌شوند. با این حال متاسفانه این کار، اندازه آنها را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود تعبیه آنها در مغز بیش از حد ترسناک باشد.
با توجه به این نکته، دانشمندان دانشگاه "باسک کانتری" اسپانیا با محققان دانشگاه استراسبورگ فرانسه برای ساخت هیدروژل بیوپلیمر آزمایشی جدید همکاری کردند.
این ژل اساسا از نشاسته تشکیل شده است، اما حاوی گرافن است تا آن را به شدت رسانای الکتریکی کند.
گرافن به طور معمول در مواد مایع یا خمیری مانند هیدروژل پایدار نیست. اما این مشکل با افزودن عصاره‌های تثبیت کننده از گیاه مریم گلی برطرف شد. این عصاره افزودنی همچنین دارای خواص ضد التهابی و ضدباکتری نیز شد.
در حالی که قطعات کوچکی از این هیدروژل می‌تواند یک روز به عنوان یک جایگزین نرم و انعطاف‌پذیر برای الکترودهای فلزی مورد استفاده قرار گیرد، دانشمندان خاطرنشان می‌کنند که برای رسیدن به این هدف، تحقیق و توسعه بیشتری لازم است.
این تحقیق اخیرا در مجله Carbohydrate Polymers منتشر شده است.
