ضعفی که پشت طلای وزنه برداری کمرنگ شد

به گزارش ایران اکونومیست؛ تیم ملی وزنه برداری ایران در بازی های آسیایی 2 مدال طلا از سوی «سهراب مرادی» در دسته 94 کیلوگرم و «بهداد سلیمی» در دسته به اضافه 105 کیلوگرم، یک مدال نقره توسط «سعید علی حسینی» در دسته به اضافه 105 کیلوگرم و یک برنز از سوی «علی هاشمی» در دسته 105 کیلوگرم کسب کرد.
اما نکته قابل تامل حذف «مجید عسگری»، «علی مکوندی»، «کیانوش رستمی» و «محمدرضا براری» وزنه برداران دسته های 69، 85، 94 و 105 کیلوگرم تیم ملی است که در آستانه پیکارهای قهرمانی جهان، مشکلات وزنه برداری ایران را بیش از پیش عیان تر ساخت.
تیم ملی وزنه برداری ایران که با وجود غیبت چین و قزاقستان کار چندان مشکلی در دسته های 85، 94، 105 و به اضافه 105 کیلوگرم در جاکارتا نداشت، اما حذف چهار وزنه بردار از جمع هشت ملی پوش اعزامی نشان داد که وزنه برداری ایران طی این سال ها تنها متکی به چند مهره با سابقه بوده و از نظر پشتوانه سازی عملکرد خوبی نداشته است.
به غیر از مجید عسگری (69 کیلوگرم) به دلیل مشخص نبودن اعزام او به بازی های آسیایی که از همان ابتدا هیچکس انتظار مدال از او را نداشت، اما مکوندی، رستمی و براری چنانچه رکوردهای شخصی خودشان در تمرینات را می زدند به مدال می رسیدند. کسب مدال طلای سهراب مرادی با رکوردشکنی و همچنین طلا و نقره در فوق سنگین توسط بهداد سلیمی و سعید علی حسینی و مدال برنز علی هاشمی در دسته 105 کیلوگرم نیز از همان ابتدا قابل پیش بینی بود.
از سوی دیگر با پایان یافتن محرومیت وزنه برداری چین، روسیه، قزاقستان، ارمنستان، جمهوری آذربایجان، بلاروس، مولداوی، ترکیه و اوکراین و حضور سایر مدعیان جهان از کشورهای گرجستان، شیلی و سایر کشورها، پیکارهای وزنه برداری سال 2018 جهان با رقابت های جهانی سال 2017 متفاوت خواهد بود. تیم ملی ایران به آسانی برای نخستین مرتبه و با وجود غیبت 9 کشور مطرح وزنه برداری عنوان قهرمانی جهان را در سال 2017 به دست آورد.
جلسه هیات اجرایی فدراسیون بین المللی ماه گذشته تغییرات جدید، 10 وزن برای زنان و 10 وزن برای مردان در مسابقات جهانی، قاره ای و بین المللی را تصویب کرد.
در بخش مردان و برای مسابقات جهانی و قاره ای و بین المللی وزن های 55، 61، 67، 73، 81، 89، 96، 102، 109 و به اضافه 109 کیلوگرم و برای المپیک هفت وزن 61، 67، 73، 81، 96، 109 و به اضافه 109 کیلوگرم در هیات اجرایی فدراسیون بین المللی به تصویب رسید.
پیکارهای جهانی سال 2018 در ترکمنستان در وزن های جدید برگزار خواهد شد و حضور مدعیان جهانی در دسته های 81، 89، 96، 102، 109 و به اضافه 109 کیلوگرم که کشورمان امید به کسب مدال دارد، کار را برای وزنه برداری ایران سخت خواهد کرد.
به طور حتم بعد از سهراب مرادی باید چشم به موفقیت سعید علی حسینی در کنار علی هاشمی داشته باشیم، چرا که بهداد سلیمی از دنیای قهرمانی خداحافظی کرده و پیکارهای جهانی سال 2018 در ترکمنستان که یکی از مراحل کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو است، برای وزنه برداری ایران با مشکلات زیادی همراه خواهد بود.
بازیکن سالاری طی این سال ها سبب شده که وزنه برداری با حاشیه های زیادی روبرو باشد. حذف کیانوش رستمی که مدال طلا و نقره بازی های المپیک و 2 مدال طلای قهرمانی جهان را در کارنامه دارد از پیکارهای جهانی 2017 و بازی های آسیایی این پدیده را به حد اعلای خود رسانده است.
اینکه یک وزنه بردار ملی پوش با وجود موفقیت در سال های گذشته، هیچ مربی را بالاتر از خود نمی داند و در بحبوحه مسابقات و زمانی که نیاز به آرامش دارد به هیچیک از مربیان اجازه نمی دهد در کنار او و در انتخاب وزنه ها به او کمک کنند، نشان می دهد که فدارسیون اسیر خواسته های او شده و همین خودسری ها سبب شد یک مدال ارزشمند از کاروان ایران در بازی های آسیایی گرفته شود.
با تغییر اوزان وزنه برداری، کیانوش رستمی در فاصله 2 ماه مانده به بازی های آسیایی به یکباره از دسته 85 به 94 کیلوگرم آمد تا هم خود را وارد چالش جدیدی کند و هم وزنه برداری را از طلای مسلم دسته 85 کیلوگرم محروم سازد.
در حالی که رستمی با کمی تفکر و استفاده از نظرات و تجربیات مربیان کارکشته، می توانست در بازی های آسیایی در دسته 85 کیلوگرم و پیکارهای جهانی در دسته 89 کیلوگرم به روی تخته برود تا بدون هیاهیو این چند ماه را پشت سر می گذاشت تا اینکه در نهایت فکری اساسی برای وزن المپیکی خود می کرد. اما تصمیم خودسرانه و بدون پشتوانه او سبب شده تا به مرز نابودی پیش رود به طوری که رستمی در رقابت های جهانی سال 2018 حضور نخواهد داشت.
اما بد اخلاقی های وزنه برداری به اینجا ختم نشد بلکه در راه بازگشت تیم ملی وزنه برداری به ایران و در فرودگاه مالزی یکی دیگر از ملی پوشان اوتی در جاکارتا وقتی که شنید قرار نیست به اردوی تیم ملی برای پیکارهای جهانی دعوت شود، انتقادات تند و تیزی را در همان محل فرودگاه به «محمدحسین برخواه» سرمربی با اخلاق و متین تیم ملی وزنه برداری داشت. این موضوع نشان می دهد که عنان کار به نوعی از دست مسوولان فدراسیون رها شده و بی اخلاقی و خودمحوری جزیی از وزنه برداری ایران شده است.