به گزارش ایران اکونومیست به نقل از سی ان بی سی، در حال حاضر کشورهایی با در اختیار داشتن ۲ میلیارد نفر جمعیت و ۱۵ تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی توسط آمریکا تحریم شده اند و یا تحت فشار قرار گرفته اند. روسیه، ایران، ونزوئلا، کوبا، سودان، زیمباوه، میانمار، کنگو و کره شمالی کشورهایی هستند که هدف تحریم های واشنگتن در سال های اخیر قرار گرفته اند. همچنین احتمال زیادی برای مجازات کشورهای چین، پاکستان و ترکیه توسط اهرم دلار وجود دارد.
علاوه بر آن هزاران نفر از اتباع کشورهای گوناگون در فهرست سیاه وزارت خزانه‌داری آمریکا قرار گرفته‌اند. به نظر می‌رسد در ماه‌های اخیر نبرد آمریکا با سایر کشورهای جهان باعث شده است دولت‌ها و بنگاه‌های ثروتمند به اجماع بر سر ایجاد سیستم‌های مالی مستقل از آمریکا برسند که در صورت موفقیت آن‌ها در این اقدام، جایگاه جهانی آمریکا شدیدا تضعیف خواهد شد.
قدرت بالای آمریکا نه تنها به خاطر قدرت نظامی که بیشتر به خاطر کنترل آن بر نظام مالی جهان و مقبولیت بالای دلار به عنوان ذخیره ارزی جهانی بوده است. از جنگ جهانی دوم تاکنون دلار ارز غالب مبادلات جهانی بوده است. هرگونه استفاده از دلار یا موسسات مالی آمریکا باعث می‌شود آن تراکنش تحت قوانین آمریکایی باشد و هنگامی که آمریکا تصمیم به تحریم کشوری می‌گیرد این پیغام را به کشورهای دیگر می‌دهد که بین کار با آمریکا و یا اخراج از بازار بزرگ‌ترین اقتصاد جهان یکی را انتخاب کنند.
در حال حاضر روسیه و چین سیستم‌های مشابه سوئیفت را برای شبکه بانکی داخلی خود توسعه داده‌اند و موفق شده‌اند شرکای تجاری بزرگ خود را متقاعد به استفاده از ارزهای محلی و کنار گذاشتن تدریجی دلار از مبادلات خود کنند. این ماه روسیه موفق شد ترکیه را نیز به بلوک ضد دلاری خود ملحق کنند.
چین نیز از تریلیون‌ها دلار سرمایه‌گذاری در کشورهای عضو پروژه جاده ابریشم جدید که به یوان انجام می‌شود برای افزایش مقبولیت یوان در سطح جهانی استفاده می‌کند. گروه بریکس نیز که شامل برزیل، روسیه، آفریقای جنوبی، چین و هند است در نشست اخیر خود در ژوهانسبورگ از اقدامات جدید برای کنار گذاشتن دلار از مبادلات بین اعضای این اتحادیه حمایت کردند.
چین در زمانی که برای مثال از آنگولا نفت، از روسیه گاز، از مغولستان ذغال سنگ و از برزیل سویا می‌خرد تمایل دارد از یوان به جای دلار در پرداخت‌ها استفاده کند و این اتفاق هم اکنون نیز در حال رخ دادن است.
افزایش تدریجی مقبولیت ارزهای دیجیتالی نیز می‌تواند از دیگر عوامل کنار گذاشتن دلار از مبادلات باشد. ونزوئلا و روسیه هم اکنون از ارزهای مجازی ملی خود رونمایی کرده‌اند و انتظار می‌رود کشورهای دیگری نیز دست به اقدام مشابهی بزنند.
تمامی این مسائل به یک مسیر منتهی می‌شوند: در سال‌های پیش رو دلار باید در میادین متعددی بجنگد که نتیجه آن‌ها سرنوشت سلطه آمریکا بر اقتصاد جهانی را روشن می‌کند. انکار ائتلاف رو به رشد ضد دلار، تنها سقوط دلار را تسریع می‌کند. اقتصاد آمریکا با مشکل بزرگ بدهی عظیم ۲۱ تریلیون دلاری روبرو است که هر سال یک تریلیون دلار بدان افزوده می‌شود.
