به گزارش ایران اکونومیست؛ «آرنالدو تامایومندز» نخستین سیاهپوستی که توانست به فضا سفر کند کوبایی است. وی در چهارچوب برنامه اینترکاسموس به عنوان یکی ازنامزدهای کوبا، راهی شهرک فضانوردان شد. تامایومندز، پس از طی یک دوره که حدود دو سال طول کشید در 18 سپتامبر 1980 همراه یوری راماننکو کیهان‌نورد شوروی بر عرشه ناو کیهانی سایوز-38 سکوی پرتاب شماره 1 پایگاه فضایی بایکونور ترک و راهی مدار زمین شد. مندز نه فقط نخستین کیهان نورد کوبا بلکه نخستین کیهان نورد منطقه آمریکای لاتین و نیز نخستین کیهان نورد آفریقایی نژاد بود. این سفینه پس از حدود یک شبانه روز به ایستگاه مداری « سالیوت-6» پیوست. در این زمان لئونید پاپف و والری ریومین در ایستگاه فعالیت داشتند.
پرواز یک هفته‌ای مشترک این گروه شامل 22 آزمایش مختلف در زمینه‌های مختلف از جمله بررسی منابع طبیعی محیط زیست، ژوئوفیزیک و غیره می‌شد اما بخش زیادی از وقت کیهان نوردان برای پژوهش‌های پزشکی و زیست شناسی صرف شد که دانشمندان کوبایی پیشنهاد کرده بودند.
تامایو مندز با خودش اشیایی به مدار برد که نماد وطنش بود و آنجا را یادآوری می‌کرد, چیزهایی مانند، دانه‌های درخت نارگیل، کروکودیل کوچک تاکسی درمی شده، کیسه‌ای با نیشکر کوبا، چند صدف و البته سیگار برگ معروف کوبا.
عروسک کروکودیل خشک شده، شکر و صدف‌ها را تامایو مندز به زمین برگرداند و به عنوان یادگارهای فضایی به کوبا برد اما سیگار چکار شد؟ در هیچ منبعی درباره سیگارها حرفی به میان نیامده است... فقط در میان کیهان نوردان یک شایعه ای وجود دارد: احتمالا والری ریومین نخستین کسی است که در فضا، از دستگاه ذوب فلز به عنوان فندک استفاده کرد!!
پس از انجام دادن برنامه پرواز مشترک در 26 سپتامبر, ناو کیهانی سایوز از ایستگاه جدا شد و بازگشت طبق برنامه در 175 کیلومتری جنوب شرقی ژزکازگان قزاقستان صورت گرفت.
آرنالدو تامایومندز در 29 ژانویه سال 1942 در گوانتانامو کوبا متولد شد. چون یتیم بود زندگی سختی داشت. بعد از مرگ پدر و مادرش در خانواده عمویش بزرگ شد. ابتدا به عنوان کارگر و سپس به عنوان هنرجوی نجاری کار می‌کرد. 13 ساله بود که در یک کارخانه مبل‌سازی مشغول به کار شد. پس از رسیدن به سن قانونی، او به صفوف ارتش انقلابی پیوست و بالاخره توانست ضمن تحصیل در رشته فنی, از دانشکده عالی نیروهای مسلح انقلابی کوبا فارغ التحصیل شود و در نیروی هوایی کوبا به عنوان خلبان پذیرفته شد. از آوریل 1961 تا مه 1962 شوروی در دانشکده حمل و نقل هوایی نظامی یسک(Yeisk) آموزش خلبانی جنگنده میگ-15 را دید. در بازگشت به کوبا از سال 1962 به عنوان مربی خلبانی در پایگاه هوایی سن آنتونیو خدمت کرد.
در اواخر سال 1977، به عنوان یکی از چهار نامزد نهایی کوبا برای شرکت در برنامه پرواز بین المللی کوبا -شوروی انتخاب شد.
بعد از سفر مدال و جوایز زیادی از جمله مدال قهرمان جمهوری کوبا و قهرمان اتحاد جماهیر شوروی را گرفت و نامش به عنوان نود و هفتمین فضانورد جهان به ثبت رسید.
