آقای ارجمند! با بالا رفتن سن‌تان بیشتر به سمت انتخاب نقش‌های خاص رفته‌اید که نشان می‌دهد دیگر علاقه‌مند نیستید هر نقشی را بازی کنید.
بله، چون به سن و سالی رسیده‌ام که هر کاری را قبول نکنم و وارد هر چالشی نشوم.
یعنی قبلا به خاطر اقتضای جوانی هر نقشی را می‌پذیرفتید؟
هم جوانی و هم این‌که مسائل مالی هم دخالت داشت. ولی الان هر نقشی را قبول نمی‌کنم و می‌کوشم با وسواس بیشتری انتخاب کنم. به قول معروف دیگر آزمون و خطاهایم را انجام داده‌ام.
پس سفید شدن مو روی انتخاب‌هایتان تاثیرگذار بوده؟
(با خنده) بله، مگر می‌شود سن و سال و سفیدی مو بی‌تاثیر باشد.
داغ نقشی به دلتان مانده است که بازی نکرده باشید؟
نمی‌توانم یک مورد خاص را بگویم که مثلا دوست داشتم نقش یک نابینا را بازی کنم، اما این اتفاق نیفتاده است.
وقتی فیلمنامه خوب باشد، بازی می‌کنم؛ اما اشکالی وجود دارد و این‌که فیلمنامه‌ها کامل نوشته نمی‌شود. به همین دلیل بازیگر نمی‌تواند از نقطه صفر تا صد یک کاراکتر را برای خودش ترسیم کند. در این مواقع باید سوار بر تجربه بود، چون نقطه آخر مشخص نیست. ما در سریال صاحبدلان یک فیلمنامه کامل داشتیم، بنابراین کل نقش را در ذهنم طراحی کردم، اما کمتر شاهد فیلمنامه کامل هستیم.
حالا سوار بر تجربه بودن خوب است یا نه؟
راستش خطرناک است. وقتی شما نقطه آخر نقشی را ندانید ناخودآگاه ممکن است درگیر یک شباهت شوید با نقشی که قبلا بازی کرده‌اید. بنابراین در این مواقع سوار بر تجربه بودن خطرناک است، اما اگر نقطه آخر مشخص باشد، تجربه خیلی کمک خواهد کرد و به هیچ‌وجه خطری شما را تهدید نمی‌کند.
شما بتازگی در مجموعه گشت ویژه بازی کرده‌اید. آیا فیلمنامه این سریال هم آماده نبود؟
نه، کامل نبود و من از تجربه‌ام استفاده کردم، اما حسن بزرگش این است که با کارگردانی کار کردیم که علم مونتاژ را بلد است و قصه‌نویسی و فیلمنامه‌نویسی را نقد می‌کند. مهرداد خوشبخت از آن کارگردانانی است که روی قصه سوار است و همیشه علامت سوال در ذهنش می‌گذرد و برای آن به دنبال جواب‌های
گسترده است.
بنابراین ما بدون دغدغه کار می‌کنیم، اما تنها یک بدی دارد و این‌که می‌توانستیم با آماده‌بودن فیلمنامه طراحی دیگری هم داشته باشیم، اما برای این سریال روی فکر و ذهن خوشبخت سوار شدیم.
این برایتان سخت نیست که خودتان طراحی ندارید؟
نه این‌که طراحی نداشته باشم، بلکه ما ذهن مهرداد خوشبخت را بازی می‌کنیم.
پس بیشتر علاقه‌مندید که ذهن خودتان را بازی کنید؟
به نظرم خلق یک نقش حاصل پیوند و ازدواج بین بازیگر و کارگردان است. اگر ثمره خوب شود، مسلما این پیوند درست شکل گرفته است. پیش بینی خودم این است که سریال گشت ویژه هم خوب می‌شود.
بعد از این همه سال برزو ارجمند در کجای مسیر بازیگری ایستاده است؟
نمی توانم پاسخ بدهم، چون راه زیاد است، حتی می‌توانم بگویم صدمی از ایده‌آل‌هایم در زمان دانشجویی را به دست نیاوردم.
چرا؟
جاهایی بدشانس بودم! برخی مواقع هم اشتباه انتخاب کردم یا گاهی هم انتخابم درست بوده، اما کار توقیف شده است.
آیا پیش آمده نقشی را بازی کنید که وسط کار پشیمان شوید؟
نه، من یا کاری را انجام نمی‌دهم یا تا انتها پیش می‌روم و هیچ وقت هم نمی‌گویم پشیمانم، حتی اگر از نتیجه کار ناراضی باشم.
