به گزارش ایران اکونومیست، وسط واگن مترو ایستاده بود و می‌گفت: «پودر زعفران است و اگر بخرید حتما مشتری خواهید شد». هرچند آقایان زیاد توجهی به توضیحاتش نمی‌کردند، اما در عوض خانم‌ها به دقت گوش می‌کردند و خیلی زود دست به جیب می‌شدند. فروش خوبی داشت، مردم به دلیل قیمت نازل محصول مقاومت زیادی نمی‌کردند و خیلی سریع خرید می‌کردند.
به یکی از بانوانی که از این پودر زعفران خریده بود، نزدیک شدم و پرسیدم از کجا می‌دانید پودری که خریدید زعفران است و با چه اطمینانی پول خود را صرف خرید چیزی می‌کنید که از اصالت آن و صحت گفتار فروشنده مطمئن نشدید. در پاسخ گفت: «چون قیمت زیادی ندارد، برای یک بار امتحان کردن می‌ارزد و در نهایت اگر دیدم بی کیفیت است، آن را دور می‌ریزم».
درست می‌گفت قیمت هر گرم زعفران درجه یک 30 هزار تومان است، این در حالی است که فروشنده یک بسته 10 گرمی را به قیمت 8 هزار تومان می‌فروخت!
نکته همین جاست که هزینه کردن برای محصولات تقلبی و بی کیفیت در اصل تشویق برای تولید و توزیع اینگونه محصولات است و خریداران این محصولات علاوه بر خسارت به سرمایه‌های شخصی اطمینان خود را به هر گونه محصول داخلی و مشابهی از دست می‌دهند.
اما داستان همین جا به پایان نمی‌رسد و بسیاری از محصولات خوراکی و غذایی فقط باعث خسارت مالی نمی‌شوند و چنانچه از مواد اولیه بی کیفیت تولید شده باشند باعث بروز مشکلات عدیده پزشکی و انواع بیماری‌ها می‌شوند. بیماری‌هایی که علاوه بر صرف هزینه‌های گزاف برای بازیافت سلامتی، می‌تواند صدمات جدی تری را به سلامت جامعه وارد کند.
کارشناسان تغذیه در خصوص عوارض استفاده از رنگ‌های مصنوعی می‌گویند: آسم، کهیر، تضعیف سیستم ایمنی، اختلال در خواب، بیش فعالی در کودکان، ایجاد فشارخون، تاثیر بر عملکرد کلیه‌ها، کبد و هورمون‌ها، کاهش سطح ویتامین‌ها، ایجاد ضایعات بینایی و سرطان از جمله عوارض استفاده از رنگ‌های مصنوعی است.
به عقیده آن‌ها اکثر رنگ‌های مصنوعی سرطان زا هستند. در این بین رنگ تارترانوین از جمله رنگ‌های مصنوعی غیرمجاز که دارای رنگ زرد زعفرانی است، بسیار خطرناک است، به نحوی که در صورت استفاده افراد حساس دچار حمله حاد آسمی می‌شوند، به همین دلیل استفاده از این رنگ غیرمجاز شده است.
در همین حال باید گفت برخی افراد سودجو هنگام تولید ساده ترین محصولات غذایی برای جذب مشتری و ترغیب افراد به خرید دوباره محصولات خود، از انواع موادمخدر استفاده می‌کنند تا به واسطه ایجاد سرخوشی غیر طبیعی افراد را به خرید محصولات خود معتاد کنند.
نکته غمبار داستان اینجاست که تولید این محصولات که اکثر آن‌ها تقلبی هستند و یا با جعل مارک‌های برند تولید می‌شوند، به هیچ وجه قابل ردیابی و پیگیری نیستند و در اغلب موارد حتی فروشنده بیچاره نیز خود نمی‌داند چه محصولی را می‌فروشد و از خطرات این اقدام بی خبر است.
باید گفت چنانچه کسی قصد پیگیری و تنظیم شکایت از مرجع این محصولات را داشته باشد، تقریبا اقدامی غیر ممکن است و باید گفت حتی محصولاتی که دارای شناسنامه و مارک‌های برند هستند نیز تقریبا برچسب‌ها و مارک‌های آن‌ها تقلبی و جعلی است و در کارگاه‌های غیرمجاز و زیر زمینی تولید و بسته بندی می‌شوند.
مترو جولانگاه محصولات و تولیدات تقلبی و بی کیفیت
لازم به ذکر است؛ پیش از این فرنوش نوبخت مدیر عامل شرکت بهره برداری مترو تهران و حومه در خصوص جمع آوری دستفروشان مترو گفته بود: نمی‌توانیم با دستفروشان مترو برخورد کنیم، چرا که آن‌ها به عنوان مسافر سوار مترو می‌شوند. جمع آوری دستفروشان باید از طریق مردم صورت گیرد، اگر کسی از آن ها خرید نکند، مترو دیگر دستفروشی نخواهد داشت.
هرچند نمی‌توان وجود دستفروشان در خطوط مترو را معضلی جدی نامید و باید گفت افراد زیادی هستند که از این طریق ارتزاق می‌کنند و تا ارائه راهکار جایگزین برای این افراد زحتمکش نمی‌توان از فعالیت آنان جلوگیری کرد، اما مراقبت بیشتر در زمینه خرید محصولاتی که در مترو ارائه می‌شود می‌تواند نه تنها باعث حفظ سلامتی افراد جامعه شود، بلکه به نوعی باعث جلوگیری از تولید اینگونه محصولات نیز می‌شود.
برای ارضای حس کنجکاوی خودم، من هم یک بسته از آن پودرهای زعفران خریدم و قصد استفاده از آن را داشتم، اما متوجه شدم قدری آرد سفید و شکر به همراه رنگ و اسانس زعفران خریداری کرده‌ام که نه تنها خواص زعفران را ندارد، بلکه 10 گرم آرد سفید و شکر را هم خیلی گران خریده‌ام و اصلا محصول ارزانی نبوده است.
