صید و صیادی به ویژه در آبهای جنوبی کشور نه تنها جزو مشاغل
سخت و طاقت فرساست بلکه تنها شغل و منبع درآمد بندرنشینان محسوب می‌شود و
به همین دلیل اقتصاد دریا می‌تواند آثار زیادی روی زندگی‌شان بگذارد اما
چند ماهی است که حضور صیادان چینی با شناورهایشان در خلیج فارس و دریای
عمان و انجام صید "ترال کف" (تور ماهیگیری بزرگی به شکل قیف است که از دو
طرف به تخته‌هایی متصل و معمولاً به دنبال شناور در بستر دریا کشیده
می‌شود) به یکی از مهمترین اخبار و البته ناخوشایندترین آنها برای صیادان
جنوبی کشور تبدیل شده است، چراکه آنها می‌گویند "خودشان سال‌هاست به دنبال
دریافت مجوز صید از سازمان شیلات هستند اما در صف‌های طویل گیر کرده و
هنوز نتوانستند مجوزی دریافت کنند".هیچ شناور چینی حق صید در آبهای ایران را ندارد
البته شاپور کاکولکی - معاون صید و بنادر ماهیگیری سازمان شیلات - در پاسخ به خبرنگار ایسنا مبنی بر اینکه چرا به شناورهای چینی و صیادان چینی مجوز صید آن‌هم صید ترال‌کف در آبهای جنوبی کشور داده شده است؟ اعلام کرد: هیچ شناور چینی و خارجی در آبهای ایران اجازه صید ندارد و نیست. اما یک شرکت ایرانی از طریق مشارکت و اجاره به شرط تملیک ۱۶ شناور را از طریق چین در اختیار گرفته و در آبهای جنوبی صید ترال میانی انجام می‌دهد، اما به هیچ وجه نه کشتی چینی و خارجی در آبهای جنوبی با مالکیت طرف خارجی وجود دارد و نه صید ترال کف در این آب‌ها صورت می‌گیرد.
به گفته وی، البته طی ماه‌های اخیر هشت کشتی و شناور استان بوشهر که در مسیر این استان و هرمزگان صید ترال کف انجام می‌دادند، مجوز و پروانه صیدشان باطل شده است، چرا که بارها به همه استان‌ها اعلام کردیم به هیچ وجه به غیر از فصل برداشت میگو و برای صید اینگونه آبزی، مجوز صید ترال کف به هیچ شناوری و در هیچ منطقه‌ای داده نمی‌شود و در صورت مشاهده و گزارش به شدت با صاحبان شناور برخورد می‌کنیم و پروانه صید آنها باطل می‌شود.
کاکولکی اظهار کرد که اساسا سازمان بنادر موظف به ثبت همه شناورها برای ورود به آبهای ایران است و به هیچ شناور خارجی مجوز داده نمی‌شود و نمی‌تواند به آبهای ایران وارد شود، اما ممکن است یک شرکت ایرانی از طریق اجاره به شرط تملیک شناورهای خارجی را در اختیار بگیرد و از آن برای صیادی استفاده کند.
شناورهای چینی اجاره به شرط تملیک هستند
معاون شیلات ایران تصریح کرده که اگر یک شرکت ایرانی اقدام به اجاره شناورهای خارجی کند و آنها را در اختیار بگیرد شاید مالک اصلی شناورها یک چینی باشد اما کار نهایی و اصلی که همان صیادی و درآمدزایی در این حوزه است، توسط ایرانی‌ها انجام می‌شود و همه درآمدش به جیب ایران می‌رود و طرف خارجی تنها اجاره بهای شناورش را دریافت می‌کند.
وی تاکید کرد که به هیچ وجه هیچ رانتی در این میان وجود ندارد و صید ترال کف در این آب‌ها صورت نمی‌گیرد، اما از آنجا که هر شناور تقریبا حدود ۳۰ میلیون دلار قیمت دارد یک صیاد یا سرمایه گذار ایرانی توان خرید آن را ندارد و مجبور است آن را از طریق اجاره به شرط تملیک در اختیار بگیرد.
صیادان چیز دیگری می‌گویند...
