فوربس:ایران از شرایط دوگانه بازار جهانی نفت منتفع می شود

به گزارش ایران اکونومیست؛ 'الن والد' مشاور حوزه انرژی و از اعضای اندیشکده آمریکایی شورای آتلانتیک در یادداشتی با عنوان 'ایران چگونه تجارت مخفیانه نفت خود را پنهان می کند' افزود: دولت 'دونالد ترامپ' نگران افزایش قیمت نفت و گازوئیل ناشی از وضع آخرین دور تحریم ها علیه صنعت نفت و گاز ایران است که این تاریخ (4 نوامبر برابر با 13 آبان ماه) تنها دو روز پیش از انتخابات میان دوره ای آمریکا است.
ترامپ دلایل خوبی برای نگرانی در مورد پیامدهای سیاسی این امر دارد. لذا برای جلوگیری از افزایش قیمت نفت در توئیتی بی رحمانه به کارتل اوپک و مسابقه ای که برای بالا بردن بهای نفت به راه افتاده، حمله کرد.
در ادامه یادداشت این کارشناس حوزه انرژی می خوانیم: بهای جهانی نفت، برنت، نسبت به سال گذشته 50 درصد افزایش یافته است. ناظران پیش بینی می کنند که بهای جهانی نفت در سال جدید میلادی به بشکه ای 100 دلار برسد، حال آنکه دولت ترامپ اعلام کرده است به دنبال معافیت برای برخی از وارد کنندگان نفت ایران است.
به احتمال زیاد این احکام به کشورهایی که به دنبال تحقق تحریم های آمریکا بوده اند تعلق می گیرد، اما به احتمال زیاد از سوی دیگر این کشورها به نفت ایران بیش از اندازه وابسته هستند. اما باید گفت سیاستگذاران ایالات متحده آمریکا در اشتباه بسر می برند که در این زمان در حال معاف کردن برخی کشورها از تحریم های نفتی علیه ایران هستند چراکه شواهد جدید نشان می دهد مقادیر زیادی از واردات نفت ایران به این کشورها به شیوه ای مبهم هنوز ادامه دارد.
به عبارتی دولت ترامپ باید بیش از هر چیز دیگر نگران میزان نفت ایران باشد که هنوز در بازار جهانی و بعد از تحریم های 4 نوامبر معامله می شود.
در واقع علی رغم گزارش های زیاد که تاکید دارند تحریم ها، روزانه 1.5 میلیون بشکه از صادرات نفتی ایران را کاهش داده و بزرگترین مشتریان نفت ایران یعنی چین، هند، ترکیه، امارات متحده عربی و ژاپن واردات نفت از ایران را کم یا کاملا قطع کرده اند، اطلاعات جدید درباره حمل و نقل نفت ماه سپتامبر (شهریور ماه) نشان می دهد صنعت نفت ایران هنوز قدرتمندانه به پیش می رود.
براساس گزارش تارنمای TankerTrackers، ایران در واقع نفت بیشتری به بسیاری از مقصد هایی که ما حتی فکرش را هم نمی کردیم، صادر کرده است. TankerTrackers سرویس آنلاینی است که تانکرهای نفتی را معمولا از طریق ماهواره در سراسر جهان نظارت می کند و از سال 2015 بر ذخیره سازی و صادرات نفت ایران نظارت دارد.
برای مثال، هند از جمله کشورهایی است که از ایالات متحده خواسته تا واردات نفت خود از ایران را از تحریم های نفتی ایران معاف کند. چراکه بنا بر اعلام این کشور، پس از مهلت زمانی اعلام شده توسط واشنگتن در خصوص قطع واردات نفت از ایران، هند به شدت واردات نفت خود را از ایران کاهش داده است. اما اعداد و ارقام چیز دیگری می گوید؛ طبق گفته TankerTrackers، واردات نفت هند از ایران در ماه های آگوست (مرداد) و سپتامبر (شهریور) در واقع تقریبا بدون تغییر بوده است.
