به گزارش ایران اکونومیست؛گروهی از شترداران خراسانی در دوره سلطنت شاه عباس صفوی برای پیدا کردن چراگاه به جایی که امروزه با نام انارک شناخته می‌شود، رفتندT چراگاه مناسبی یافتند و در آنجا اقامتگاه موقتی ساختند.
عده‌ای از این شترداران مأمور شدند که مالیات خراسان را با مراقبت به اصفهان برسانند اما پس از بازگشت با وضعیت نامناسب و پریشان همراهانشان مواجه شدند، زیرا راهزنان به آن‌ها شبیخون زده بودند بنابراین به خراسان برگشتند، اما یکی از این شترداران در نزدیک چشمه انار مأوا گرفت و با استفاده از شرایط موجود اقدام به راهزنی کرد تا جایی که خبر راهزنی‌هایش به اصفهان رسید. وی به روایتی اولین خشت انارک را بنا نهاد البته به روایتی دیگر قدمت شهر انارک به دوره ساسانیان برمی‌گردد و نام این شهر به دلیل وجود چشمه آب شیرین و درخت کوچک انار در محل فعلی این شهر، انتخاب شده است.
بنابراین گزارش؛ شهر انارک در ۲۲۰ کیلومتری شمال شرق اصفهان و در حاشیه دشت کویر قرار دارد. امیرکبیر در محرم ۱۲۶۷ هجری قمری در نامهای خطاب به کدخدایان انارک به پرداخت وجهی برای ساخت حصار انارک اشاره کرد.
وی در این نامه به اهالی دربارهٔ ساخت قلعه و حصار برای امنیت از دستبرد راهزنان هشدار داد و نکاتی درباره شیوع وبا در انارک نوشته بود.
شایان ذکر است؛ بافت قدیمی انارک شامل هفت محله به نامهای بیابانک، بیک‌علی، حصار، عرب‌ها، سراب، قافله‌گاه و جوباره است.
