به گزارش ایران اکونومیست؛ مجله فوربس طی گزارشی در این زمینه نوشت: امروزه، حکومت های مختلف تلاش می کنند روش های مقاومت در برابر تحریم ها را از طریق فناوری ارزهای دیجیتال توسعه دهند.
دولت های مشمول تحریم های آمریکا همواره درصدد دستیابی به راه هایی برای طفره رفتن از محدودیت های اقتصادی اند که آنها را از سیستم مالی محروم می کند.
دولت های مزبور راه هایی را برای مقاومت از طریق شرکت ها و افراد صوری می یابند تا زمینه داد و ستد، امنیت بخشی به سرمایه ها و انتقال وجوهات مالی در سراسر جهان را برای آنها فراهم کند.
این گزارش می افزاید: دلار آمریکا از زمان پایان جنگ جهانی دوم، ارز مسلط جهانی بوده است و بخش اعظم مبادلات فرا مرزی با دلار انجام می شود.
این مساله، اهرمی سیاسی و مالی را در اختیار آمریکا قرار می دهد. قطع ارتباط با بانک های نیویورک، حکم اعدامی برای اکثر موسسات مالی خارجی است.
آمریکا از این اهرم برای فشار بر اتحادیه اروپا به منظور قطع دسترسی ایران به سیستم سوئیفت استفاده کرده است.
در این میان، قدرت های نوظهوری چون چین خواستار سیستم ارزی جایگزینی شده اند. در بحبوحه مناقشات تجاری بین چین و آمریکا، برخی کارشناسان آسیایی اعلام کردند که سیستم ارز دیجیتال می تواند روشی ایده آل برای رشد این سیستم جایگزین باشد.
هیچ جای شگفتی نیست که کشورهایی چون روسیه، ونزوئلا و ایران درصدد ایجاد فناوری بلاک چین برای افزایش مقاومت در برابر تحریم ها برای بخش مالی شان باشند.
مقام های این کشورها می گویند ارزهای دیجیتال دولتی در نهایت از تاثیر فشار مالی واشنگتن می کاهد. اما مساله ای که به آن تا حدود زیادی پرداخته نشده، این است که عنصر اصلی فناوری این نوع تمهیدات، منابع آزاد و نرم افزارهای قابل دسترسی در اینترنت است.
فوربس در ادامه این گزارش آورده است: راه اندازی سیستم های پرداخت موثرتر و مبتنی بر بلاک چین، امر اشتباهی نیست. آنچه مساله ساز می شود این است که روسیه، ایران و ونزوئلا از قصد خود برای استفاده از فناوری بلاک چین برای دور زدن تحریم ها خبر داده اند.
موضوع دیگر این است که مقام های مالی در برابر راهبرد مقاومت در برابر تحریم ها، بی توان نیستند.
برای مثال، چنانچه ایران یک سیستم ارزی دیجیتال را به کار اندازد، همان تحریم هایی که پول رایج ایران را هدف قرار داد، در مورد ریال دیجیتال نیز به کار گرفته می شود.
هنوز زود است که بگوییم سیستم های بلاک چین به چه نحو کنترل اوضاع را در دست می گیرد. هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند که آیا روش های تمرکززدایی همچون بیت کوین، به امور مالی جهانی ارتباط بیشتری پیدا می کند یا اینکه ارزهای دیجیتال ظرف چند سال اهمیت خود را از دست می دهد یا نه.
