به گزارش ایران اکونومیست؛ رضا غلامعلی‌پور درباره امتیاز اوراق تسهیلات مسکن گفت: از سال ۱۳۸۹ بازار غیرشفاف دلالی وام مسکن حذف شد و امتیاز خرید وام مسکن به صورت یک ابزار مالی به صورت شفاف در بازار سرمایه آمد.
مکانیزم به این صورت است که مردم منابعی در بانک سرمایه‌گذاری می‌کنند و با گذشت زمان بانک مقداری حق تقدم در دریافت تسهیلات می‌دهد و هر ماه آمار این تسهیلات محاسبه و به فرابورس و شرکت سپرده‌گذاری اعلام می شود. اگر شخص تمایل به دریافت وام مسکن داشت، وام می‌گیرد و اگر نداشت که می‌تواند در فرابورس معامله کند.
وی با اشاره به قیمت‌گذاری اوراق تسهیلات مسکن، افزود: این موضوع به بحث تقاضا ارتباط دارد. قیمت تسه در ماه‌های اخیر روند کاهشی داشته است.
در هر ماه با توجه به سپرده‌هایی که مردم در بانک می‌گذارند از اوراق استفاده می‌شود. علت این کاهش قیمت این است که عرضه و تقاضا در قیمت این اوراق موثر است و با توجه به کفه عرضه یا تقاضا قیمت‌ها بالا یا پایین می‌رود. با توجه به رقم سال ۱۳۹۷ تسهیلاتی که ایجاد شده بیش از مصرف بوده و عرضه نسبت به تقاضا سنگین‌تر است.
معاون توسعه بازار فرابورس درباره قیمت تسه در ماه‌های آینده، گفت: اینکه در آینده قیمت اوراق تسهیلات مسکن چقدر خواهد بود، تابع این است که این تسهیلات چه کسری از قیمت خرید مسکن را پوشش دهد. شاید این روند افزایشی که در کنار وام‌ها داشتیم رقم وام‌ها جوابگوی این نبود که در کنار پس انداز مردم بتوان مسکن خرید و این موضوع سبب کاهش قیمت تسه در بازار شد.
وی درباره حجم تامین مالی بازار سرمایه در سال ۱۳۹۶ گفت: در سال ۱۳۹۶ بیش از ۸۰ هزار میلیارد تومان از مسیر بازار سرمایه تامین مالی شده است. بیش از ۱۷ هزار میلیارد تومانش مجوزهای افزایش سرمایه بوده و ۱۶ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومانش انتشار انواع اوراق بوده است. حدود ۴۷ هزار میلیارد تومان هم رقمی است که دولت بابت بدهی‌هایش به پیمانکاران داده و بعدا قابلیت معامله در بازار سرمایه پیدا کرده است.
غلامعلی پور همچنین درباره صندوق‌های سرمایه گذاری خصوصی که به تازگی به تایید سازمان بورس رسیده‌اند نیز گفت: جای ابزار جدیدی به نام صندوق سرمایه‌گذاری خصوصی در بازار سرمایه خالی بود که مقررات آن در سازمان بورس به تازگی تایید شده است. بستر قانونی این ابزار همان بستر صندوق‌هاست. این صندوق‌ها با حداقل سرمایه ۵۰ میلیارد تومان می‌توانند تشکیل شوند و دارندگان واحدهای ممتاز و عادی دارند.
به گفته وی، هدف این صندوق‌ها این است به اصلاح ساختار شرکت‌هایی کمک کند که خارج از بورس هستند. این صندوق‌ها همچنین به تامین مالی شرکت‌هایی که پذیرش نشده‌اند یا سابقا پذیرش و اخراج شدند می‌پردازد. البته این صندوق‌ها قرار نیست مانند هلدینگ‌ها سهام‌دار باقی بمانند. استراتژی آن‌ها بعد از اصلاح ساختار خروج خواهد بود.
معاون فرابورس افزود: شرکت‌هایی داریم که سرمایه‌گذار نهادی مناسبی نداشته یا دچار مشکل شده‌اند و نیاز به تغییر تکنولوژی دارد. این صندوق‌ها می‌تواند به آن شرکت‌ها کمک کند. کف خرید در این صندوق‌ها ۱۰۰ میلیون تومان است. این صندوق‌ها شرکت‌هایی را تامین مالی می‌کنند که آن درجه شفافیت و ساختار مالی مناسبی ندارند. ریسک این صندوق‌ها به مراتب بالاتر از دیگر صندوق‌هاست.
معاون توسعه بازار فرابورس توضیح داد: ۳۵ درصد از منابع یک صندوق قابل تخصیص به شرکت‌هاست. این ابزار می‌تواند به شرکت‌هایی که سابقا توان و پتانسیل داشتند کمک کند. علاوه بر این آیین صندوق‌ها می‌تواند به شرکت‌های اخراجی کمک کنند.