این اظهارات در حالی مطرح شده که صیادان بنادر جنوبی کشور چیز دیگری می گویند و به شدت از حضور صیادان و شناورهای چینی، صید غیرمجاز "ترال کف" و بی نتیجه بودن پیگری ها و شکایاتشان ناراحتند.
یکی از صیادان بندر پارسیان در این باره به خبرنگار ایسنا گفت: چرا کشتی های چینی باید به آب های ایران وارد شوند و به صید "ترال کف" که همه چیز را از بین می برد بپردازند حال آنکه این نوع صید ممنوع است! چرا باید صیادان خارجی با کشتی های خود به راحتی در آب های ایران صیادی کنند و هیچ کس با آن ها کاری نداشته باشد اما به محض اینکه یک صیاد ایرانی از مرز آبی کشورهای حاشیه خلیج فارس عبور کند، آن را توقف کرده و دادگاهی می کنند؟
او که به نظر می رسید دیگر امیدی به این دریا و درست شدن وضع معیشتش ندارد، افزود: سال‌ها پیش برای صیادی نیازی به سفرهای طولانی نبود، چرا که به راحتی در آب های نزدیک ماهی برای صید وجود داشت اما امروز باید حداقل ۵۰ تا ۶۰ کیلومتر از بندر دور شویم تا بتوانیم صید کنیم.
صیادان چینی تازه جا خوش کرده‌اند و نمی‌روند!
صیاد دیگری در بندر کنگ در جواب به همین سوال، اینگونه درد دلش را باز کرد که هیچ فایده ای ندارد و هر چه بنویسید و بگویید صیادان چینی که تازه جا خوش کرده اند از این جا نمی روند و فقط از این می ترسم که در آینده باید چگونه خرج خود و خانواده هایمان را در بیاوریم و بچه های ما باید چند برابر ما به عمق دریا سفر کنند؟ آن ها هر چه صید می کنند با خودشان می برند و بارها با آن ها درگیر شده ایم که چرا با صید غیر مجاز کف دریا را هم آسیب می زنید اما گوششان بدهکار نیست و زورمان به آن ها نمی رسد.
او که به گفته خودش تنها نان آور خانواده شش نفره‌اش است، گفت: نمی داند چه کاری باید انجام دهد فقط این را می داند که اگر صید غیر مجاز چینی ها ادامه داشته باشد دیگر خبری از صید و صیادی در جنوب نیست و آن ها تنها امیدشان به خلیج فارس و دریای عمان است.
با دم شیر بازی می‌کنید؛ بیخیال این مساله شوید!
در بندر حسینه از صیادی که از حرف زدن می ترسید، پرسش شد که چرا به حضور صیادان چینی اعتراض نمی کنید مگر آن ها را ندیدی؟ اینگونه پاسخ داد: از هر جا و به هر روشی پیگیری می کنیم به جایی نمی رسیم، حتی تا دادستانی هم رفتیم اما برخی به ما می گویند با دم شیر بازی می‌کنید و بیخیال این مساله شوید!
او افزود: اگر جایی هم حرفی از این مساله بزنیم یا آنکه خیلی پاپیچ شان شویم، مجوز صید ما را باطل می کنند و آن وقت ما می مانیم یک زندگی که نمی دانیم باید دخل و خرجش را چگونه باهم تنظیم کنیم. بسیاری از صیادان از آنجا که صیادی درآمد چندانی برایشان ندارد شغل دوم و سوم دارند و خود من با جوشکاری در کنار صیادی درآمدم را بیشتر کرده ام.
داستان مبهم و نامشخص صیادان جنوبی و درگیری آن ها با صیادان و شناورهای چینی به نظر می رسد که همچنان ادامه دارد و اگر صید ترالی که سازمان شیلات آن را اعلام کرده ادامه داشته باشد با توجه به آسیب های جدی اش به دریا، صیادان تا ۱۶ سال بعد از انجام این صید دیگر نمی توانند چیزی از آن منطقه از دریا برداشت کنند.
بنابراین سازمان شیلات و دستگاه‌های اجرایی و نظارتی باید نسبت به این مساله پاسخگو باشند و یک بار برای همیشه تکلیف این مساله را که صیادان و زندگی شان را با خود درگیر کرده است، روشن کنند. همچنین از معیشت صیادان هم بگذریم، محیط زیست دریا و ذخایر ارزشمند کشورمان زیر سوال است.