این کشور دومین مشتری نفت ایران است. TankerTrackers ادعا می کند که در ماه های اوت و سپتامبر ؛ هند 14.97 میلیون بشکه نفت از ایران وارد کرده است که این عدد در مقابل رقم 17.89 میلیون بشکه نفت در ماه ژوئیه (تیرماه) کاهش چشمگیری را نشان نمی دهد. بنابراین به نظر می رسد هند شایسته معافیت برای ادامه واردات نفت ایران نیست.
از سوی دیگر سیاستمداران چنانچه خواهان قطع فروش نفت ایران در بازارهای جهانی هستند، باید به دنبال راه های پنهانی خرید و فروش نفت ایران با استفاده از نفتکش هایی باشند که مقصد و مبداشان نامشخص است. مثال خوب از تجارت مخفی نفت امروز، نفتکش 'یوفوسان' است که ابتدا میعانات گازی و نفت ایران را بارگیری کرده و سپس فضاهای خالی را با نفت کویت پر کرده و به سوی ژاپن رهسپار شده است.
در نگاه نخست به نظر می رسد این نفتکش متعلق به کویت باشد اما در واقع مقادیر قابل توجهی از نفت ایران را حمل می کند. اگر چه ژاپن در ظاهر واردات نفت از ایران را متوقف کرده است اما در ماه سپتامبر (شهریور ماه) 1.39 میلیون بشکه نفت و میعانات گازی از ایران وارد کرده است که این با روایت رسانه ها تفاوت دارد.
مورد 'یوفوسان' نشان می دهد حمل و نقل نفت به کشورهایی که به طور عمومی اعلام کرده اند واردات نفت از ایران را متوقف کرده اند، آسان است.
نفتکش ها ممکن است چندین توقف در خلیج فارس انجام دهند تا سبب آشفتگی ردیابها شوند و حتی برخی از فرستنده های 'ردیاب اتوماتیک' خود را خاموش کنند تا فعالیت ها و مقصد هایشان را پنهان کنند. بنابراین تا زمانی که سیاستگذاران نگاه دقیقی به فعالیت نفتکش ها نداشته باشند، کشورهای وابسته به نفت ایران می توانند همچنان واردات نفت ایران را حتی بعد از مهلت تحریم ها ادامه دهند.
اطلاعات مربوط به جابجایی نفت نشان می دهد که صادرات نفت ایران همانگونه که رسانه ها گزارش داده اند، کاهش نیافته است.
ایران در ماه سپتامبر سالجاری حداقل 2 میلیون بشکه نفت در روز صادر می کرد که این میزان در مقایسه با صادرات آن در ماه اوت افزایش یافته است. دلالان نفت و دولت ترامپ باور دارند که تهدید تحریم های قریب الوقوع علیه صادرات نفت ایران سبب افزایش بهای نفت تا بشکه ای 100 دلار می شود. اما داده های واقعی صادرات نفت ایران چیز دیگری می گوید. بنابراین شرایط به نفع ایران است و باعث می شود ایران از این روایت دوگانه منتفع شده و نه تنها صادرات نفتی خود را متوقف نکرده بلکه بهای بالاتر نفت به معنای درآمد بیشتر برای ایران است.
بنابراین در حالیکه هنوز تحریم ها آغاز نشده، تلاش ها برای داد و ستد مخفیانه نفت ایران شروع شده است. در حال حاضر حجم و مقصد تجارت نفت ایران بر کسی آشکار نیست. بنابراین دولت ایالات متحده باید به جای اعطای معافیت به برخی کشورها، باید ببیند تا چه اندازه می تواند این تجارت پنهان را برهم زند. علاوه بر این، بازارهای جهانی نیز باید نگاه دقیق تری به این حمل و نقل مخفیانه نفت که قرار است بهای آن به بشکه ای 100 دلار برسد، داشته باشد.

'نشریه فوربس در سال 1917 میلادی توسط یک مهاجر اسکاتلندی به نام 'برتی چارلز فوربس' بنا نهاده شد. او یک مقاله‌ نویس برجسته در زمینهٔ مسائل اقتصادی بود و برای مجلهٔ 'هرست' قلم می‌زد. بعداز مرگش در سال 1954 پسرش 'بروس' جانشین وی شد. امروزه مجلهٔ فوربس هر دو هفته یک بار منتشر می‌شود و یکی از مشهورترین مجله‌های اقتصادی آمریکا و جهان بشمار می‌آید'.