در دلتان هم نمی‌گویید پشیمان هستید؟
به هر حال این اتفاق برای همه پیش می‌آید. مهم این است که تلاشمان را داشته باشیم.
ترجیح می‌دهید کارهای تاریخی بازی کنید یا روز؟
برایم فرقی ندارد.
مدیوم هم برایتان تفاوتی ندارد؟
جذابیت تئاتر مثل سینما و تلویزیون نیست و آن هم به خاطر پیشینه کودکی ام است، اما ناخواسته فاصله گرفتم. امیدوارم سال آینده این فاصله کمتر شود.
اگر این مسیر را از کودکی تا امروز بررسی کنید، راضی هستید؟
بله. خدا را شاکرم. خوشبختانه به مرور انتخاب‌هایم را با وسواس بیشتری انجام دادم و راضی‌ترم.
شما بعد از سریال سر
دلبران لباس روحانیت را در آوردید و لباس پلیس را در سریال گشت ویژه به تن
کردید. چه شد بازی در این سریال را پذیرفتید که قرار است بزودی از
شبکه سه پخش شود؟
راستش زمانی که بازی در این سریال به من پیشنهاد شد، ایران نبودم. وقتی آقای نصیری‌خواه، برنامه‌ریز سریال گشت ویژه با من تماس گرفت و اعلام کرد مهرداد خوشبخت کارگردان کار است، پذیرفتم. انگیزه ام برای بازی فقط مهرداد بود، چون قبلا با هم کار کرده بودیم و خیلی راضی بودم. چند کار دیگر هم همزمان پیشنهاد شد، اما تصمیم گرفتم در سریال گشت ویژه بازی کنم و با وجود این‌که دو قسمت از فیلمنامه را خواندم، سر کار آمدم.
بعد از سریال زخم این دومین بار است که لباس پلیس را پوشیدید.
بله، برایم خیلی جالب بود، چون پلیسی که در سریال زخم بازی کردم با این پلیس فرق می‌کند. هر دو پلیس را دوست دارم. در سریال گشت ویژه نقش سروان سیاوش سمیعی را بازی می‌کنم. در این سریال پلیس بیشتر درگیر حل معمای پرونده هاست. در حالی که رویکرد سریال زخم بیشتر اجتماعی
بود.
بیشتر دوست دارید پلیس اکشن را بازی کنید یا پلیسی که کمتر در چنین صحنه‌هایی حضور دارد؟
اصولا نقش پلیس جذاب، ناب و برایم قابل احترام است. واقعا سخت است یک نفر 30 سال یک لباس را بپوشد. خیلی شغل سختی است و از لباس پوشیدن این قشر می‌توان متوجه سختی کارشان شد. به همین دلیل پلیس برایم قابل احترام است و ایفای چنین نقشی، تجربه‌ای بی‌نظیر.
ولی خیلی از مشاغل است که لباس‌های ثابت می‌پوشند. این شغل شما به عنوان بازیگر است که هر بار لباس متفاوت به تن می‌کنید.
ولی خیلی کم هستند افرادی که شغل‌هایی با لباس ثابت دارند.
ولی مهمانداران، خلبانان و ... هم لباس ثابت می‌پوشند.
بله، اما با این حال لباس ثابت آنها تنوع است، اما لباس پلیس خیلی خاص است. در مجموع خوشحالم که دو بار این لباس را پوشیدم.
توانمندی بازیگران
برزو ارجمند در پاسخ به این سوال که معمولاتعداد بازیگرانی که بتوانند هم نقش طنز را خوب بازی کنند و هم جدی، کم است اما شما جزو این دسته از بازیگران هستید. از ابتدا که کار بازیگری را آغاز کردید، روزی فکر می‌کردید که بتوانید در این دو ژانر موفق باشید؟ گفت: من با این گفته مخالفم که تعداد کمی بازیگر داریم که بتوانند هم نقش جدی را خوب بازی کنند و هم طنز. ایراد بزرگی در سیستم کاری ما وجود دارد. وقتی شما در ژانری جا می‌افتید بیشتر پیشنهادها در همان گونه خواهد بود و این اتفاق برای من هم افتاد. بعد از بازی در سریال «زیر آسمان شهر» که سال 79 پخش شد، تعداد فیلمنامه‌های کمدی که برای بازی به من پیشنهاد شد و من آنها را خواندم، ده برابر فیلمنامه‌های جدی بود که به من پیشنهاد می‌شد. به هر حال من دوست دارم نقش‌های مختلف را تجربه کنم.
