تعهدات بیمه عمر واقعی است؟

به گزارش ایران اکونومیست؛ سیامک ملک‌مطیعی - کارشناس صنعت بیمه -  با اشاره به انواع تعهدات بیمه‌های عمر بیان کرد: بیمه عمر برای کسانی است که در طول مدت بیمه فوت می‌کنند یا در طول مدت بیمه آسیب و خسارتی را متحمل می‌شوند که ممکن است دیگر نتوانند حق بیمه پرداخت کنند؛ در چنین شرایطی بیمه‌ها این افراد آسیب‌دیده را از پرداخت حق بیمه معاف می‌کنند. همچنین در زمان سررسید، تعهدی که در متن بیمه‌نامه به عنوان سرمایه بیمه‌نامه لحاظ شده به آنها پرداخت می‌شود.

وی ادامه داد: طبق ضوابط موجود، بیمه‌نامه‌هایی که صادر می‌شود، اگر شرکت بیمه بنا به هر دلیلی وجود نداشته باشد، بیمه مرکزی در زمان تسویه هر یک از شرکت‌های بیمه کلیه دارایی‌ها و اموال آن بیمه را در ابتدا توسط مدیر تسویه‌ای که از طرف بیمه مرکزی تعیین می‌شود فروخته و سرمایه بیمه‌نامه‌هایی را که مردم از آن شرکت‌ خریداری کرده‌اند تضمین می‌کند.

این کارشناس صنعت بیمه با بیان اینکه شرکت‌های بیمه بعد از بانک‌ها بنگاه‌های اقتصادی بسیار قوی هستند، گفت: بیمه‌ها در جذب و زایش نقدینگی قدرت زیادی دارند. قانون‌گذار نیز این اطمینان را برای بیمه‌گزاران ایجاد کرده که اگر هر کدام از شرکت‌های بیمه به هر طریق ممکن قادر به ایفای تعهداتشان نباشند، بیمه مرکزی از حقوق آنها صیانت می‌کند.

وی با بیان اینکه بیمه مرکزی یک نظام حاکمیتی بیمه‌ای را وضع کرده است، گفت: بر این اساس شرکت‌های بیمه ملزم هستند قوانینی را برای حفاظت از سرمایه‌های بیمه عمر وضع کنند. به همین دلیل در طول تاریخ صنعت بیمه شرکتی نبوده که دچار مشکلات مالی باشد و این مشکلات به بیمه‌نامه‌های عمرش تسری پیدا کرده باشد. حتی ممکن است بیمه‌ای در حوزه‌ شخص ثالث یا دیگر تعهداتش با اختلالاتی مواجه شود، اما درباره تعهدات بیمه‌های عمر تاکنون موردی نبوده که تعهدات بیمه ای را ایفا نکرده باشد.

او با بیان اینکه حتی اتفاقات سیاسی هم نمی‌توانند بر تعهدات بیمه‌های عمر تاثیرگذار باشد، اظهار کرد: در رژیم گذشته شرکت‌هایی در زمینه بیمه‌های عمر فعالیت میکردند که بعضا حتی منابع غیر ایرانی داشتند و با پیروزی انقلاب، تعهدات آن شرکت‌ها به بیمه‌گزاران توسط شرکت بیمه مرکزی با ادغام آنها در یکدیگر تضمین شد؛ به طوری که با ایجاد بیمه‌ای جدید، تعهدات پیشین نیز به شرکتهای جدید منتقل شد.

ملک‌مطیعی با بیان اینکه در زمان انقلاب صنعت بیمه تنها در اختیار چهار شرکت بیمه دولتی بود، اضافه کرد: در همه جای دنیا در زمان تحولات اقتصادی یا اجتماعی از طریق ادغام شرکت‌ها با یکدیگر، ایفای تعهدات پیشین بیمه‌ها با نظارت بیمه‌های مرکزی تضمین میشود.

 بیمه‌های عمر یا بیمه‌های زندگی به نوعی بیمه‌های سرمایه‌گذاری نیز هستند؛ به این معنا که بیمه‌گزاران با مبالغ پرداختی خود به بیمه‌ها در طول زمان می‌توانند از مزایایی چندبرابر بیشتر از آورده خود بهره‌مند شوند. علت هم این است که شرکت‌های بیمه‌ای همانند بانک‌ها با سرمایه‌های دریافتی به سرمایه‌گذاری‌های مختلف می‌پردازند. علاوه بر اینها آن چیزی که باعث می‌شود تا بیمه‌گذار از تعهد شرکت بیمه‌ای مطمئن باشد، این است که بیمه‌ها از پوشش اتکایی هم برخوردار هستند؛ به این معنی که خود بیمه‌ها هم در صورت ناتوانی در بازپرداخت تعهداتشان تحت پوشش بیمه‌های دیگری قرار میگیرند.