به گزارش ایران اکونومیست، ماجرای این پرونده در روزهای پایانی سال ٩۵زمانی آغاز شد که مادری باردار به دلیل درد شدید ناشی از بارداری راهی یکی از بیمارستان های دولتی مشهد شد.
با توجه به شرایط حاد مادر که سه قلو باردار بود، سریعا تحت عمل جراحی سزارین قرار گرفت. اما پس از به دنیا آمدن نوزادان، این زن بیست وپنج ساله به دلیل خون ریزی شدید متأسفانه جان خود را از دست داد.با فوت این مادر جوان، همسر وی که دچار تألمات روحی شدیدی شده بود، با مشاوره یکی از وکلای پایه یک دادگستری از پزشک معالج و کادر درمانی بیمارستان مورد نظر با عنوان قصور پزشکی شکایت کرد و پرونده ای در این باره در شعبه ٢٠١بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه٢ مشهد تشکیل و تحقیقات قضایی در باره این پرونده آغاز شد.
بازپرس ملازمیان که مسئولیت رسیدگی به این پرونده را بر عهده داشت، طی نامه نگاری با سازمان نظام پزشکی، از کارشناسان و پزشکان متخصص این مجموعه خواست تا نتایج بررسی های خود را در باره این پرونده به دستگاه قضا اعلام کنند.
بچه دار نمی شدیم
در این میان شاکی پرونده به همراه وکیلش در دادسرا حاضر شد و به شرح ماجرایی پرداخت که به گفته خودش «این داغ بزرگ کمرش را شکسته است». شوهر متوفی در اظهاراتش به قاضی ملازمیان گفت: «٣سال از زندگی مشترک من و همسرم گذشته بود که متوجه شدیم بچه دار نمی شویم. برخی از پزشکان می گفتند این امر محقق نمی شود، اما برخی دیگر معتقد بودند که با درمان می توانیم صاحب فرزند شویم.»
وی ادامه داد: «بعد از هر میهمانی که به خانه می آمدیم، همسرم افسرده می شد و چند روزی یک گوشه اتاق می نشست و اشک می ریخت. او در مقابل چشمانم مثل یک شمع روز به روز آب می شد و کاری هم از دستم بر نمی آمد تا اینکه سرانجام تصمیم گرفتیم که برای درمان ناباروری مان اقدام کنیم. همسرم بعد از این تصمیم دیگر مثل چند روز قبلش نبود. خنده از لب هایش نمی افتاد. او که تا پیش از این تصمیم، دل و دماغ کار در خانه را نداشت، از آن زمان به بعد تغییرکرد. شرایط خانه به همان روزهای اول ازدواجمان برگشته بود. چند ماه گذشت و کار درمانی را زیر نظر یکی از پزشکان متخصص شروع کردیم تا اینکه علائم بارداری در همسرم پدیدار شد و طی انجام آزمایشات پزشکی متوجه شدیم او سه قلو باردار است.»
مرد جوان گفت: «هر دو داشتیم از خوشحالی پر در می آوردیم. بعد از حدود ٣سال خدا نه یکی بلکه ٣بچه نصیبمان کرده بود. روزها می گذشت و ما به روز موعود نزدیک می شدیم تا اینکه در هفته سی و پنجم بارداری، یعنی اوایل اسفند ماه سال ٩۵همسرم دچار درد شدیدی شد و من هم بلافاصله موضوع را به اورژانس اطلاع دادم. او را به یکی از بیمارستان های دولتی مشهد منتقل کردیم و آن مرحوم ۴روز در این بیمارستان بستری بود تا اینکه طبق تشخیص پزشک معالجش تحت عمل سزارین قرار گرفت.»
شاکی جوان بیان کرد: «بعد از زایمان، حال همسرم به شدت وخیم شد و برای همین چند مرتبه دیگر تحت عمل جراحی قرار گرفت. متأسفانه بعد از عمل سوم کادر درمانی بیمارستان گفتند که حالش مساعد نیست و باید به آی.سی.یو منتقل شود و تحت مراقبت های ویژه قرار گیرد. دیگر به فکر بچه هایم نبودم و حتی سراغشان را هم نمی گرفتم. همسرم بر روی تخت با مرگ دست و پنجه نرم می کرد و من نیز با مشاهده او مثل شمع آب می شدم. چند ساعتی از آخرین عملش گذشته بود که خبردار شدم حالش بد است. وقتی خودم را به کنار تختش رساندم دیدم که به خوابی عمیق فرو رفته. مثل یک فرشته خوابیده بود. دیگر نمی خواستم زنده بمانم. فریاد می زدم و صدایش می کردم اما...؛ من ماندم و٣ کودک بی مادر»
صدور رأی بدوی پرونده
سیر مراحل رسیدگی به این پرونده روند خود را طی می کرد و متهم از سوی قاضی رسیدگی کننده برای ارائه مستندات خود به سازمان نظام پزشکی معرفی شد. تحقیقات این پرونده ادامه داشت و شاکی و متهم نیز برای دفاع از خود چند مرتبه به دادسرا و همچنین سازمان نظام پزشکی احضار شدند تا اینکه پس از گذشت حدود ١٧ماه سرانجام رأی بدوی سازمان نظام پزشکی خراسان رضوی صادر و نتیجه به دادسرا اعلام شد.بازپرس شعبه ٢٠١دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه٢ مشهد که از ابتدای تحقیقات این پرونده مسئولیت رسیدگی به آن را برعهده داشت.
در تشریح رأی صادره از سوی سازمان نظام پزشکی استان آمده است که پزشک معالج متوفی در امر درمان تأخیر داشته که همین تأخیر موجب خون ریزی شدید و در نهایت فوت این مادر باردار شده است.
قاضی ملازمیان ادامه داد: البته رأی صادر شده در مرحله ابتدایی تحقیقات است و متهم پرونده هنوز حق دفاع از خودش را در مراحل قضایی دارد، ازاین رو تا روشن شدن ماجرا نمی توان اظهار نظر دقیقی ارائه کرد.وی به شکایت علیه کادر درمانی این بیمارستان نیز اشاره کرد و گفت: تحقیقات این پرونده همچنان در این باره ادامه دارد و همان طور که پیش تر اشاره کردم تا روشن شدن ماجرا نمی توان نظری داد.
ملازمیان ضمن ابراز همدردی با همسر جوان و خانواده متوفی، به پزشکان و کادر درمانی مراکز درمانی و بیمارستان ها هشدار داد: طبق بررسی های ما در این چندساله، یکی از مشکلات و معضلاتی که در حوزه پزشکی موجب قصور و ایراد صدمات و خسارات جانی برای بیماران شده، تأخیر پزشکان متخلف در امور درمانی بیمارانشان بوده است.
این تأخیر در برخی از پرونده ها موجب حمله های قلبی، از بین رفتن سلول های مغزی، خون ریزی و یا خفگی شده است از همین رو از پزشکان و متخصصانی که در این حوزه خدمت می کنند، درخواست می شود به سوگند خود متعهد باشند و درباره ارائه خدمات پزشکی به بیمارانشان از هیچ کاری دریغ نکنند، چرا که بروز یک مشکل آن هم در حوزه درمان نه تنها ناامنی شغلی برای دیگر پزشکان به وجود می آورد، بلکه ادامه کار این افراد را با چالشی بزرگ و بحرانی جدی مواجه می سازد.
