به گزارش ایران اکونومیست، چندی قبل اولیای مدرسه‌ای که امید ۷ ساله در آن درس می‌خواند به خانواده‌اش اطلاع دادند وی دچار بیش فعالی است، هر چند والدین او نشانه‌هایی از بیش فعالی ندیده بودند، با این حال به یک متخصص اعصاب و روان مراجعه و پزشک دو داروی ریسپریدون و کلونیدین را برای او تجویز کرد، اما امید پس از مصرف این دو دارو و بعد از دو روز به کما رفت.
والدین کودک، او را به یک بیمارستان خصوصی (در مرکز شهر تهران) بردند، اما این بیمارستان کودک را پذیرش نکرد. مسئولان بیمارستان اعلام کردند تنها راه نجات وی مراجعه به مرکز طبی کودکان است.
براساس صحبت‌های پدر امید، پزشکان اورژانس بیمارستان خصوصی تهران گفتند که وضعیت کودک مساعد نیست و باید به مرکز طبی کودکان انتقال داده شود. والدین امید، کودک را به مرکز طبی کودکان بردند و پس از بررسی‌ها به والدین امید گفتند که دوز مصرفی آن دو دارو و دیفن هیدرامینی که به کودک داده شده باعث به کما رفتن او شده است.
بهرام یارعلی فوق تخصص اعصاب کودکان درباره این پرونده گفت: درباره این موضوع نمی‌توان گفت که اشتباه یا قصور پزشکی رخ داده است. گاهی دوز درمانی دارو ممکن است برای کودک مناسب نباشد و چنین مواردی در بسیاری از مواقع قابل پیش‌بینی نیست. در این مورد تجویز و مصرف دارو‌ها منجر به خواب آلودگی شدید کودک شده بود و با تزریق دارو‌های عضلانی، وضعیت کودک بهبود یافت. دوز دارویی که برای کودک تجویز شده بود، زیاد و بدن کودک به دارو واکنش نشان داده بود؛ اما توانستیم مشکل را تشخیص و او را از خطر نجات بدهیم.
