نگاهی به شرکت‌ها و صنایع حاضر در بازار سرمایه نشان می‌دهد این صنایع و شرکت‌ها علاوه بر این که از کلیت بحران کم‌آبی همانند سایر سطوح و جوانب مختلف کشور تحت تاثیر قرار خواهند گرفت، به‌طور ویژه نیز از موضوع خشکسالی تاثیرپذیر خواهند بود؛ چرا که برای صنایعی چون زراعت و خدمات وابسته، فرآورده‌های غذایی و آشامیدنی، محصولات چوبی، محصولات کاغذی، قند و شکر و بسیاری از صنایع دیگر برای تولید محصول به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم به آب نیاز دارند و از سوی دیگر مکان احداث و قرارگیری برخی از این شرکت‌ها و همچنین نوع فعالیت تعدادی از آنها بیش از سایر صنایع و شرکت‌ها تحت تاثیر بحران کم‌آبی است.
بر این اساس، مطابق آمار موجود حدود نیمی از شرکت‌های حاضر در بازار سهام در اقلیم مرکزی ایران قرار گرفته‌اند که در شرایط عادی موضوع تامین آب در این مناطق و شرکت‌ها امری قابل تامل و دشوار است، چه رسد به زمانی که صحبت از کم‌آبی و تنش آبی در میان باشد که موضوع بحران آب و خشکسالی می‌تواند بیش از پیش فعالیت، تولید و سودآوری این شرکت‌ها را تحت تاثیر خود قرار دهد.
به عنوان مثال در استانی چون اصفهان که به خودی خود به لحاظ جغرافیایی منطقه کم‌آب و خشکی در جغرافیای کشور است، تولید و سودآوری شرکت‌هایی مانند فولاد مبارکه و ذوب‌آهن به لحاظ ماهیت فعالیت آنها وابسته به آب است و اگر قرار باشد موضوع کم‌آبی بیش از پیش جدی شود بدون شک کمبود آب اثراتی چون افزایش قیمت آب مصرفی این شرکت‌ها را به همراه دارد که این مولفه تولید و سودآوری این دسته از شرکت‌ها و صنایع را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
نکته قابل توجه و تامل این است در حالی جانمایی اشتباه شرکت‌های فولادی طی سال‌های گذشته یکی از مشکلات اصلی این صنعت در کشور به شمار می‌آید که صنایعی همچون فولاد که برای تولید محصولات خود به آب بالایی نیاز دارند، در کشوری مانند چین در کنار دریا احداث و راه‌اندازی می‌شوند تا آب مصرفی خود را از این طریق دریافت و مصرف کنند. ضمن این که از این طریق در هزینه حمل و نقل و صادرات محصولات این شرکت‌ها نیز صرفه‌جویی می‌شود که مجموعه این عوامل مساوی است با کاهش هزینه تمام شده محصولات، افزایش سودآوری و رقابت‌پذیری بیشتر.
این در حالی است که در کشور ما همان‌گونه که اشاره شد به دلیل جانمایی اشتباه شرکت‌ها که در برخی موارد به دلیل نگاه‌های سیاسی و نیز عدم‌کارشناسی مناسب و بررسی دقیق رخ داده است، مشکلات زیست محیطی و کم‌آبی برای این مناطق اتفاق افتاده است و کار به جایی رسیده تا برای جبران منابع آبی مورد نیاز این دسته از شرکت‌ها طرح‌هایی چون جمع‌آوری پسماند و فاضلاب‌های شهری برای حل مشکل آب مورد نیاز صنایع و البته بی‌تدبیری متولیان امر در این زمینه تدبیر شود.
در مجموع باید گفت اثرات زیست‌محیطی و نیز مشکلاتی همچون افزایش قیمت، جیره‌بندی و قطعی آب به‌طور ویژه، ره‌آورد خشکسالی برای بازار سرمایه و صنایع و شرکت‌های آن است و این موضوع بیش از هر عامل دیگری می‌تواند سودآوری شرکت‌ها و کلیت بازار سهام را تحت تاثیر خود قرار دهد و از سود و منفعت سهامداران نیز کم کند.
بنابراین به نظر می‌رسد تا بیش از این دیر نشده باید با انجام اقداماتی چون به روزرسانی تکنولوژی مورد استفاده در صنایع و همچنین بهینه‌سازی خط تولید از مصرف آب و هدررفت آن و اثراتش بر بازار سرمایه کم کرد.
در هر حال این روزها موضوع کم‌آبی و بی‌آبی در حالی در صدر خبرها و رویدادهای کشور قرار گرفته است که کاهش بارش‌ها در زمستان گذشته نیز رنگ و روی این تهدید را پررنگ‌تر کرده است، تا جایی که در خصوص اثرات کم‌آبی بر اقتصاد و بازار سرمایه کشور برخی تحلیلگران بر این باورند سازمان بورس اوراق بهادار باید از این پس شرکت‌ها را به توضیح و ارائه گزارش در خصوص اثرات مولفه‌ای به نام آب بر میزان درآمدهایشان در گزارش‌های مالی ملزم کند.
