به گزارش ایران اکونومیست به نقل از دیلی‌میل، این دستگاه بر روی دست کاربران بسته می‌شود و از حسگرهای لمسی برای انتقال امواج در الگوهای خاص استفاده می‌کند.
این الگوها روی پوست بسیار دقیق عمل می‌کنند و بیانگر زبان گفتاری یا نوشتاری هستند.
توسعه‌دهندگان این دستگاه می‌گویند که این فناوری جدید می‌تواند اعتیاد چک کردن گوشی‌های هوشمند را متوقف کند و به افرادی که دارای اختلالات بینایی و شنوایی هستند نیز کمک کند.
نمونه اولیه این فناوری پوشیدنی اولین‌بار در کنفرانسی در کانادا توسط شرکت فیسبوک نمایش داده شد.
کاربران هنگام استفاده از این دستگاه ارتعاشات اندکی روی دست خود احساس می‌کنند که این ارتعاشات "واج" (phonemes) کدگذاری شده است. واج یک واحد زبان گفتاری است که در همه زبان‌ها قابل استفاده است و باعث یادگیری آسان می‌شود.
به گفته محققان فیسبوک، شرکت کنندگان قادر خواهند بود تا چهار واج مختلف را تنها در سه دقیقه یاد بگیرند. محققان از واج‌ها استفاده کردند، زیرا انتقال آنها آسان‌تر از حروف است.
مطالعه محققان نشان می‌دهد که کاربران می‌توانند به سرعت این کدنویسی لمسی را یاد بگیرند، آن را به کلمات جدید تعمیم دهند و از آنها برای ساختار جملات در ارتباطات روزمره استفاده کنند و همه این کارها تنها در عرض 3 دقیقه انجام خواهند شد.
"علی اسرار" (Ali Israr) محقق ارشد این مطالعه گفت: شرکت‌کنندگان پس از یک ساعت و نیم تمرین می‌توانند 100 کلمه را تشخیص دهند.
محققان از بعضی از اشارات خط بریل بعنوان نمونه استفاده کردند تا نشان دهند چگونه می‌توان از لمس یا ارتعاش برای برقراری ارتباط استفاده کرد.
این دستگاه مجهز به هشت تکتور یا سیم‌پیچ صدا است که یک قاب سه‌بعدی و یک ورق فوم در اطراف این تکتورها وجود دارد.
لرزش‌ها در امواج 250 هرتز ارسال می‌شوند و پخش صدای بلندگوی آن در حدود 144 میلی‌ثانیه است.
به منظور انتقال واج‌ها، محققان باید از تفاوت بین واک(صدادار) و بیواک(بیصدا) اطمینان حاصل می‌کردند.
به عنوان مثال، صداهایی مانند با، دا و گا با استفاده از لب‌ها، لثه‌ها و سقف دهان و صداهایی مانند پا و تا تنها با استفاده از هوا بیان می‌شوند.
برای تمایز بین این دو، این سیستم یک موجی از امواج یا یک موج را ارسال می‌کند.
هدف ساخت این دستگاه این بود که این دستگاه بتواند نیاز کاربران نسبت به چک کردن گوشی و تبلت‌هایشان را کاهش دهد.
محققان فیسبوک اظهار داشتند که کاربران گوشی‌های هوشمند به طور متوسط حدود 47 بار در روز گوشی خود را چک می‌کنند.
به طور خلاصه، کاربران با استفاده از این فناوری پوشیدنی می‌توانند به جای در دست گرفتن گوشی، پیام‌های خود را با محرک‌های ارتعاشی که در دست خود احساس می‌کنند، دریافت کنند.
برای افرادی که دچار اختلال شنوایی هستند، حس بصری آنها با زبان نشانه و سایر اطلاعات بصری از بین نمی‌رود.
افراد ناشنوا و نابینا می‌توانند با استفاده از "سخن‌خوان"(speechreading) به طور مستقل و راحت بدون حضور افراد صحبت کنند و دست خود را روی بلندگو قرار دهند. speechreading یک تکنیک درک گفتار است که به صورت بصری حرکات لب، چهره و زبان زمانی را هنگامی‌که صدای طبیعی موجود نیست، تفسیر می‌کند.
طی این کنفرانس "رجینا دوگان"(Regina Dugan) سرپرست بخش سخت‌افزار فیسبوک درباره "حسگرهای نوری"(optical sensors) گفت: این سنسورها افراد را قادر می‌کند تنها با فکر کردن 100 کلمه در یک دقیقه تایپ کنند.
وی همچنین یک سیستم "تایپ بیصدا" (silent typing) را معرفی کرد و گفت که این سیستم می‌تواند به معنای پایان دادن دائمی چک کردن تلفن‌ها باشد.
این سیستم کاربران را قادر می‌کند تا بدون استفاده از تلفن خود به دوستانشان ایمیل یا پیام دوستانه ارسال کنند.
