به گزارش ایران اکونومیست به نقل از تکتایمز، ناسا گزارش داد که یک چتر نجات طراحی شده برای استفاده در ماموریتهای آینده در مریخ، چه به صورت رباتیک و چه توسط فضانوردان، با نتایج مثبت آزمایش شده است.
این تکنولوژی جدید به نام "اسپایر"(ASPIRE) یا "Experimental Research Inflation Supersonic Parachute" روی یک موشک "Black Brant IX" در ساعتهای اولیه روز 7 سپتامبر آزمایش شد.
این چتر موجب میشود محمولههای فضایی پس از جدا شدن از فضاپیما، به سلامت به زمین برسند.
با توجه به گفتههای ناسا، محموله از فضاپیما جدا میشود و در حالی که وارد جو میشود و به فاصله مناسب میرسد، چتر باز میشود.
این چتر نجات در عرض چهاردهم ثانیه از شکل یک سیلندر به شکل کاملا باز درمیآید.
آژانس فضایی به سرعت باز شدن این چتر نجات افتخار میکند، چرا که سریعترین در جهان است و رکورد جهانی را شکست.
البته "اسپایر" برای عملکرد بهتر نسبت به چترهای نجات عادی طراحی شده و از نایلون، تکنورا و الیاف کولار ساخته شده است که قادر خواهد بود تا بارهای سنگینتر را حمل کند و هنگام عبور از جو جان سالم به در ببرد.
"جان مکنامه" مدیر پروژه مریخ 2020 اعلام کرد: مریخ 2020 سنگینترین محموله تاریخ را حمل میکند تا به سطح مریخ برساند و همانند تمام ماموریتهای مریخی گذشته، ما فقط یک چتر نجات داریم و این چتر باید کار کند.
آزمایشگاه پیشران جت ناسا که این پروژه را مدیریت میکند، میگوید که مقامات به استفاده از "اسپایر" و به کارگیری آن در ماموریت مریخ 2020 چراغ سبز نشان دادهاند.
ماموریت مریخ 2020
چتر نجات "اسپایر" مسئول حمل یک مریخنورد خواهد بود. این کاوشگر که هنوز نامش اعلام نشده، جایگزین مریخنورد "کنجکاوی"(Curiosity) میشود و حدود 10 فوت طول، 9 فوت عرض و 7 فوت ارتفاع دارد. وزن آن نیز حدود 1050 کیلوگرم است.
"مریخ 2020" جدیدترین تلاش ناسا برای کاوش سطح سیاره سرخ است. هدف این است که به سوالات بالقوه قابلیت زندگی در همسایه زمین، از جمله جستجوی آن برای یافتن نشانههایی از زندگی میکروبی در گذشته این سیاره، پاسخ داده شود.
این مریخنورد همچنین به ابزارهایی برای جمعآوری نمونههایی از سطح مریخ که برای ماموریتهای آینده استفاده میشود، مجهز خواهد شد. انتظار میرود که این مریخنورد راه را برای ماموریتهای فضانوردان به مریخ هموار کند.
ناسا اعلام نکرده است که این کاوشگر در کجای مریخ فرود خواهد آمد، اما انتظار میرود که ماه ژوئیه یا اوت سال 2020 پرتاب شود و سپس تا ماه فوریه سال 2021 به مقصد خود برسد.