حوادث شغلی از علل شایع ابتلا به صرع در کشور است

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از انجمن متخصصان مغز و اعصاب ایران، دکتر علی امینی‌ هرندی اظهار کرد: علت بروز صرع در سنین مختلف متفاوت است و در نوزادی با نوجوانی و میانسالی تفاوت دارد؛ در نوزادان اختلالات ژنتیکی و متابولیکی و عفونت‌های سیستم عصبی، در افراد جوان آسیب های مغزی و در سنین بالاتر تومور و سکته مغزی از علل صرع به شمار می‌آید.
وی افزود: در گذشته اطلاعات جامعی در مورد بیماران مصروع در کشور نداشتیم و تصور می کردیم که آمار بیماران مصروع در ایران شبیه میانگین کشورهای آمریکایی و اروپایی است؛ اما با انجام طرح ملی اخیر در کشور مشخص شد آمار بیماران مصروع بیشتر از متوسط جهانی است.
امینی هرندی گفت: مراقبت، رسیدگی و توجه خاص به این بیماران امری ضروری است و مواردی همچون دارو، متخصصان مربوطه، کنترل بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیماران مصروع وابسته به مدیریت جامع است که باید مورد توجه قرار گیرد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اضافه کرد: آمارهای جدید نشان می‌دهد که به رغم شمار بالای بیماران مصروع در ایران، کیفیت نگهداری و رسیدگی به آنها در حد قابل قبول و نسبت به استانداردهای جهانی قابل تطبیق است.
بیست و پنجمین کنگره بین المللی نورولوژی و الکتروفیزیولوژی بالینی ایران روزهای 11 تا 14 اردیبهشت ماه جاری در تهران برگزار می‌شود.

** صرع
صرع، نوعی اختلال سیستم اعصاب مرکزی (اختلال عصبی) است که در آن فعالیت سلول های عصبی در مغز مختل و باعث تشنج می شود که طی آن تجربه رفتار غیرعادی و از دست دادن هوشیاری رخ می دهد.
علائم تشنج متفاوت است؛ برخی از افراد مبتلا به صرع، به هنگام تشنج به سادگی برای چند ثانیه مستقیم خیره می شوند در حالی که برخی بارها دست و یا پاهای خود را حرکت یا کشش ها ناگهانی می دهند.
تشنج به اختلال عملکرد فیزیولوژیک قشر مغز گفته می شود که در آن تخلیه الکتریکی غیر طبیعی و همزمان دسته ای از سلول های مغزی به طور موقت و گذرا ایجاد می شود.
اگر این وضعیت تنها یک بار ایجاد شود یا اینکه در زمینه بیماری دیگری (مانند کمبود کلسیم یا کاهش قند خون) باشد، تشخیص صرع داده نمی شود، بلکه زمانی گفته می شود که این وضعیت'epilepsy' یا 'صرع' است که حملات تکرار شونده باشند.
در واقع صرع یک بیماری مزمن است که در آن حمله های تشنج به شکل یا اشکال خاصی هر از چند گاه ایجاد می شود.
صرع انواع مختلفی دارد که بر حسب چگونگی خصوصیات آن از لحاظ بالینی و یا الکتروفیزیولوژیک -که در نوار مغزی نشان داده می شود- طبقه بندی می شود.