به گزارش ایران اکونومیست، مهدى رحیمى (زمستان) همزمان با سالروز میلاد حضرت علی(ع) شعری را به آستان این امام همام تقدیم کرده است:
مانده ست جبرائیل ابوذر را نگه دارد
یا مالک و سلمان و قنبر را نگه دارد
وقتی پیمبر با ولیِّ خود به بالا رفت
باید دو دستی باد، منبر را نگه دارد
باید کسی مثل پیمبر در زمین هم نه
در آسمان دستان حیدر را نگه دارد
دست نبی دست ولی را می‌برد یعنی
نام علی نام پیمبر را نگه دارد
عید غدیر خم پس از حج معنی‌اش این است
باید که حاجی دور آخر را نگه دارد
یعنی بگردد دور تو حاجی پس از حجش
تا حد عیدُاللهِ اکبر را نگه دارد
نامت جنون خیز است حق دارد مؤذن هم
وقت اذان با دست خود سر را نگه دارد
خوشبخت هرکس داشت بیعت باعلی اما
خوشبخت تر آن کس که حیدر را نگه دارد
مثل همیشه در نبود حضرت زهرا
باید که مولا سهم کوثر را نگه دارد
ای کاش آن بادی که بالا داشت منبر را
لطفی کند این مرتبه در را نگه دارد
این شعر دارد می‌رود در مقتل آن جا که
مانده چگونه شمر خنجر را نگه دارد
